صدايي ماندگار
و تكرارنشدني
ناصر ممدوح
حسين عرفاني، گوينده بسيار توانايي بود و كارنامه بسيار درخشاني داشت.
او در كارنامه كاري خود فعاليتهاي شاخصي انجام داد.
عرفاني از جمله صداهاي ماندگار دوبله و صداپيشگي بود و داراي شخصيتي وارسته.
خونگرمي و مهرباني از شاخصههاي مهم و مثالزدنياش بود كه شخصيتش را دوستداشتني ميكرد.
هميشه در حال گپ و گفت و خنده بود. متاسفانه كسالتي كه در اين مدت گريبانگير او شد سبب شد كه امروز ديگر در ميان ما نباشد.
امسال هم متاسفانه با از دست رفتن بهرام زند، محمد عبادي و حالا هم حسين عرفاني سه تن از بزرگان و پيشكسوتان هنر دوبله و گويندگي را از دست دادهايم.
اين صداهايي كه ما امروز آنها را از دست داديم صداهايي هستند كه مربوط به دهه 30 و
40 ميشوند؛ كساني كه از آن زمان تا امروز فعاليت خودشان را ادامه دادند اما متاسفانه ديگر تكرارشدني نيستند.
هر كدام از اين عزيزان كه از بين ما ميروند، جاي خالي چيزي را بر تارك هنر اين سرزمين باقي ميگذارند.
البته در سالهاي اخير هم صداهاي خوبي در صنعت دوبله وارد شدهاند و در حال حاضر جواناني هستند كه در اين وادي فعاليت ميكنند اما متاسفانه هيچكدام از آنها نميتوانند جاي خالي صداي بزرگاني همچون «منوچهر نوذري»، «بهرام زند»، «ژاله كاظمي»، «نيكو خردمند» و بسياري ديگر از اين پيشكسوتان را پر كنند.
من از شنيدن خبر درگذشت حسين عرفاني بياندازه متاثر شدم و اميدوارم روحش قرين رحمت الهي باشد.
يادش گرامي باد