اصلاح سياستهاي مهاجرپذيري
قاچاقچيان به نوعي، پيمانكاران شهرداري كه از كودكان مهاجر در جمعآوري و تفكيك پسماند به شكل زبالهگردي استفاده ميكنند به شكلي و كساني هم كه در كارهاي ساختماني از اين افراد استفاده ميكنند به نوعي از حضور اين افراد سوءاستفاده ميكنند. اما با وجود اين موارد روشي هم كه ايران در برخورد با مهاجران در پيش گرفته است با موازين بينالمللي سازگار نيست. افرادي وارد كشور شوند و از آنها استفاده اقتصادي صورت گيرد و بعد از مدتي رد مرز شوند. در عين حال اقدامات ضربتي در برخورد با مهاجران روش درستي نيست. البته اين اقدامات ضربتي تنها محدود به برخورد اخير با مهاجران پاكستاني در شهرري نميشود، در برخورد با كودكان كار هم روشهاي نادرستي به كار بسته ميشود.
«جمعآوري كودكان كار» هم يك طرح ضربتي است كه نتيجه بخش نبوده و نيست. اخيرا شهردار تهران اعلام كردند كه تا پايان سال تكليف كودكان كار و خيابان را روشن ميكنيم. كودكاني كه از شهرهاي ديگر آمدهاند را به شهر خودشان و اتباع خارجي را هم به كشور خودشان بازميگردانيم. در اينجا بايد پرسيد به چه شكل اين كودكان به كشورشان باز ميگردند؟ آيا قرار است با اين برخوردهاي غير اصولي با آبروي ايران در سطح بينالمللي بازي كنيم؟ در مورد كودكاني كه از شهرهاي ديگر به تهران آمدهاند هم بايد به اين نكته توجه شود كه چرا اين كودكان براي كار به تهران ميآيند؟ آيا مسالهاي كه باعث مهاجرت آنها به تهران شده را حل ميكنيم و بعد آنها را به شهرهايشان بازميگردانيم؟ تا به حال 34 بار طرح جمعآوري كودكان كار و خيابان اجرا شده، اما باز هم اين كودكان در حال كار در خيابانهاي تهران هستند. مسوولان چقدر از شرايط موجود آگاهند كه چنين پيشنهادهايي ارايه ميكنند؟ ميگويند اين كودكان بدسرپرست هستند، اين بدسرپرست بودن كجا به مجريان اين طرحها ثابت ميشود؟ در خيابان؟ بدسرپرست بودن كودك بايد توسط قاضي مشخص شود. جمعآوري كودكان از خيابان جرم است، اول به دليل اينكه هيچ قانوني در سطح ملي و بينالمللي اجازه نميدهد كودك از خانوادهاش جدا شود و دوم اينكه تاييد بدسرپرست بودن كودك بايد در دادگاه و توسط قاضي صورت گيرد. مجريان اين طرحها چرا به خانههاي اين كودكان مراجعه نميكنند تا از نزديك شرايط زندگي آنها را ببينند و دلايل كارشان را بررسي كنند. سازمانهاي مردمنهاد در زمينه حمايت از كودكان كار و خيابان، نخستين كاري كه انجام ميدهند اين است كه به سراغ خانواده اين كودكان ميروند و شرايط او را بررسي ميكنند. كاش مجريان اين طرحها در عوض برخوردهاي ضربتي و اجراي طرحهاي جمعآوري كودكان، از الگويي كه سازمانهاي مردم نهاد در مناطق حاشيهنشين براي حمايت از اين كودكان دارند، استفاده كنند. ما در شبكه ياري كودكان تصميم گرفتهايم كه اگر دوباره طرح جمعآوري كودكان كار از سطح خيابان اجرا شود، نسبت به مجريان طرح اعلام جرم كنيم. به دو دليل روشن، اول: جدا كردن كودك از خانواده و دوم: قضاوت در مورد بدسرپرست بودن كودك در خيابان نه دادگاه. مجريان اين طرحها بايد متوجه باشند كه هر دو اين موارد جرم است.
روانشناس و رييس هياتمديره
شبكه ياري كودكان