متهمان حمله
به‌سفارت‌عربستان:
پشيمانيم
رضوانه رضايي‌پور
گزارش خبرنگار« اعتماد»
از نخستين دادگاه 9 متهم پرونده
يك كانال تلگرامي براي تجمع فراخوان داد
كوكتل‌مولوتف‌ها را با ماشين آوردند
نيروي انتظامي پاسخگو باشد
براي انقلاب كتك خورده‌ايم
حق‌مان نيست اذيت شويم
«پشيماني» نخستين و آخرين دفاعيات حادثه‌سازان سه‌راه فرمانيه بود. حادثه‌سازاني كه مقر سفارت عربستان را در شنبه شبي زمستاني، به محل تجمع جواناني تبديل ساختند كه به گفته خود تاب جنايات آل‌سعود را نياوردند و تنها راه اعلام اعتراض خود را در سردادن شعارها مي‌جستند، پس از 6 ماه در مسير دادگاه قرار گرفتند. ديروز 21 نفر به خط شدند تا يك به يك به دفاع در برابر كيفرخواستي بپردازند كه به اتهام «مشاركت در تخريب عمدي اموال سفارت عربستان» و «اخلال در نظم عمومي از طريق جنجال و تجمع غيرقانوني»، از مقر سفارت به محل دادگاه رسيدند. جواناني كه خود را ملقب به «بچه حزب‌اللهي» مي‌دانند، براي كار خود توجيه نمي‌آورند، اما از همه اتفاقاتي ياد مي‌كنند كه آنان را از ابتدا تا انتهاي آن مسير همراهي مي‌كرد. جلسه رسيدگي به اتهامات متعرضان به سفارت عربستان وجه مشترك زيادي بين متهمان داشت. آنجا كه همه از پيامك مشتركي ياد مي‌كنند كه در بعدازظهر شب حادثه در كانال‌هاي تلگرامي وابسته به [...]، آنها را از برگزاري تجمع آگاه مي‌سازد. اين پيامك‌ها و همچنين تماس‌هايي كه از سوي برخي ليدرهاي اين تجمع كه جملگي عضو هيات‌هاي [...] بودند كه تعدادشان به شش نفر مي‌رسيد، اگرچه عامل اوليه تجمع سه‌راه فرمانيه بود، اما گويا اصل مساله را بايد در جايي ديگر جست‌وجو كرد. در ميان گفته‌هاي متهمان آنچه بيش از همه به چشم مي‌آمد انتقاد از نيروهاي ناجا بود كه وظيفه حفاظت و حراست از ساختمان سفارت را برعهده داشته‌اند.
اولين جلسه دادگاه رسيدگي به اتهامات متعرضين به سفارت عربستان صبح ديروز، به صورت علني در شعبه 1060 دادگاه كيفري 2 مجتمع قضايي ويژه رسيدگي به جرايم كاركنان دولت به رياست قاضي فرشيد دهقاني برگزار شد. در ابتداي اين جلسه خانم آقا ميرسليم، نماينده دادستان با قرائت نام 21 نفر از متهمان، اتهامات آنان را «مشاركت در تخريب عمدي اموال سفارت عربستان» يا «اخلال در نظم عمومي از طريق جنجال و تجمع غيرقانوني» يا هر دو عنوان و تاكيد كرد: «نظر به گزارش‌هاي اوليه و تحقيقات انجام شده از نيروي انتظامي و اطلاعاتي، محتويات پرونده و اظهارات متهمان، نامبردگان مجرم هستند و طبق مواد 617 و 677 قانون مجازات اسلامي كيفر آنها مورد تقاضا است و تاريخ وقوع جرم هم در سال 94 و در تهران بوده است.»
در گروه‌هاي تلگرامي منتسب به [...] متوجه تجمع شدم
پس از قرائت كيفرخواست از سوي نماينده مدعي‌العموم قاضي حسيني از نفر اول ليست اسامي متهمان خواست كه خود را معرفي كند. جواني 25 ساله، اهل تهران در دفاع از خود در برابر محتويات پرونده و تحقيقات انجام شده گزارش مراجع ذي‌ربط و مفاد كيفرخواست صادره از سوي دادسراي شهيد مقدس، كه او را متهم به اخلال در نظم عمومي از طريق جنجال و تجمع غيرقانوني معرفي مي‌كرد، گفت: روزي كه اين اتفاق برايم افتاد، بحث تجمع در مشهد را شنيدم و در كانال‌هاي خبري تلگرام و اينستاگرام خواندم كه آن شب جلوي سفارت عربستان تجمع است. حتي من در گروه‌هاي منتسب به [...]، خواندم كه تجمعي به نشانه اعتراض به رژيم آل سعود برگزار مي‌شود و من با توجه به كشتار مردم در منا، حادثه فرودگاه جده و جنايات ديگري كه در يمن و سوريه اتفاق افتاده بود، احساس كردم براي دادخواهي شيعيان، اعتراضي بايد انجام شود. وي افزود: من هم بنا بر آنچه در گروه‌ها ديده بودم در تجمع حاضر بودم و فقط نگاه مي‌كردم و هيچ اقدامي هم انجام ندادم وقتي ما رسيديم سروصدا بود و كار خاصي نكرديم بلكه تماشا مي‌كرديم. قاضي از متهم پرسيد كه شعار داديد؟ متهم پاسخ داد: اواخر مردم شعار مي‌دادند و من هم در كنار جمع بودم قصدمان اين نبود كه سروصدا كنيم. قاضي با قرائت اظهارات متهم در دادسرا گفت: شما عنوان كرده‌ايد كه در مقابل سفارت عربستان با جمعيت حاضر شعار داده‌ايد و حتي يك نفر مجروح شده بود و او را انتقال داديد، در اين زمينه چه صحبتي داريد؟ كه متهم گفت: ما آن فرد مجروح را به كنار ديوار كشيديم و به او كمك كرديم. قاضي به او گفت كه آيا افراد ديگري هم مي‌شناسيد كه به سفارت سنگ مي‌زدند؟ كه متهم در پاسخ گفت: برخي را ديده بودم. حدود سه چهار نفر را مي‌شناختم. قاضي به متهم گفت: پس از باز شدن در سفارت چه اقداماتي كرديد؟ متهم گفت: من زماني كه به آنجا رسيدم، در باز شده بود و مردم هم رفت و آمد مي‌كردند و پليس هم از آنها ممانعت نمي‌كرد. من مي‌خواستم از در بزرگ وارد شوم كه وارد هم نشدم. قاضي اتهام وي را مجددا تفهيم كرد و از او خواست آخرين دفاع خود را ارايه كند كه متهم گفت: «در اتهام من آمده كه قصدم ايجاد سروصدا بوده در حالي كه من اصلا نيتم اين نبوده كه اخلال در جامعه كنم. سوابق من موجود است. در آن موقع با توجه به فضايي كه بود و از آنجايي كه شيعه مظلوم است پس از اينكه پنج شش ساعت خبر پخش شد و حتي در يكي از كانال‌هاي منتسب به [...] هم خبر تجمع را ديدم به آنجا رفتم. من نمي‌دانستم كه تجمع مجوز ندارد. من تا 9 شب سر كار بودم چون نزديك خانه‌مان بودم به آنجا رفتم. از عملكرد خودم پشيمانم زيرا دل آقا شكست.
اصلا در تجمع حضور نداشتم
در ادامه جلسه دادگاه قاضي دهقاني اتهامات متهم دوم را به وي تفهيم كرد و البته براي روشن شدن اين موضوع كه چرا برخي از متهمان پرونده داراي يك اتهام هستند و برخي دو عنوان اتهامي دارند، گفت: طبق گزارشات مرجع قضايي در دادسرا، افرادي كه در تجمع حضور داشتند داراي يك اتهام و كساني كه وارد سفارت شده‌اند دو اتهام دارند. متهم دوم پرونده در دفاع از خود گفت: من در آن شب و در آن ساعت تجمع، ميهماني بودم. براي همين درخواست داشتم كه فيلم ورود و خروج من به منزل پدرخانمم مورد بازبيني قرار گيرد. دوربين سرخيابان است و مشخص است كه چه ساعتي ماشين من وارد شده و در چه ساعتي من دستگير شدم. زماني كه سفارت آتش گرفت من آنجا نبودم. من داشتم مي‌رفتم داروخانه كه به يك باره ديدم شلوغ شده است. از مردم پرسيدم چه خبر است؟ گفتند: سفارت عربستان را آتش زدند. از ماشين پياده شدم كه بعد من را گرفتند و بردند به پليس امنيت و بي‌گناه، بيست روز در بازداشت بودم. قاضي خطاب به متهم گفت: آيا در تجمع جلوي سفارت عربستان حضور داشتيد؟ متهم پاسخ داد: من آنجا بودم ولي در تجمع حضور نداشتم زيرا زماني كه آنجا بودم تجمع تمام شده بود. رفتم، ببينم چه خبر است، ديدم كه روي هوا هستم، مرا بردند و گفتند كه كوچه پايين پياده‌ات مي‌كنيم. قاضي از وي پرسيد در چه گروه و هياتي و احزاب سياسي عضو هستيد؟ كه وي پاسخ داد: در تلگرام در كانال طنز سياسي دكتر سلام عضو هستم. در ايام محرم هم به هياتي در ميدان امام حسين مي‌روم. مدافع حرم هم بودم. متهم به عنوان آخرين دفاع خود گفت: ۲۰ روز مرا به زندان انداختند. شما جايي كه نشستيد جاي اميرالمومنين است. اگر در دادسرا ده دقيقه وقت مي‌گذاشتند فيلم من را مي‌ديدند اين همه مشكلات پيش نمي‌آمد. من كارمندم و خدا را شكر كه كارم را از دست ندادم.
مقصر اصلي ماموران انتظامي بودند
اما جوان‌ترين متهم پرونده متعرضان به سفارت عربستان تنها 19 سال سن داشت. او نيز در دفاعيات خود با ساير متهمان وجه مشتركي داشت. او گفت: نيت بدي نداشته‌ايم. از گروه‌هاي مجازي و تماس برخي دوستان از اين تجمع مطلع شدم. او با تاييد حضور در تجمع، در برابر سوال قاضي در مورد اينكه در مقابل سفارت چه اقدامي كرده‌ايد، گفت: تنها شعار دادم. قاضي خطاب به متهم گفت: آيا شما شيشه جهت بنزين و آتش زدن خريداري كرديد؟ متهم پاسخ داد: ما نوشابه خريديم. شيشه نخريديم. قاضي پرسيد: چه كسي مواد آتش‌زا به سفارت پرتاب كرد؟ متهم پاسخ داد: اكثريت آنها غريبه بودند. قاضي اظهارات متهم را در صفحه 553 جلد سوم پرونده مبني بر اينكه «در ابتدا به همراه جمعيت حاضر شعار الله اكبر و مرگ بر آل سعود مي‌داديم و سنگ‌پراكني هم كرديم» را به وي متذكر شد كه متهم گفت: بله. ما سنگ زديم اما به سفارت نخورد. متهم در دفاع آخر خود با بيان اينكه حق بچه‌هاي حزب‌اللهي نيست اينقدر اذيت شوند، مدعي شد: مقصر اصلي نيروي انتظامي است. آنها بايد اينجا پاسخگو باشند.
دل نايب امام زمان (عج) را رنجانديم و از آن پشيمانيم
متهم ديگر اين پرونده با بيان اينكه اطلاع ما از آن تجمع به واسطه كانال‌هاي فضاي مجازي بود و به قصد اعتراض به رفتارهاي آل سعود در حادثه منا بود، گفت: در ابتدا همراه جمعيت شعار دادم. وي با انتقاد از عملكرد نيروي انتظامي در ماجراي آن شب گفت: طبقه اول و دوم سفارت آتش گرفت ولي از سوي آتش نشاني كاري صورت نگرفت. عده‌اي كه در آتش مي‌سوختند، تقاضاي كمك داشتند. من داخل سفارت رفتم تا هموطنانم را نجات دهم. وقتي داخل رسيدم نتوانستم وارد اتاق شوم زيرا به دليل سرما خوردگي تنگي نفس داشتم و دود هم زياد بود لذا بلافاصله بيرون آمدم. قاضي پرسيد شما داخل سفارت رفتيد؟ متهم پاسخ داد: بله. كار من به دليل اعتراضي بود كه داشتم و اطلاعي از غير قانوني بودن تجمع نداشتم. همان روز مشابه اين اتفاق در مشهد هم افتاده بود و كسي هم منكر آن نشد. وي ادامه داد: خط و مشي زندگي ما صحبت‌هاي آقا بود و زماني كه ايشان ناراحت شدند ما فهميديم كه كار اشتباهي كرديم و بر همين اساس توبه كرديم و كاملا هم پشيمان هستيم. ما دل نايب امام زمان (عج) را رنجانديم و از آن پشيمانيم.
حضور داشتم اما جايي را
تخريب نكردم
متهم پنجم اين پرونده كه تنها 21 سال سن داشت نيز در تاييد دفاعيات متهمان قبلي گفت: من خبر تجمع را در تلگرام ديدم و اطلاع نداشتم كه تجمع غيرقانوني است. ساعت 6 بعدازظهر جلوي درب سفارت رفتم، نه سنگي زدم و حتي حياط سفارت را هم نديدم و ساعت 11 شب خانه بودم. متهم ادامه داد: قبلش رفته بودم حسينيه و از آنجا به سمت سفارت رفتيم. وي در پاسخ به اظهارات قاضي دادگاه مبتني بر صفحه 573 پرونده كه طي آن با ذكر اسامي گفته بود 7-6 نفر در حال ساخت كوكتل بودند، گفت: من موادي را نديدم. كوكتل را با ماشين جلوي سفارت آوردند. متهم ادامه داد: ماموران نيروي انتظامي سركوچه سفارت بودند. زماني كه همه جمع شدند بعد از 15-10 دقيقه مردم شعار دادند و يك ساعت گذشت كه پس از آن سنگ هم زدند. من نه سنگي زدم و نه كوكتلي داشتم. قاضي اظهارات متهم در صفحه 574 پرونده كه گفته بود همراه جمعيت شعار مي‌داد و اعتراض خود را به آل سعود علني كرده و سنگ هم زده بود را به وي يادآور شد كه متهم گفت: تحت تاثير حرف‌هاي بازجو بودم كه مي‌گفت چيزي بنويس تا پرونده را ببنديم. بازجو به من مي‌گفت 4 تا كوكتل زدن اين حرف‌ها را ندارد. اين متهم در آخرين دفاع خود گفت: من در تجمع شركت داشتم ولي هيچ سنگي پرتاب نكردم و جايي را تخريب نكردم. من به داخل سفارت ورود نكردم حتي حياط سفارت را هم نديدم.
تجمع خودجوش بود، نياز به مجوز نداشت
متهم بعدي اين پرونده، يكي از مدافعان حرم بود. او كه به علت حضور در سوريه نتوانست در جلسه حاضر شود، دفاعيات خود را ازسوي وكيل خود اعلام كرد. وكيل مدافع وي با بيان اينكه لايحه دفاعي خود را تقديم دادگاه كرده‌ايم، گفت: اين تجمع به صورت خودجوش و مردمي بوده و نيازي به مجوز نداشته است. اين افراد كه در تجمع بودند، سوءنيتي نداشتند و با اعتقاد مذهبي آنجا بودند. در شهرهاي ديگر و حتي در كشورهاي ديگر و در خود عربستان هم چنين تجمعي بوده است. جمعيت مقابل سفارت عربستان بيش از 5 هزار نفر بوده است و افرادي كه امروز اينجا محاكمه مي‌شوند سربازان و مدافع حرم و حزب‌اللهي هستند. آن جمعيتي كه امروز اينجا نيستند اخلال كرده‌اند. نريماني افزود: ما خواستيم زبان عربستان را كوتاه كنيم كه كوتاه هم نشد. شنيدم قبل از اينكه افراد وارد سفارت شوند آتش‌سوزي شروع شده بود كه خودشان هم آن را انجام دادند؛ لذا بهتر است دوربين‌هاي سفارت بازبيني شود ولي متاسفانه آنها براي اين كار همكاري نمي‌كنند. نريماني افزود: در رابطه با تخريب اموال سفارت عربستان بايد يادآور شوم كه تخريبي صورت نگرفته است زيرا تخريب نياز به شاكي خصوصي دارد. در اين هنگام نماينده دادستان گفت: تمام دوربين‌هاي سفارت بازبيني شده و نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد يكي از عوامل اصلي تجمع، موكل شما بوده است. قاضي دهقاني با قرائت متن پيام‌هاي ارسال شده از سوي متهم ششم، گفت: مدارك بسيار زيادي وجود دارد. موكل شما يكي از اعضاي اصلي و هدايت‌كننده اصلي تجمع بوده است.
هر روز براي دفاع از انقلاب
هزينه مي‌دهيم
در ادامه اين جلسه متهم بعدي در دفاع از خود گفت: اتهامات را قبول ندارم. آيا گزارشات ما هم لحاظ مي‌شود؟ ما 6 ماه است كه با عنوان نيروهاي افراطي آماج حملات هستيم. سهم ما و سهم عوامل نيروي انتظامي در اين حادثه چقدر بوده است؟ بهتر است براي رسيدگي به اين حادثه فقط به همين جلسه اكتفا نشود. ما دادگاه را امين مي‌دانيم. وي افزود: من براي غيرت و اعتراض و نهي از منكر رفتم. جنايات رژيم آل سعود در يمن، تعرض به دو نوجوان و... به گونه‌اي است كه من نمي‌توانستم بي‌تفاوت باشم. اين متهم با بيان اينكه اجتماع خودجوش بود و ما سازماندهي نشديم خطاب به قاضي دادگاه گفت: صوت‌هايي كه شما از آنها نام مي‌بريد به صورت تهديدآميز براي ما ارسال شده است. وي گزارش حادثه آن روز را به صورت مكتوب تقديم رياست دادگاه كرد و ادامه داد: آنقدر فاصله ما با سفارت زياد بود كه نمي‌توانستيم نزديك شويم. باتومي به من زدند كه عينكم شكست و ديگر هيچ جا را نمي‌ديدم. سراسر آنجا دود بود. بازشدن درهاي سفارت موضوع مشكوكي بود زيرا كسي نمي‌توانست از در سفارت بالا برود. اين متهم پرونده خطاب به رييس دادگاه گفت: تحت تاثير فضاي رواني قرار نگيريد. با 4 پيام 4 نفر به تجمع نمي‌روند. ما دو سال صبر كرديم. بنده خودم شعار دادم، كتك هم خوردم ولي سنگي پرتاب نكردم. من تخريبي نكردم زيرا بينايي نداشتم. وي با مقصر عنوان كردن ناجا، گفت: قبول دارم كه تجمع غيرقانوني بوده ولي تخريبي صورت نگرفته است. آنجا آتش گرفته بود. حتي يكي از بچه‌ها شير آورد گفتيم نخوريد حرام است. وي ادامه داد: تخريب يعني با برنامه بروي. در حالي كه من داخل سفارت نبودم لذا اتهام تخريب را قبول ندارم. دوربين‌ها را چك كنيد. ما در فتنه 88 و كوي دانشگاه بوديم، كتك هم خورديم، ما هر روز براي دفاع از انقلاب هزينه مي‌دهيم. قاضي دهقاني خطاب به اين متهم گفت: تمام اموال تخريب شده و آتش زده شده است. حدود 5 ماشين سوخته است. متهم پاسخ داد: قبل از ورود به سفارت، افرادي در داخل سفارت بودند. قاضي در اين هنگام گفت: 5 عدد فيلم از جريان اوليه موجود است. دادگاه مكلف است در چارچوب مفاد كيفرخواستي كه دادستان صادر مي‌كند رسيدگي كند. متهم گفت: من 30 روز در زندان بودم. من از بازپرس شاكي‌ام. بازپرس پرونده به من گفت شما محارب هستيد. 7 شب در انفرادي بودم. به هيچ‌وجه اتهامات را قبول ندارم. لذا از محضر دادگاه مي‌خواهم نهايت عفو و تخفيف را اعمال كنيد.