هنرمندان و نويسندگان چشم‌انتظار
رييس‌جمهور وعده‌هايش را فراموش كرده است؟
حسن همايون / جلال ذوالفنون، هنرمند عرصه موسيقي سه سال پيش درگذشت و آثار متعددي از وي برجاي مانده كه منتشر نشده است. خبرگزاري ايسنا خبر داده است، مسوولان ارشاد با درخواست تاسيس بنياد جلال ذوالفنون موافقت نكردند. به همين دليل انتشار آثار متعدد اين هنرمند از سه سال پيش معطل مانده است. بستگان و خانواده اين هنرمند عرصه موسيقي تلاش دارند با تاسيس بنياد ذوالفنون آثار وي در اين نهاد منتشر شود. اما مسوولان ارشاد مي‌گويند، خانواده اين هنرمند شرايط لازم براي تاسيس بنياد را ندارد. از طرفي در حوزه سينما نيز سينماگران همچنان با محدوديت‌هاي متعددي روبه‌رو هستند، از توقيف فيلم «خانه پدري» ساخته كيانوش عياري تا احضار تهمينه ميلاني به دادسراي فرهنگ و رسانه به خاطر كتابش كه داراي مجوز ارشاد بوده است؛ اين دست محدوديت‌ها و چالش‌ها مدام باز‌توليد مي‌شود. اين محدوديت‌ها در حالي اتفاق مي‌افتد كه رييس‌جمهور حسن روحاني همواره بر گشايش فضاي فرهنگي و بهبود وضعيت انتشار آثار هنرمندان و نويسندگان، تاكيد داشته است. به گفته برخي فعالان فرهنگي تلاش‌هاي متوليان فرهنگي به گشايش حداقلي فضاي نشر و عرضه آثار نويسندگان، هنرمندان، موسيقيدان‌ها و سينماگران منجر شده است؛ اما هنوز تا تحقق بخش مهمي از مطالبات راهي طولاني در پيش است. هنرمندان و نويسندگان انتظار دارند مساله مميزي به عنوان چالش جدي در فرصت‌هاي پيش‌روي دولت تدبير و اميد به سامان برسد؛ چالشي كه هر بار به شكلي باز‌توليد مي‌شود.
به اعتقاد فعالان فرهنگي اين مشي به استمرار «انزواي» هنرمندان و هنر دامن مي‌زند. «انزوايي» كه در دولت‌هاي محمود احمدي‌نژاد به اوج رسيده بود، بسياري از فعالان حوزه هنر و ادبيات را سرخورده كرده بود. جواد طوسي، منتقد سينمايي به خبرنگار «اعتماد» مي‌گويد «نسبت به انزواي هنرمندان نگرانم». اين اتفاق‌ها و محدوديت‌ها در حالي صورت مي‌گيرد كه وزير ارشاد مدام بر «رعايت قانون» و دفاع از مجوز‌هايش تاكيد كرده است. طي يكي، دو هفته اخير نيز گزارش‌هايي مبني بر مميزي و ايجاد محدوديت در عرصه موسيقي و سينما، نمايش فيلم و اجراي كنسرت‌ها منتشر شده است. در حالي كه ارشاد مدام مي‌گويد از مجوز‌هايش دفاع مي‌كند اما عملا اتفاق ديگري مي‌افتد. همچنين در حالي كه مسوولان نيروي انتظامي مي‌گويند كسي حق برهم زدن كنسرت‌هاي مجوز‌دار را ندارد، اما برخي افراد در اقدام‌هاي غيرقانوني سعي در محدود كردن فعاليت‌هاي هنري دارند. حوزه كتاب نيز مانند ديگر بخش‌هاي فرهنگ و هنر با چالش‌هايي روبه‌رو است. مهدي غبرايي، مترجم مي‌گويد «كتاب اين ناقوس مرگ كيست يكي از بلندترين رمان‌هاي ارنست همينگوي را شش سال است ترجمه كرده‌ام كه در طول اين مدت در ارشاد مانده و هنوز نتوانسته است مجوز نشر بگيرد. اين رمان پيش از اين با عنوان زنگ‌ها براي كه به صدا درمي‌آيند توسط مترجماني چون رحيم نامور و دكتر علي سليمي ترجمه و منتشر شده است. به نظر من اين رمان چيزي ندارد به جز دو صحنه عاشقانه. همينگوي آدم محجوبي است، اما نمي‌دانم مسوولان مميزي ارشاد چرا و به چه دليل مجوز انتشار اين كتاب را صادر نمي‌كنند.» او معتقد است، بخش كمي از انتظارت و مطالبات نويسندگان و هنرمندان محقق شده است و توضيح مي‌دهد «10 تا 20 درصد تغييرات انجام شده و 70 تا 80 درصد باقي مانده است؛ يعني به همان وعده‌هايي كه داده شده هنوز عمل نشده است.»