سرنوشت ديگري نبود
وقتي پدري شاگرد كمال‌الملك در نقاشي و درويش‌خان در موسيقي باشد، احتمالا سرنوشت فرزندش، سرنوشتي به جز تبديل شدن به يكي از هنرمندان اين سرزمين نيست؛ سرنوشتي كه علي تجويدي را به فرهنگ موسيقي ايران وارد كرد تا همچنان ده سال پس از مرگش و در تاريخي كه تقويم از زادروزش مي‌گويد، كمتر نمونه‌اي شبيه او در موسيقي ايران وجود داشته باشد. علي تجويدي ويولنيست، آهنگساز و پژوهشگر موسيقي بود كه نامش در كنار هنرمندان بزرگ موسيقي ايران ثبت شد و قريحه، ذوق و استعدادش، همچنان مثال‌زدني است. علي تجويدي با حضور پدري هنرمند و شاگردي در كلاس درس ابوالحسن صبا، همراهي با هنرمندان بزرگ موسيقي در دهه‌هاي چهل و پنجاه، آرشيوي بزرگ به يادگار گذاشته كه تكرار نشدني است و آهنگ‌هاي بسيار معروف ثبت شده در حافظه موسيقايي جامعه ايراني را به نام خود ثبت كرده. تجويدي ده سال پس از مرگ و در سالروز تولدش، همچنان يگانه و درخشان در تقويم تاريخ موسيقي در خاطره‌ها باقي مانده و سرنوشت از همان روز اول و تاريخچه هنري خانواده‌اش، مسيري بسيار گران‌بها و ارزشمند را براي او رقم زد.