وفاق در آيینه استيضاح وزرا
لذا تلاش براي وانمودسازي بروز مشكلات از سوي دولت قابل تامل است! همگان ميدانند كشور اكنون با جمعي از ناترازي از آب تا انرژي از تورم تا گراني دلار و... روبرو است و حاصل جمع آن امروز به روشني در پيش روي سياستگذاران و مردم قرار گرفته است! لذا به نظر ميرسد، اگر بنا به ادامه چالشهاي گذشته و تداوم ناترازيهاست يقينا جبههگيري برخي نمايندگان مجلس از جمله 80 نفر امضاكننده استيضاح آقاي همتي، بيانگر آن است كه «در» بايد بر همين پاشنه بچرخد. اما به نظر نميآيد اين روش بتواند مشكلات كشور را مرتفع كند، چراكه جمع ناترازي اكنون از سقف هم عبور كرده و بايد به سوي حل مساله جهش كرد نه اقدام! در اين شرايط ظاهرا علاوه بر مساله استيضاح برخي حساسيتها از سوي مجلس براي همكاري بعضي با دولت يا عدم همكاري نيز قابل تامل است؛ به واقع وقتي در شرايطي قرار گرفتهايم كه مشكلات بيش از گذشته خودنمايي ميكنند و مردم در انتظار تلاشهاي مشترك مجلس و دولت و ... براي حل آنها هستند، چرا دغدغه برخي نمايندگان در خصوص اين موضوعات غيرضرور است! به عبارت ديگر اكنون كه بايد تلاش جمعي براي حل مشكلات كشور صورت پذيرد و نمايندگان تمام وقت روي آن تمركز پيدا كنند و با همكاري با دولت كه توانسته آراي بخشي از مردم را به سوي خود جلب كند (البته حدود 50 درصد) راهكارهاي متناسب را جستوجو كنند؛ الزامي است كه قدرتنمايي گروهي و جناحي حداقل در كوتاهمدت كنار گذاشته شود و نگاهي ديگر بر اين شرايط حكمفرما باشد! دولت كه تلاشش را براي ايجاد شرايط وفاق به كار گرفته و با پذيرش همه نقدهاي حاميان وضعيت را طوري مهيا كرده كه بتواند به دور از كشاكش جناحي كار ملت را به پيش ببرد، اما ظاهرا اين مهم هنوز در برخي نمايندگان با نوعي شكاف روبهرو است و آنان همچنان براي پيش بردن اهداف خاص خود، راهي ديگر ميروند! نكته جالب اينجاست كه استيضاح وزرا درست است كه حق مجلس است، اما با اين شتاب در دولتهاي ايران پس از انقلاب بينظير بوده است؛ آنگونه كه حتي مخالفت رييس مجلس را نيز در برداشته است(2). لذا به نظر ميرسد رييسجمهور پزشكيان در برابر تحركاتي از جنس «ناوفاق» قرار گرفته كه ايده ايشان براي حل مسائل كشور را با سدهايي روبهرو كرده است . مواجهه وي با اين وضعيت دو رفتار احتمالي را در بر دارد:
1- تداوم اين ايده بهرغم تلاشهاي دولت چهاردهم با همراهي روبهرو نشده، لذا تصميم و نگاهي ديگر را براي اداره كشور طلب ميكند. در صورت اتخاذ اين روش احتمالا مشكلات بيشتري پيش روي دولت قرار خواهد گرفت، اما اتكا به رايدهندهها قادر خواهد بود دولت را در مسير حل مشكلات كشور با استحكام بيشتري همراه كند .
2- در برابر اين نوع رفتارهاي برخي جناحها كه در مجلس نيز كرسيهايي را دارا هستند، عقبنشيني كرده و باز بر «ايده وفاق» تاكيد كند، البته احتمالا اين وفاق از جنس «واگذاري» خواهد بود. لذا با نوعي نااميدي از سوي رايدهندگان روبهرو خواهد شد.البته شايد براي كوتاهمدت بتواند در اين مسير حركت كند اما احتمالا باز هم خواستههاي بيشتري پيش روي دولت قرار ميگيرد كه فرصتهاي حل مشكلات را براي آن محدودتر ميكند.
1-https://www.hamshahrionline.ir/news/9205121
2-https://www.khabaronline.ir/news/2012226