گفتوگوهای راهبردی
گفتوگوهای دو جانبه در چند محور انجام شد که اشاراتی به آنها میشود. در تمامی این گفتوگوها ابتدا به ساکن رؤسای جمهور به موضوع توسعه همکاریهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی میپرداختند.
اولویت اول دکتر پزشکیان بهبود وضعیت اقتصادی کشور است؛ بنابراین از اولین مباحثی که ریاست محترم جمهور در گفتوگوهای خارجی با همتایان خود بیان میکنند توسعه روابط اقتصادی و تشویق آنها به سرمایهگذاری در ایران و استفاده از ظرفیتهای دو طرف است. به عنوان مثال در گفتوگو با آقای شی رییسجمهور چین، ایران آمادگی خود را برای هرچه زودتر اجرایی شدن قرارداد منعقد شده میان دو کشور اعلام کرد و آقای شی نیز ضمن تایید این موضوع علاقهمندی خود را برای افزایش تبادلات اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور و فعال شدن مسیر اعطای تسهیلات سه به یک در ازای منابع ایران در چین ابراز کردند.
مسأله دیگر تبیین مواضع صلحطلبانه ایران بود. رییسجمهور ایران در سه سخنرانی خود در بریکس چندین بار به صراحت اعلام کردند ما جنگ طلب نبوده، نیستیم و نخواهیم بود. سخن و خواسته قلبی ما برقراری صلح جهانی است. آرزوی ما جهانی بدون جنگ است. ما جنگ را به نفع هیچ کشور نمیدانیم اما اگر رژیم غاصب اسراییل اقدامی انجام بدهد قطعا بدون پاسخ نمیماند. دنیایی که در آن کودکان و زنان و مردان در صلحی پایدار به سر ببرند و روزهای خود را بدون سیاهی جنگ آغاز و به پایان برسانند. این مدینه فاضله ما است که همه مردمان، خاصه کودکان از غرب عالم تا شرق دور در آرامش باشند. نه آنکه کودکان بی پناه غزه زیر بمبهای چند هزار تنی باشند و همه ساز و کارهای تمدن غرب در برابر چنین جنایاتی ناکارآمد باشد.
این تبعیض و بیعدالتی نه فقط با کلام مقدس خداوند مغایر است که حتی با آموزههای دینی پیامبران الهی در تضاد است.
به همین دلیل نیز ریاست محترم جمهور در گفتوگوهای خود دفاع از مردم مظلوم غزه و لبنان راوظیفه خود دانستند و جنایات رژیم غاصب اسراییل را محکوم کرده و از کشورها و دولتهای دیگر نیز خواستند که این آتشافروزی رژیم صهیونیستی را مهار، متوقف و خاموش کنند. زیرا جهان جدید نمیتواند استانداردهای دوگانه آمریکا و اروپا را در قبال مردم غزه و لبنان بپذیرد. این یکجانبهگرایی است و جهان لاجرم باید به سوی چندجانبهگرایی حرکت کرده و خود را در این مسیر تثبیت کند تا آنچنان که ریاست جمهوری محترم ایران در اجلاس بریکس تاکید کرد به سوی دنیای بهتری حرکت کنیم که در آن خبری از تحریم، جنگ، تجاوز، کشورگشایی و نسلکشی نباشد. در چنین جهانی، برابری به جای تبعیض، شفافیت به جای فریب و گفتوگو به جای جنگ حکمفرما خواهد بود. باشد که چنین شود و صلحی پایدار در جهان برقرار شود.