بهارانه‌هاي عبيد
فصل بهار و زيبايي‌هاي آن همواره در درازناي تاريخ ادب فارسي به مثابه فرصتي براي تصويرگري و مضمون‌آفريني شاعرانه به شمار آمده است. از رويكردهاي واقع‌گرا و آفاقي كه بيشتر در آثار گويندگان سبك خراساني جلوه‌گر است گرفته تا سويه‌هاي درونگرايانه و انفسي شاعران سبك عراقي كه با آموزه‌هاي عرفاني مي‌آميزد و نيز همراه با دگرگوني‌هاي سياسي عصر مشروطه به صورت نمادگرايانه تا روزگار ما ادامه مي‌يابد؛ بهار و «موسم گل» بخش قابل توجهي از ميراث ادبي و فرهنگي ما را به خود اختصاص داده و آثار ماندگار و درخشاني را كه بهاريه مي‌خوانند، پديد آورده است. دوازدهمين نشست از مجموعه درس‌گفتارهايي درباره عبيد زاكاني در روز چهارشنبه چهارم ارديبهشت ساعت 16:30 با سخنراني محمدعلي حضرتي به بررسي شگردهاي زباني ـ بلاغي و معنايي «بهارانه‌هاي عبيد» در مقايسه با گويندگان هم‌روزگارش اختصاص دارد. اين نشست در مركز فرهنگي شهر كتاب واقع در خيابان شهيد بهشتي، خيابان شهيد احمد قصير (بخارست)، نبش كوچه سوم برگزار مي‌شود.