چه كساني بايد داوطلب كميسيون آموزش و تحقيقات شوند
يكي از موضوعاتي كه توسط فعالان حوزه آموزش و پرورش دنبال ميشود عضويت نمايندگان در كميسيون آموزش و تحقيقات است؛ كميسيوني كه بهطور تخصصي بايد مسائل اين حوزه را رصد كند و براي مسائل نظام آموزشي راهحلهاي قانوني و كارشناسانه بيابد. در اين ميان چهرههاي شاخص و معلمي زيرذره بين قرار دارند به ويژه چهرههايي كه در وزارت آموزش و پرورش مسووليتي داشتند يا افرادي كه در تشكلهاي معلمي و شاخه فرهنگيان احزاب فعال بودند چراكه معلمان ميخواهند ببينند چه كساني بهدنبال كميسيونهايي با مزيتهاي مادي و زمينههاي رانتي ميروند و چه كساني دغدغههاي آموزشي دارند.
در همين زمينه خبرهاي متفاوتي در رسانهها منعكس شده؛ خبرهايي كه برخي تاسفبار است و مدعيان هميشگي آموزش و پرورش و كساني كه ادعاي تخصص و تجربه ميكردند سوداي كميسيونهاي ديگري دارند و از طرفي خبرهاي خوشي هم ميرسد كه حكايت از وفاداري كساني دارد كه بر عهد خود پايبند هستند و عضويت در اين كميسيون را در اولويت قرار دادند.
انتظار ميرود در مجلس دهم و با اين تركيب از نمايندگان يكي از قويترين و فعالترين كميسيونها كميسيون آموزش و تحقيقات باشد چراكه هم مطالبات صنفي و هم مطالبات ملي در اين حوزه افزايش يافته است و بايد نمايندگان براي پاسخگويي به اين مطالبات كه در ايام تبليغات انتخاباتي هم مطرح كرده بودند چارهاي بينديشند.
حال اين انتظار چگونه و توسط چه كساني تحقق مييابد بايد منتظر ماند؛ منتظر اعلام آمادگي نمايندگان و سپس رايگيري براي هيات رييسه كميسيون و سپس رويكردهاي اعضاي آن در زمينه مسائل مهم و اساسي اين حوزه مهم و سرنوشتساز.