درباره نمايشگاهي كه ما را به تماشاي يك شخصيت جذاب دعوت ميكند: تنتن
خبرنگاري جذاب با موهايي عجيب و غريب
روژان سري
هرژه، نويسنده و كاريكاتوريستي بود كه خودش هموطن شخصيتي بود كه خلق كرد: تنتن بلژيكي. يك خبرنگار جذاب با آن موهاي عجيب و غريب و آن داستانهاي سرگرمكننده. او در 23 كتاب و صدها ماجراي مختلف براي بيشتر از 50 سال بچهها و بزرگسالهاي تمام دنيا را با خودش همراه كرد و آخر در ميانه جلد بيست و چهارم يعني «تنتن و هنر الفبا» تنها ماند. هرژه در سال 1983 و وقتي حدود 150 صفحه دستنويس از هنر الفبا را آماده كرده بود، بر اثر سرطان خون از دنيا رفت.
تنتن در دنياي كميكهاي اين نويسنده تنها نبود، در نمايشگاه گالري هدايت هم تنها نيست. فيگورهاي كوچك و بزرگِ شخصيتهاي ديگر اين سري داستانها يعني كاپيتان هادوك، سگ وفادارش«ميلو»، تامسون و تامپسون كارآگاههاي دوقلو و پروفسور كالكولوس هم كنار تنتن به چشم ميخورند. اين مجسمهها جزو بزرگترين مجسمههايي هستند كه متعلق به مهرداد صدري است. صدري با عشق و حساسيت يك طرفدار عاشقِ تنتن، هر كدام از اين فيگورهاي كوچك را از يك نقطه دنيا جمعآوري كرده تا امروز به مناسبت تولد 90 سالگي اين خبرنگار دوستداشتني، كنار هم مقابل چشم ما آنها را قرار بدهد.
در تمام يك ساعتي كه در اين گالري گذراندم، يك كودك هم نديدم. به جايش دهها عاشق قديمي تنتن آنجا بودند كه حالا ديگر براي خودشان «آدم بزرگهاي» كاملي شده بودند و به محض ورود به حياط گالري و با ديدن پوسترِ بزرگ آبيرنگي كه پشت شيشه آن را پوشانده بود چشمهايشان گشاد ميشد و با خنده به داخل ميآمدند. با وارد شدن به داخل ساختمان بزرگترين مجسمه نمايشگاه را ميبينيم: تنتن و برفي در حال دست تكان دادن. موسيقي شگفتانگيز و پرخاطره مجموعه انيميشنهاي تنتن هم در سالن نمايشگاه پخش ميشود كه هر بازديدكنندهاي را ياد خاطرات خوش كودكي (و حتي بزرگسالي) مياندازد. زماني كه قصهها نه از روي صفحههاي مسطح نوراني نمايشگرها كه از روي كاغذها بلند ميشدند.
حالا به رسم مطالب اينچنيني لازم است كمي هم درباره نمايشگاه حرف بزنيم، با اين توضيح كه اگر عاشق تنتن هستيد و وقت خيلي زيادي براي تماشاي شخصيت محبوبتان نداريد، انتهاي يكي از كوچههاي خيابان ويلا، اين نمايشگاه برقرار است، نمايشگاهي كه با بقيه نمايشگاههاي اين روزها فرق دارد. از چهاردهم دي گالري دنج و كوچك هدايت ميزبان تنتن بوده است و اين ميزباني تا تا آخر دي ماه ادامه خواهد داشت.
اين نكته را هم ناگفته نگذاريم كه اين نمايشگاه يكي از رويدادهاي «هفته هنر تير» بود. در اين هفته كه اولين دورهاش از 14 تا 21 دي ماه در تهران برگزار شد، گالريها، مراكز فرهنگي و هنرمندان زيادي دور هم جمع شدند تا به صورت يكپارچه، در اين هفت روز با هنرهاي تجسمي گفتوگويي ميان دنياي هنر و شهروندان برقرار كنند، از شمال تا جنوب و شرق تا غربِ شهر.