درباره «من هنوز اينجا هستم» (I’m Still Here) به كارگرداني والتر سالس
فيلمي كه حتما بايد ديد
حسن (بيژن) تهراني
تماشاي فيلم «من هنوز اينجا هستم» برايم بسيار دشوار بود، فضاي سياه دوران ديكتاتوري برزيل با چنان استادي ترسيم شده بود كه من همچون كاراكترهاي فيلم در وحشت و اضطراب فيلم را ميديدم و هنوز به نيمه فيلم نرسيده، نتوانستم ديگر وحشتي را كه در من ايجاد كرده بود، تحمل كنم و روزها گذشت تا توانستم تماشاي اين فيلم را به پايان برسانم. فيلم «من هنوز اينجا هستم» (I’m Still Here) به كارگرداني والتر سالس، اثري تاثيرگذار و عميق است كه به بررسي زندگي خانواده پايوا در دوران ديكتاتوري نظامي برزيل در دهه ۱۹۷۰ ميپردازد. اين فيلم با بازي درخشان فرناندو تورس در نقش يونيس پايوا، داستان زني را روايت ميكند كه پس از ناپديد شدن همسرش، روبنس پايوا، براي عدالت و حفظ خانوادهاش مبارزه ميكند. وقتي فرناندو تورس جايزه گلدن گلوب را به خاطر بازي در اين فيلم برد اشك شوق از چشمانم سرازير شد و به خودم گفتم كاترين دونوي تازهاي زاده شده. فيلم با نمايش لحظات شاد و صميمي خانواده آغاز ميشود و به تدريج با دستگيري روبنس، نماينده سابق كنگره، توسط نيروهاي امنيتي، به سمت فضايي تاريكتر و پرتنشتر حركت ميكند. يونيس، با بازي تحسينبرانگيز تورس، تلاش ميكند تا در مواجهه با اين بحران، استقامت و اميد خود را حفظ كند و براي كشف سرنوشت همسرش و حمايت از فرزندانش مبارزه كند. والتر سالس با استفاده از روايتي ساده و بدون اغراق، به عمق احساسات و تجربيات شخصيتها نفوذ ميكند و تصويري واقعي و انساني از تاثيرات مخرب ديكتاتوري بر زندگي افراد عادي ارايه ميدهد. فيلم با تمركز بر جزييات روزمره زندگي خانواده و نشان دادن تلاشهاي يونيس براي حفظ عادي بودن زندگي، به تاثيرات رواني و عاطفي ناپديد شدن عزيزان ميپردازد. همانطور كه قبلا نوشتم بازي فرناندو تورس در نقش يونيس بسيار برجسته است و او با ظرافت و عمق، پيچيدگيهاي عاطفي شخصيتي را كه بين اميد و نااميدي در نوسان است، به تصوير ميكشد. اين نقشآفريني مورد تحسين منتقدان بينالمللي قرار گرفته و تورس را به عنوان يكي از مدعيان جوايز معتبر سينمايي مطرح كرده است و اميدوارم حالا كه نامزد جايزه اسكار شده، اين جايزه را ببرد كه شايسته آن است. «من هنوز اينجا هستم» نه تنها داستان يك خانواده، بلكه داستان يك كشور است كه با گذشتهاي پر از درد و رنج مواجه است. فيلم با يادآوري اين دوره تاريك از تاريخ برزيل، به اهميت حافظه تاريخي و لزوم مقابله با فراموشي تاكيد ميكند. در مجموع، «من هنوز اينجا هستم» اثري است كه با روايت صادقانه و بازيهاي درخشان، تماشاگر را به تفكر و تأمل در مورد تاثيرات ديكتاتوري و اهميت مقاومت و اميد دعوت ميكند. اين فيلم كم نظير نامزد بهترين فيلم جهاني در اسكار است و يك سر وگردن از ديگر نامزدهاي اين جايزه بالاتر است.فيلمساز، نويسنده و منتقد سينما