داوطلب افتخاري فيفا چه بود؟
سهيل سراييان
بيشتر از ۴۰ روز براي فيفا به عنوان داوطلب افتخاري كار كردم. ماجرا از ۲ سال پيش شروع شد. زماني كه سايت فيفا اقدام به ثبت‌نام داوطلبان مي‌كرد. در ابتدا ما بايد مشخصات اوليه خودمان را در سيستم وارد مي‌كرديم و امتحاني آنلاين به زبان انگليسي مي‌گذرانديم. ۲ ماه به شروع جام جهاني متوجه شدم كه انتخاب شده‌ام. براساس آمار رسمي فيفا از ميان ۱۶۸ هزار داوطلب تنها ۱۷ هزار نفر انتخاب شدند كه كمتر از هزار نفرشان خارجي بودند. بقيه همه روس هستند. من براي ۵ بازي كه در ورزشگاه اسپارتاك مسكو بود، انتخاب شدم. از سه هفته قبل از شروع جام كلاس‌هاي تمريني و تئوري ما آغاز شد و سوپروايزرها در اين كلاس‌ها گزينه‌هاي مناسب خودشان را از ميان داوطلبان انتخاب مي‌كردند. من به دليل تسلطم به چندين زبان و رشته تحصيلي در بخش اطلاعات فعاليت كردم. بخشي كه در ابتدا فكر نمي‌كردم اينقدر سخت باشد. ما بايد همه‌چيز را مي‌دانستيم و همه كاري مي‌كرديم. اما مهم‌تر از همه اينها هيچ‌وقت «لبخند» را حتي زماني كه به ما توهين مي‌شود نبايد فراموش مي‌كرديم. در طول اين مدت تجربه‌هايي را داشتم كه شايد ديگر به اين زودي‌ها به دست نيايند. از اينكه وقتي بليت پسر آرژانتيني را پيدا كردم مرا بغل كرده بود و رها نمي‌كرد، از مادر برزيلي كه دخترش را گم كرده بود و ما پيداش كرديم تا دختر استراليايي كه به نشانه تشكر براي ما لباس اصل تيم استراليا را به يادگار گذاشت. هر لحظه از اين روزهايي كه كار كردم تجربه بود. فيفا براي داوطلبان لباس مخصوص، هتل و در روزهاي بازي ۲ وعده غذايي فراهم كرده بود. در آخر هم به همه تعداد زيادي هدايا و مدرك داده شد. از شماره بعدي روايت- مصاحبه‌هايي را از كساني كه چه در روسيه زندگي مي‌كنند يا حتي فقط براي جام جهاني آمده‌اند، خواهيد خواند.