لوفور و انديشه ايرانشهر
اين بحث نوبت فضا پيش از انديشه پست مدرن نزد امثال لوفور و ديگران در حكمت خسرواني مطرح شده است. يعني فضا را به عنوان بعدي كه بايد اضافه شود، در نظر مي‌گيرد. اين سپهري كه پديد مي‌آيد، بعدا در آيين مزدايي بنياد كردار نيك، گفتار نيك و پندار نيك مي‌شود. بحث بعدي در حكمت خسرواني اين است كه فضاي بين آسمان و زمين قلمروي نور است؛ قلمرويي كه تاريكي و نور را از هم باز مي‌دارد. دليل كاربرد بازداشتن، اين است كه ظلمت اهريمني و نور مينوي است و به همين خاطر سپهر مي‌كوشد ظلمت را از نور باز دارد تا عرصه نور را تسخير كند. بر اساس اين عرصه ظلمت و نور دو جهان طرح مي‌شود: جهان مينوي يا آسماني و جهان استخواني يا مادي.