آموزش حضوري شد اما...
غزل لطفي
با پايان تعطيلات نوروز و اعلام صريح ستاد پيشگيري و مبارزه با كرونا و ابلاغ اين دستور توسط وزارت آموزش و پرورش به مدارس، آموزش حضوري شد.
بي‌ترديد، بازگشت به آموزش حضوري، اجتناب‌ناپذير بود و اين اتفاق دير يا زود در دستور كار سيستم آموزشي كشور قرار مي‌گرفت، اما در اين ميان چند موضوع به جهت برقراري محيطي امن براي آموزش كه اوليا بتوانند با اعتماد كامل، فرزندان خود را به مدرسه بفرستند قابل تامل است؛
۱- «خود مراقبتي» از مهم‌ترين مولفه‌هاي مصونيت در برابر كروناويروس است و در اين زمينه مسوولان آموزش كشور بايد الگو باشند. اما ما در روزهاي نخست سال شاهد بوديم يوسف نوري، وزير آموزش و پرورش در سفر استاني خود به خوزستان در مجامع عمومي بدون ماسك ظاهر شد.
۲- پس از اعلام آموزش حضوري صددرصدي، مسوولان نظام آموزشي كشور اعلام كردند، سه گروه «مبتلايان به كرونا، دانش‌آموزاني كه علائم كرونا دارند و دانش‌آموزاني كه مبتلا به بيماري‌هاي زمينه‌اي هستند» مي‌توانند به طور موقت از آموزش‌هاي غيرحضوري استفاده كنند اما هيچ راهكاري در اين زمينه ارايه نشده است و فقط پي‌درپي ادارات آموزش و پرورش با تماس و حضور در مدارس بر آموزش حضوري تاكيد مي‌كنند و بلاتكليفي دانش‌آموزاني كه در سه دسته ذكر شده هستند همچنان ادامه دارد.
۳- در اطلاعيه اوليه اعلام آموزش حضوري تاكيد شده است؛ «هر مدرسه در شيفت/نوبت آموزشي خود برنامه هفتگي رسمي و عادي خود را با چينش زمان استاندارد هر زنگ در دوره‌هاي اول و دوم ابتدايي دنبال خواهد نمود.» سپس اعلام كردند مديريت زمان كلاس‌هاي درسي برعهده مديران مدارس است و اين خود نشان مي‌دهد در نوشتن دستورالعمل اوليه نظرات كارشناسي نبوده كه نياز به تغييرات داشته است.
۴- الزام «فاصله‌گذاري اجتماعي» حذف شده است و اين...
يعني پاك كردن صورت مساله؛ چون واحدهاي آموزشي عمدتا از امكان مكاني برقراري فاصله‌گذاري آموزشي برخوردار نيستند و در تعداد زيادي از كلاس‌هاي درسي، ۳۰ تا ۴۰ دانش‌آموز در يك كلاس هستند و زيرساخت‌ها هم فراهم نشده است پس اين گزينه حذف مي‌شود!
۵- هيچ‌گونه پيش‌شرطي براي واكسيناسيون دانش‌آموزان به جهت حضور در مدارس نيست درحالي كه همه مي‌دانيم واكسن از مهم‌ترين مولفه‌هاي مقابله با ويروس كرونا است.
و در پايان مديران مدارس مكلف به تسريع «اقناع‌سازي و آگاهي‌بخشي و رفع نگراني‌ها و ايجاد آرامش، نشاط و انگيزه حضور دانش‌آموزان در مدارس و هماهنگي كامل با خانواده‌ها» شده‌اند. حال سوال مهم اين است كه اقناع‌سازي با دستورات يك‌باره امكان‌پذير است؟ آيا رفع نگراني نيازمند فراهم آوردن زمينه و زيرساخت‌هاي لازم نيست تا اوليا با مشاهده آن بتوانند با اطمينان خاطر فرزندان خود را به مدرسه بفرستند؟
برقراري آموزش حضوري لازم و ضروري است اما در شرايطي كه روي لبه تيغ پيك هفتم كرونا قرار داريم، نيازمند استاندارد‌هايي در موضوع رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي است كه به نظر مي‌رسد در روزهاي گذشته مدارس امكانات فراهم آوردن آنها را نداشته‌اند و پيچيدن يك نسخه واحد جوابگوي كل كشور نيست و دستورالعمل بازگشايي مدارس، نياز به بازنگري دارد تا با رويكردي متفاوت و سلامت‌محور مجدد تدوين شود.