اشتباه محاسباتي در روابط اروپا و امريكا
حتي بيش از دوران اتحاد جماهير شوروي به يك خطر بالقوه براي اروپا و مرزهاي جغرافيايي و امنيتي آن تبديل شده است. در يك چنين فرآيند پرتلاطم امنيتي و ثبات قاره‌اي، طبيعي است هر گونه برداشت نامتعارف از اوج گرفتن منازعات اروپايي - امريكايي خارج از مناسبات متعادل‌كننده دروني بلوك متحد غرب چندان قابل قبول نباشد.
تا آنجا كه به ايران و قرارداد اتمي با قدرت‌هاي جهاني و مشخصا ايالات متحده مربوط مي‌شود، نگراني تهران قابل درك و فهم جدي است. اروپا نيز تا آنجا كه به تعهدات و تمايلات عمومي‌اش مربوط مي‌شود در قبال اين توافق خود را پايبند مي‌داند. كما اينكه خانم ترزا مي، نخست‌وزير بريتانيا روز پنجشنبه در اجلاس سراسري حزب جمهوريخواه در فيلادلفيا از اين توافقنامه بين‌المللي به صراحت دفاع كرد. اما بايد به اين نكته توجه داشت حتي اگر ايالات متحده اجراي مفاد توافقنامه را با چالش جدي روبه‌رو كند، باز هم بعيد به نظر مي‌رسد پايتخت‌هاي اروپايي رودرروي واشنگتن قرار گيرند. حداقل آن‌طور كه تهران انتطار بهره‌برداري از آن را دارد. مسائلي استراتژيك و راهبردي سياست خارجي بايد در سطحي بالاتر و عمومي‌تر حل شده و مديريت شوند. در آن صورت است كه اروپا مي‌تواند نقش موثر و مثبتي بازي كند. عكس اين معادله صادق نيست. نبايد دچار اشتباهات محاسباتي جبران‌ناپذيري شد.