رنج مضاعف زنان قدرت آثار سينمايي‌شان را بيشتر كرده است

اعتماد| سال گذشته چندين سالن خصوصي تئاتر در تهران افتتاح شد. سالن‌هايي كه ميزبان نمايش‌هاي پرمخاطبي بودند و مورد توجه هنرمندان و مخاطبان تئاتر قرار گرفتند. يكي از اين سالن‌ها، سالن استاد مشايخي بود. مراسم تولد يك سالگي اين تماشاخانه و بزرگداشت منيژه محامدي، مدرس دانشگاه و كارگردان پيشكسوت تئاتر ايران عصر روز گذشته، در تماشاخانه سنگلج برگزار شد. شاهين چگيني در اين مراسم با ارايه گزارش عملكرد يك سال گذشته اين تماشاخانه گفت: سال گذشته در چنين روزهايي تماشاخانه استاد انتظامي افتتاح شد و ما 306 روز كاري داشتيم و 35 نمايش در اين مجموعه روي صحنه رفت. در اين مدت ميزبان 14هزار و 270 تماشاگر بوديم كه با تعداد 51 صندلي ظرفيت آمار بدي به نظر نمي‌رسد و نشان مي‌دهد تئاتر خصوصي فعاليت خود را آغاز كرده اما به هر حال ضعف‌هايي هم ديده مي‌شود و با استاندارد جهاني فاصله زيادي دارد. ارژنگ اميرفضلي كه اجراي مراسم را برعهده داشت در ادامه به حضور و غياب ميهمانان دعوت شده براي حضور در بزرگداشت پرداخت. او با نام بردن از هنرمنداني مانند بيژن امكانيان، حميد لبخنده، گلچهره سجاديه، امين تارخ، برزو ارجمند، حسين پارسايي، بابك حميديان، مژده شمسايي، سينا رازاني، پرديس افكاري، بهناز جعفري، اشكان خطيبي و ريما رامين فر، اشاره كرد كه بسياري از اين چهره‌ها در تماشاخانه سنگلج غيبت داشتند.
اميرفضلي با لحني طنزآميز بيان كرد: البته انتظار نداريم خانم شمسايي الان در سالن حاضر باشند چون اصلا ايران نيستند. اين هنرمند در بخشي از صحبت‌هايش خطاب به حاضران گفت: يكي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي زندگي من اين بود كه پدرم زنده باشد و من بتوانم در يك اثر با او همبازي شوم.

اگر به تئاتر توجه نشود، چيزي به عنوان هنر نمايش نخواهيم داشت

محمد اسكندري، همسر منيژه محامدي با ياد خاطرات گذشته پس از تماشاي فيلم نمايش‌هاي كارگرداني شده توسط همسر خود گفت: با ديدن اين فيلم‌ها ياد اجراهاي زيباي هنرمنداني مانند ايرج راد افتادم كه مدت‌هاست حضور او روي صحنه كم شده است. اينجا جا دارد به مسوولان گوشزد كنيم كه اگر به تئاتر توجه نشود ديگر چيزي به عنوان هنر نمايش نخواهيم داشت. بهزاد فراهاني از دوستان قديمي منيژه محامدي و محمد اسكندري سپس براي اهداي لوح تقدير روي صحنه تالار سنگلج حاضر شد و اظهار كرد: وقتي كار به ستودن يكي از زنان شايسته ميهن مي‌رسد من به ياد پروين اعتصامي، فخري خروش، فروغ فرخ‌زاد، عصمت صفوي، بانو چهره‌آزاد، مهين اسكويي، لورتا و ديگراني مي‌افتم كه با سختي در اين سرزمين كار كردند. من هرگز افتخار همراهي منيژه محامدي در يك نمايش را نداشتم اما از آنجا كه علاقه‌مند به شاگردي هستم چند جلسه‌اي در دانشگاه او را ديدم. آرزو مي‌كنم اين بانو يك بار هم شده اين غرور زيباي خود را كنار بگذارد و به من هم براي همكاري بفرما بزند. جنبش زنان در ميهن ما رشد فراواني داشته كه اثر آن را بر ادبيات بيشتر مي‌بينيد. همچنين تئاترهايي كه از زنان كارگردان تئاتر و آثار سينمايي كه از كارگردانان خانم مي‌بينيم از مردان قدرت بيشتري دارد و اين به دليل رنج مضاعف آنهاست.
منيژه محامدي پس از دريافت لوح خود در حالي كه تحت تاثير قرار گرفته بود اظهار كرد: شايد اگر مسوولان اين بزرگداشت را برگزار مي‌كردند نمي‌پذيرفتم. اما برايم خيلي مهم است كه شاگردانم از من ياد كنند و خيلي ارزش دارد. تعداد زيادي از شاگردانم فارغ‌التحصيل شدند اما ما همچنان با يكديگر دوست هستيم. اين هنرمند به مديراني كه در دانشگاه شاگرد او بودند اشاره كرد و گفت: مديراني مانند حسين پارسايي، مهدي شفيعي و پيمان شريعتي در دانشگاه سر كلاس‌هاي من بودند و حالا مدير هستند.
محامدي در انتها از اينكه جمشيد مشايخي به دليل بيماري امكان حضور در سالن را نيافت اظهار تاسف كرد.