انگلستان و عراق؛ معاهده راهبردي، گام در عصر جديد
260 ميليون پوند براي تصفيه فاضلاب و آب در حله.
655 ميليون پوند براي تصفيه فاضلاب و آب در بغداد.
خدمات اضطراري و امنيت مرزي: خودروهاي آتش‌نشاني بريتانيا 27.5 ميليون پوند.
سيستم‌هاي ارتباط راديويي: 98 ميليون پوند.
فناوري امنيت مرزي: 66.5 ميليون پوند.
به‌علاوه، بريتانيا از تخصص مالي جهاني خود براي كمك به تأسيس صندوق توسعه ملي عراق استفاده خواهد كرد . اين صندوق براي جذب سرمايه‌گذاري خصوصي با هدف تامين مالي پروژه‌هاي زيرساختي اجتماعي، اقتصادي و حياتي و پيشبرد رشد اقتصادي بلندمدت عراق طراحي شده است.
تنظيم يك معاهده راهبردي امنيتي از ديگر دستاوردهاي سفر محمد السوداتي به انگلستان است. بر پايه اين توافق، حضور نظامي ضد داعش انگلستان در عراق كه در سال ۲۰۲۶ پايان مي‌يابد، با آموزش نيروهاي پليس و واحدهاي نظامي عراق تداوم خواهد يافت. در زمينه تبادل‌هاي علمي و آموزشي نيز دو كشور توافق كردند بيش از ۲۰۰۰ دانشجوي عراقي در دانشگاه‌هاي بريتانيا به تحصيل بپردازند و موسسه‌هاي تحقيقاتي و پژوهشي دو كشور با يكديگر تبادلات علمي برقرار سازند. اما يكي ديگر از مهم‌ترين دستاوردهاي اين سفر، استقبال از همكاري نفتي شركت بريتيش پتروليوم يا بي‌پي با عراق بود. عراق كه اكنون با ظرفيت توليد ۵ ميليون بشكه در روز، دومين توليدكننده اوپك بعد از عربستان است، به توافقي بلندپروازانه با بي‌پي دست يافت. چنان كه حيان عبدالغني، وزير نفت عراق در جريان سفر به بريتانيا به رويترز گفت: عراق و شركت نفت بي‌پي تا يك هفته ديگر قرارداد بزرگي را براي توسعه و توليد چهار ميدان نفتي و گازي كركوك امضا خواهند كرد. وزير نفت عراق اعلام كرد اين قرارداد حتي بزرگ‌تر از قرارداد سال ۲۰۲۳ عراق با شركت فرانسوي توتال انرژي است. ارزش قرارداد توتال انرژي در استان بصره حدود ۲۷ ميليارد دلار بود، بنابراين قرارداد جديد با بي‌پي بايد از اين مقدار نيز بيشتر باشد. يكي از هدف‌هاي مهم اين قرارداد، جمع‌آوري گازهاي فلر و بازگرداندن به سيستم مصرف عراق است. گفتني است شركت نفت بي‌پي همان شركت نفت انگليس و ايران است كه در سرآغاز قرن بيستم با قرارداد دارسي وارد نفت ايران شد. پيش از آغاز جنگ جهاني اول در سال ۱۹۱۴، انگلستان در قراردادي با امپراتوري عثماني، اجازه يافت قرارداد دارسي در ميدان‌هاي نفت عراق نيز جاري شود. بنابراين، شركت نفت بي‌پي در بازگشت به نفت كركوك كه آن زمان بزرگ‌ترين ميدان نفتي جهان بود، خاطرات بيش از يكصد سال گذشته خود را نيز تجديد مي‌كند.