بذله‌گو و شوخ
منوچهر والي‌زاده
من و حسين عرفاني با هم وارد كار شديم، با هم سريال بازي كرديم، همبازي هم در تئاتر بوديم و همكار هم در دوبله هم بوديم.حسين عرفاني مرد بسيار خوش‌صدا و رفيق بسيار دوست‌داشتني من بود. خنده هميشه روي لب‌هايش بود و بسيار شوخ و بذله‌گو بود. ويژگي مهم اخلاقي حسين عرفاني، رفتار مناسبي بود كه با مخاطبينش داشت. قطعا براي چنين صدايي جايگزيني نخواهيم داشت چون هركس صداي خاص خود را دارد مگر اينكه جوان‌ها به اميد خدا انضباط رفتاري و اخلاقي كه حسين داشت پيشه خود قرار دهند تا جايي براي خودشان پيدا كنند. جايگزين حسين نمي‌شوند اما براي خودشان جايگاهي پيدا مي‌كنند. معتقدم دوبلور جماعت مورد محبت مردم و جوان‌هاي ايراني هستند به خاطر جذابيتي كه دوبله دارد هم مورد علاقه بزرگ‌ترها و هم مورد علاقه بچه‌هاست. من اين محبت و صميميت مردم را نمي‌توانم فراموش كنم. باور كنيد از همان لحظاتي كه حسين را از دست داديم تلفن‌هايي كه به من مي‌شود اشك مرا در‌مي‌آورد. قطعا روح حسين از اين ميزان محبت شاد مي‌شود.