نامه سرگشاده محمد شيرواني به رييس‌جمهور
بگذاريد مردم بي‌واسطه‌تر انتخاب كنند
الهام نداف
«اينك كه سرگرم انتخاب كابينه دولت دوم‌تان هستيد، لازم دانستم سكوت طولاني‌ام را شكسته و سينه‌ام را در حمايت از سينماي خاك‌خورده اين سال‌هاي ايران باز كنم.» نخستين‌بار نيست كه سينماگري خطاب به حسن روحاني، رييس‌جمهور منتخب مردم نامه مي‌نويسد. محمد شيرواني، فيلمساز سينماي ايران يكي از قربانيان مميزي‌ها و برخوردهاي سليقه‌اي است. او چندي پيش ناچار شد برخلاف ميل باطني‌اش، فيلم «لرزاننده چربي» را به صورت مستقل در فضاي مجازي منتشر كند تا شايد براي يك‌بار هم كه شده بار سنگين توقيف اثر سينمايي‌اش را بر زمين بگذارد. حالا در آستانه گمانه‌زني‌ها و انتخاب اعضاي كابينه دولت دوازدهم او هم مانند بسياري از فيلمسازان نگران سينمايي است كه سرنوشتش با وزير ارشاد و مديران سازمان سينمايي گره خورده است. از همين رو برخلاف بسياري از سينماگران، محافظه‌كاري را كنار گذاشته و دست به قلم شده تا دغدغه‌هايش را با رييس‌جمهور منتخب به اشتراك بگذارد. هرچند او در نامه‌اش نوشته اميد چنداني به خوانده شدن آن توسط رييس‌جمهور ندارد، اما انتشار حرف‌هايش در رسانه‌ها قطعا حرف دل بسياري از سينماگران است: «دولت‌ها بزرگ‌ترين مانع به وجود آمدن صنعت سينما و هنر سينما شدند. آنها به واسطه كنترل سفت و سخت توسط هيات‌هاي نظارت و مميزي (بخوانيد سانسور) اين سينماي رنگارنگ را به سليقه و ميل چند نفر، يونيفرم يكدستي پوشاندند و نفسش را بريدند. » شيرواني در متن اين نامه كه آن را در اختيار مهر قرار داده، از دست‌هاي لرزاني حرف زده كه با ترديد مجوز اكران يا توقيف يك اثر را امضا كرده‌اند. عملي كه تماما با استناد به قانون اتفاق نيفتاده و گاهي فشارهاي گروهي خارج از وزارت ارشاد، سبب ايجاد آن شده است. به همين خاطر اين فيلمساز مستقل صراحتا از رييس‌جمهور درخواست كرده يكرنگي را اساس چينش كابينه و مديران فرهنگي قرار دهد: «دولت شما مانند ايالت‌هاي خودمختار عمل نكند. همه حق دارند اثر هنري‌شان را به جامعه ارايه كنند. اجازه دهيد تا مردم خود بي‌واسطه‌تر انتخاب كنند. »هرچند پيش از اين فيلمسازان ديگري هم خطاب به حسن روحاني نامه سرگشاده نوشتند ولي موضوع بيشتر اين نامه‌ها توجه به مسائل اجتماعي و دغدغه‌هاي فرهنگي و سياسي بود. نامه شيرواني اما از محدود مطالبات سينمايي صريح فيلمسازان از رييس‌جمهور است. علاوه بر اين نامه، شكواييه احمدرضا معتمدي در آستانه برگزاري سي‌وپنجمين جشنواره فيلم فجر هم در نوع خود قابل توجه بود. نامه‌اي كه نگارنده تلاش كرده بود به واسطه آن وضعيت ناهمگون سينماي ايران را براي روحاني تشريح كند. نامه 130 سينماگر براي حل معضل جنگل‌هاي مازيچال، نامه مهناز افشار براي كمك از روحاني در خصوص توجه به كودكان بدسرپرست، نامه عليرضا داوودنژاد در آستانه دوازدهمين انتخابات رياست‌جمهوري در خصوص مشكلات اقتصادي و اجتماعي و سر آخر نامه تاثيرگذار اصغر فرهادي درباره يك گزارش و وضعيت گورخواب‌ها از جمله دفعاتي است كه سينماگران دغدغه مردم را به مطالبات خود ترجيح دادند. در اين ميان روحاني تنها به نامه فرهادي به صورت رسمي واكنش نشان و ترجيح داد رسيدگي به مابقي درخواست‌ها را رسانه‌اي نكند.