وقتي «خياباني» به جوك‌ها و شوخي‌ها راضي است
اگر همين الان نام جواد خياباني را سرچ كنيد؛ لينك‌هايي از سوتي‌ها و جوك‌هاي خياباني در حلقه‌هاي گوگل خودنمايي مي‌كند؛ لينك‌هايي كه همه به جوك‌ها و شوخي‌هاي مردم با خياباني و جمله‌هايش در گزارش بازي‌ها مي‌رسد. اصلا در دوراني كه هنوز پاي چهره‌هاي مختلف به جوك‌ها و فرهنگ عاميانه نرسيده بود، فعالين اين حوزه همچنان درباره اقوام مختلف شوخي مي‌ساختند، خياباني، چهره خاص شوخي‌ها به حساب مي‌آمد و كار به جايي رسيده بود كه بعد از هربازي فوتبال كه با گزارش جواد خياباني پخش مي‌شد، تماشاگران بازي در فضاهاي مجازي، مكالمه با دوستان و هرجايي كه قابليت انتشار صحبت‌ها و تك جمله‌هاي اين گزارشگر را داشت، حرف‌هاي او را تكرار مي‌كردند و گاهي با خنده و گاهي هم تند و تيزتر، گزارشگري‌اش را نقد مي‌كردند. اما جواد خياباني از همان سال‌هاي دور تا همين سال‌ها، با تمام اين شوخي‌ها و انتقادهاي تند و تيز، بازهم دست از گزارشگري خاص خودش برنداشته و همچنان به وقت نشستن مقابل ميكروفن، جملات بديعي را با شور و شوق به زبان مي‌آورد تا مخاطب بازهم خوراكي براي بعد از بازي داشته باشد. در تمام اين سال‌ها هم هميشه آدم‌هايي بودند كه مي‌پرسيدند: «چرا خياباني هيچ‌وقت واكنش نشان نمي‌دهد؟» يا «چرا سعي نمي‌كند مشكلات گزارشگري‌اش را درست كند تا اين‌طور معرض شوخي و خنده مردم نشود؟» اين چراها و چراهايي به آنها هميشه پرسيده مي‌شد و حالا خياباني در يك برنامه تلويزيوني به آن جواب داده؛ جوابي كه ساده، صادقانه و حتي دوست‌داشتني است.
خياباني در جواب سوال مجري برنامه درباره جوك‌هايي كه از او ساخته‌اند، مي‌گويد: «شايد برخي مواقع مردم تفريح ندارند و به اين كارها رو مي‌آورند؛ عيبي ندارد اگر مردم بخندند، من راضي هستم» و همين جواب صادقانه و حتي آسيب‌شناسي مردمي كه تفريح ندارند، باعث مي‌شود تا هم آن سوال هميشگي درباره خياباني و جملاتش، حذف شود و هم آن انتقادهاي تند و تيز، جاي خود را به يك لبخند ساده بدهد و فعالين حوزه جوك‌سازي و جوك‌پروري هم سراغ سوژه‌هايي داغ‌تر و تازه‌تر بروند.