فريادرس سينماي كودك و نوجوان
حسن لطفي
درست نمي‌دانم علاقه‌ام به جشنواره‌هاي فيلم از دل خاطرات خوشي بيرون مي‌آيد كه طي سال‌هاي مختلف در جشنواره‌هاي فيلم وارد زندگي‌ام شده است يا مربوط به شرايطي است كه جشنواره‌ها براي ديدن فيلم‌هاي زيادي در زماني كوتاه فراهم مي‌سازد. شايد هم مربوط به حاشيه‌هايي باشد كه طي جشنواره فراهم مي‌شود و طي چند روز سينما براي عده زيادي از بينندگان و مسوولان سينمايي مهم مي‌شود. البته امكان اينكه دلايل ديگري پشت اين علاقه باشد را هم رد نمي‌كنم. دلايل كه ممكن است خودش را پس ذهنم مخفي كرده باشد و عجالتا خودش را نشان ندهد. فقط مطمئن هستم دليل اين علاقه تاثير جشنواره‌ها بر روند فيلمسازي كشور نيست. نه اينكه به رشد سينماي ايران تعلق خاطر نداشته باشم كه دارم! (مگر مي‌شود دلبسته سينما و خوره فيلم باشي و دلت نخواهد سينماي كشورت در بهترين شكل ممكن باشد؟!) بدم هم نمي‌آيد و نمي‌آمد هر جشنواره‌اي كه برگزار مي‌شد، سينماي ايران را يك پله بالاتر مي‌برد. اما گمانم اينطور نبوده و نيست. اگر بود با سي‌وششمين جشنواره بين‌المللي فيلم‌هاي كودكان و نوجوانان احساس مي‌كرديم اين سينما نسبت به اولين جشنواره كه در سال 1361 برگزار شد حال و روز خيلي بهتري پيدا كرده است و به بياني سي و شش پله بالاتر رفته است. در حالي كه اينطور نيست. نگاه به تاريخ سينماي ايران مي‌گويد اينطور نيست. راه دوري نرويم. به دهه شصت برگرديم و تعدادي از فيلم‌هاي كودك و نوجوان آن دهه را مرور كنيم. شهر موش‌ها، بي‌بي‌چلچله، خانه دوست كجا است؟، باشو غريبه كوچك، گال و...نشان از تنوع و جذابيتي دارد كه چند سالي است در سينماي كودك و نوجوان ايران ديده نمي‌شود. منكر معدود فيلم‌هاي خوب در دهه‌هاي بعد نيستم اما نمي‌شود ليستي از بهترين‌هاي سينماي كودك و نوجوان تهيه كنيم و فيلم‌هاي دهه شصت و هفتاد در راس اين ليست نباشد. مي‌دانم كه براي ساخت فيلم خوب بيش از هر چيز به هنرمند خوب نياز داريم اما در بين كساني كه فيلم‌هاي درجه يك آن دهه‌ها را ساختند فيلمسازان خوبي بودند كه خوشبختانه هنوز عمرشان به دنيا است (بهرام بيضايي، ابوالفضل جليلي، مرضيه بروند و...) زنده‌ياد و ناماني همچون پوراحمد و كيارستمي هم تا انتهاي دهه نود بودند و مي‌توانستند فيلم بسازند و....اينكه چرا نساخته‌اند و چرا سينماي كودك و نوجوان ايران روز به روز نحيف‌تر و رنجور‌تر شده مساله مهمي است. با يك نگاه سرانگشتي و توريستي نشان مي‌دهد فريادرس سينماي كودك و نوجوان جشنواره نيست. اين سينما براي رونق و برگشت به اوج (منظور موسسه‌اي كه فيلم‌هاي دولتي و سفارش تهيه مي‌كند نيست!) نسخه‌اي ديگر مي‌خواهد. فريادرسي ديگر طلب مي‌كند.