اعتماد و آينده نگري از نوع سوييسي

در خبرها آمده بود كه مردم سوييس در يك همه‌پرسي عمومي با پرداخت يارانه نقدي از سوي دولت به شهروندان اين كشور مخالفت كرده‌اند. فارغ از سازوكار قانوني سياست‌گذاري و تصميم‌گيري در اين كشور كه معمولا در مورد سياست‌ها و تصميماتي كه با سرنوشت عموم مردم اين كشور سروكار دارد، همه پرسي صورت مي‌گيرد و به عبارت ديگر تصميم‌گيري عمومي انجام مي‌شود، نفس مخالفت سوييسي‌ها با دريافت يارانه نقدي از جهات مختلف قابل تامل و عبرت‌آموز است، خصوصا براي ايراني‌ها و دولت ايران كه در حال حاضر با مساله و معضلي به نام يارانه نقدي درگير هستند. اين مطلب قصد مقايسه ايران و سوييس را در مقوله يارانه نقدي ندارد چون اصولا اين دو كشور در اين زمينه اصلا قابل قياس نيستند و بنابراين نمي‌توان به دنبال تسري رفتار سوييسي‌ها به ايراني‌ها بود. سوييس بر طبق گزارشات رسمي و معتبر مراجع بين‌المللي در بسياري از شاخص‌هاي اقتصادي و اجتماعي به خصوص رفاه اجتماعي در رديف اول يا دوم دنياست. بنابراين شايد در نگاه نخست مخالفت شهروندان اين كشور با دريافت يارانه نقدي به دليل گستردگي سطح دسترسي به رفاه بالا، چندان تعجب برانگيز نباشد و به عبارت ديگر چنين رفتار براي مردم سوييس عادي تلقي شود. نكته قابل توجه اين است كه كشور سوييس و شهروندان اين كشور به شرايطي از لحاظ توسعه‌اي، اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي رسيده‌اند كه به راحتي در مقابل يك خواسته و به عبارتي يك وسوسه مقاومت كرده و منافع پايدار و بلندمدت را بر منافع زودگذر و كوتا‌ه مدت ترجيح مي‌دهند. بدون ترديد در كشورهايي مانند سوييس، نروژ، سوئد، دانمارك و كشورهايي از اين دست، فرهنگ كار و تلاش و بهره‌گيري از دسترنج شخصي به عنوان فلسفه زيستن و داشتن زندگي پويا، نهادينه شده است. فرهنگي كه كار كردن، پرداخت ماليات، رعايت قانون، بهره مندي از مواهب اوليه زندگي و داشتن امنيت يك ارزش است. علاوه بر اين، راي سوييسي‌ها به عدم دريافت يارانه نقدي، تبلور دو شاخص و ويژگي عمده ديگر است كه نمادهاي اصلي توسعه يافتگي است. شاخص اول، اعتماد ميان دولت و ملت است. شهروندان سوييسي به دولت خود كاملا اعتماد دارند و از نظر آنها اگر سرمايه و ثروت اين كشور در اختيار دولت باشد، از آن در جهت رفاه پايدار و فراگير در كشور استفاده كرده و زمينه بهره مندي همه را در طولاني مدت فراهم مي‌سازد. شاخص دوم، آينده‌نگري است. شهروندان سوييسي با نگاه به آينده احساس مسووليت در قبال نسل‌هاي آينده و كشور خود، از لذت‌ها و منافع زودگذر فعلي خودداري كرده و به منافع پايدار مي‌انديشند. رفتار سوييسي‌ها در روز دوشنبه، درس عبرت بزرگي به بسياري از كشورها به خصوص كشورهاي درحال توسعه است تا با منطق و عقلانيت در مسير توسعه و شاخص‌هاي آن گام بردارند.