خبرهاي صحنه
سه نمايش در تئاتر هامون
تئاتر هامون اين روزها ميزبان سه نمايش «ساكوراي كاغذي» به كارگرداني مجيد شكري و «منگي» به كارگرداني محمدامين سعدي و نمايش «مثلث» به كارگرداني قيس يساقي است. نمايش «ساكوراي كاغذي» به نويسندگي و كارگرداني مجيد شكري اجراهايش را از ۲۷ آبان آغاز كرده و هر شب ساعت 18:30 در تئاتر هامون روي صحنه ميرود. تهيهكنندگي نمايش «ساكوراي كاغذي» بر عهده عليرضا اصلان و مجري طرح آن سعيد سيادت است. مجيد شكري، مرتضي دلداده، رزا خليلي، مريم معصومي نژاد، زهرا حاج حسن، عليرضا اصلان، اميرحسين نوراني، عليرضا قليزاده بازيگران اين اثر نمايشي هستند. در خلاصه داستان اين اثر نمايشي آمده است: «تمام چيزهايي كه تو را به اين تنهايي و غم رساندهاند پاك ميشوند؟»
«منگي» روايتي پستمدرن در كنار مادربزرگ
نمايش «منگي» به نويسندگي و كارگرداني محمدامين سعدي از ۲۷ آبان هر شب ساعت 20:30 در سالن تئاتر هامون روي صحنه ميرود. تهيهكنندگي اين اثر نمايشي بر عهده سميه پناهيو مجري طرح آن آكادمي فرهنگي هنري ويشا است. نمايش «منگي» اقتباسي از رمان منگي نوشته ژوئل اگلوف و ترجمه اصغر نوري و ادبيات نمايشي فرانسه است كه در مكاني غيرمعمول، ميان خانه و كشتارگاه مردي جوان و مجرد در كنار مادربزرگ بدخلقش روزگار ميگذارند. كارگردان اين نمايش گفت: منگي بيناسبكي اجرا ميشود و البته به فضاي پستمدرن توجه داشتهايم. از سايه، فرم و حركات بدني هم استفاده ميكنيم. فضاي نمايش ما بين خيال و واقعيت در حركت است و تلاش كردهام حس همذاتپنداري تماشاگر را فعال كنم.
منگي روايتي دارد كه مدام شكسته ميشود. ما بيشتر دنبال تصوير و فرم در تئاتر هستيم. بنابراين نگران مخاطب نيستم. بلكه سعي كردهام سبك خودم را پيدا كنم. بيشتر دنبال اين هستم تا آنچه به عنوان كار نمايشي ارائه ميدهم، به معناي واقعي تئاتر باشد.
تك بازيگر اين اثر فردين رحمانپور است و آريانا عباسي، سحر قاسمي، رميصا صمدي به عنوان بازيگران فرم و سايه در نمايش «منگي» حضور دارند.
«مثلِث» همچنان روي صحنه است
همچنين نمايش «مثلِث» به نويسندگي فواد زيدانلويي، قيس يساقي، محمدجواد مهديان و كارگرداني قيس يساقي از ۲۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:30 در تئاتر هامون روي صحنه است. محمدجواد مهديان، قيس يساقي بازيگران، بازيدهندگان و صداپيشگان اين نمايش هستند. در خلاصه داستان اين اثر نمايشي آمده است: «هر قلمرويي شاهي دارد و هر شاهي خائني، «مثلِث» داستان خيانت يك مرد وفادار به شاه و داستان خيانت يك شاه وفادار به مرد و داستان خيانت يك زن وفادار به مرد و شاه است. يك مثلث خائنانه كه در دل يك پاساژ اتفاق ميافتد و هيچ كس پايان آن را نميداند جز سه برادر سرنوشت و سه نويسنده اثر!»
سجاد افشاريان با «بك تو بلك» به تبريز ميرود
سجاد افشاريان نمايش «بك تو بلك» را از ۲۹ آبانماه ۱۴۰۳ در شهر تبريز روي صحنه ميبرد. سجاد افشاريان بازيگر، نويسنده، طراح و كارگردان تئاتر در ادامه تور اجرايي خود، نمايش «بك تو بلك» را از 29 آبان ماه 1403 در شهر تبريز روي صحنه ميبرد. «بك تو بلك» از 29 آبان تا 2 آذرماه ساعت 19 و 21 در سالن اقبال آذر مجتمع فرهنگي هنري 29 بهمن، با تهيهكنندگي سجاد افشاريان و نيما انهاري ميزبان علاقهمندان تئاتر خواهد بود. در اين اثر سجاد افشاريان، نيكو بستاني و مهدي زنديه به ايفاي نقش ميپردازند. سجاد افشاريان با تئاتر «بك تو بلك» از سال ۱۴۰۰ تاكنون در تهران و شهرهايي همچون شيراز، رشت، مشهد، همدان، كرمان، يزد و اصفهان روي صحنه رفته و با جذب بيش از ۲۰۰ هزار تماشاگر به عنوان يكي از پر مخاطبترين تئاترهاي اين سالهاي ايران به شمار ميآيد. ديگر عوامل اين اثر نمايشي عبارتند از: طراحي و اجراي صدا: محمدحسين غفاري، آهنگساز: نرگس جاجرمي، طراح گرافيك: امير صداقتي، طراح آنونس: فرهاد توكلي، طراح صحنه، نور و لباس: سجاد افشاريان، عكس: مهرنوش لك، دستيار كارگردان و برنامهريز: پرهام خاكزاد، دستيار كارگردان: محمد رحمانيان، مدير اجرا: علي يوسفي، مجري طرح: مرتضي يكرنگ و روابط عمومي: امير قاليچي.
دايره گچي قفقازي
نمايش «دايره گچي قفقازي» نوشته برتولد برشت با ترجمه سيمين اميريان و به كارگرداني امير دژاكام تا ۱۴ آذر هر شب ساعت ۱۹ در سالن اصلي مجموعه تئاترشهر به صحنه ميرود. امير كربلاييزاده، رابعه اسكويي، سياوش خيرابي، النا اميدي، نگار بابايي، حميدرضا فلاحي، علي برجي، احمد داودي، محسن اميري، حامد پورمحمد، آرمين خزائلي، سميه صباغي و... بازيگران نمايش «دايره گچي قفقازي» هستند. در خلاصه داستان نمايش آمده است: اين نمايش در ژانر تراژي - كمدي است كه به سرگذشت يك دختر كلفت ميپردازد. گروشه فرزند حاكم را كه مادر از ترس جانش فراموش كرده، نجات ميدهد و در گير و دار جنگهاي داخلي با بدبختي از فرزند نگهداري ميكند. مادر او را فراموش كرده تا زماني كه... اين نمايش در قالب تئاتر اپيك برشت اجرا ميشود؛ سبكي كه با فن فاصلهگذاري، تماشاگران را از فضاي خيالانگيز دور كرده و به تفكر و تأمل درباره مسائل اجتماعي و انساني وا ميدارد. برشت در اين اثر، همانند ديگر آثار اپيك خود، به جاي ايجاد توهم واقعيت از دكور، بازيگري و طراحي ساده استفاده ميكند تا به مخاطب يادآوري كند كه در حال تماشاي نمايشي است كه هدفش برانگيختن انديشه است.