همه عليه ترامپ
سيدعلي ميرفتاح
خودتان را بگذاريد جاي روشنفكران عرب. چه حالي مي‌شويد وقتي لحن توهين‌آميز و طلبكارانه ترامپ را خطاب به زعما و امراي عرب مي‌شنويد؟ عرب در طول تاريخ معروف بوده به «عصبه». عصبيت عربي اگر نبود، ابن‌خلدون مي‌گويد تمدن اسلامي به اين گستردگي شكل نمي‌گرفت. عصبه، تعبير قرآني است و براي برادران غيور يوسف(ع) به كار رفته. ايشان هر جا مي‌رفتند و هر كه را مي‌ديدند سر بالا مي‌كردند و مي‌گفتند: «نحن عصبه». نزديك‌ترين تعبير به عصبه، تعصب است. تعصبي كه به غرور و خودبزرگ‌بيني پهلو مي‌زند. اين عصبيت جزو خلق و خوي اعراب است و اغلب تاريخ‌نويسان مسلمان آن را در چهره عرب‌ها ديده‌اند و درباره‌اش نوشته‌اند.
علاوه بر تاريخ‌نويسان مسلمان، مستشرقين و نمايندگان سياسي اروپا هم موقع ارتباطات اقتصادي يا سياسي‌شان با اعراب متفطن آن بوده‌اند. وقتي بعد از فروپاشي عثماني، انگليسي‌ها مي‌خواستند عرب‌ها را در طرح جهان جديد مطيع و منقاد خود كنند، در ظاهر، از كلمات و تعابيري استفاده مي‌كردند كه عصبيت آل‌سعود لطمه نخورد بلكه فربه شود. در واقع ترامپ اولين سردمدار غربي است كه گاهي صريح و گاهي با كنايه امراي عرب را تحقير مي‌كند و تخفيف‌شان مي‌دهد. اين تحقير و تخفيف از چشم روشنفكران و روزنامه‌نگاران عرب، حتي از چشم مردم كوچه و بازار پنهان نيست. از اخباري كه مي‌بينيم و مي‌خوانيم درمي‌يابيم كه رفتار و گفتار غربي‌ها به آنها گران مي‌آيد و رسما حاكمان خود را بابت اين سرافكندگي سياسي در برابر ترامپ، تشوير مي‌زنند. در عراق هم روشنفكران و روزنامه‌نگاران احساس شرمساري مي‌كنند وقتي مي‌بينند ترامپ بي‌آنكه به همتاي عراقي خود خبر دهد، وارد كشورشان مي‌شود و بي‌آنكه مقامات عراقي را ببيند به ديدار سربازان امريكايي مي‌شتابد. گويي اربابي هوس كرده به املاك خود سر بزند. تحمل اين رفتار ارباب‌مآبانه و غيرديپلماتيك براي رعاياي عراقي، عربستاني و افغانستاني سخت است لذا از زعماي خود دلخور و عصباني‌اند. همين دلخوري و عصبانيت، از اتفاق باعث شده تا ايران و مقاومت ايراني‌ها به چشم عرب‌ها و روشنفكران عرب، وسيع‌تر از آن به چشم مردم منطقه بزرگ بيايد و آنها با تمجيد و تكريم نام ايران و نام رهبران ايران را بر زبان بياورند. خدا را شكر ناداني ترامپ باعث شده است كه اين تمجيد و تكريم از منطقه فراتر رود و اروپا را نيز در بربگيرد. جلوتر گفتم خودتان را بگذاريد جاي عرب‌ها ببينيد توهين ترامپ چقدر به جان‌تان گران مي‌آيد. الان مي‌گويم خودتان را بگذاريد جاي يك بريتانيايي، خودتان را بگذاريد جاي يكي از كاركنان وزارت خارجه بريتانيا و ببينيد آيا حاضريد توهين صريح ترامپ را تحمل كنيد، از آن بدتر فروتني زشت و آزارنده نخست‌وزير و وزير خارجه را مثل بغض فرو دهيد؟ اينجاست كه عظمت كار ايران و مقاومت مقتدرانه ايرانيان نمايان مي‌شود. متاسفانه «ما» كار تبليغاتي بلد نيستيم و درست در روزهايي كه بايد حرف حق كشورمان را در برابر زورگويي و زياده‌خواهي امريكا به اطلاع عموم برسانيم، در داخل مشغول اره دادن و تيشه گرفتنيم و انرژي خود را صرف هدم و تخريب هم مي‌كنيم. جريان غالب رسانه‌اي دنيا دست صهيونيست‌ها و امريكايي‌ها و اخيرا سعودي‌هاست و در خيلي از مواقع رسانه‌ها كاري جز لاپوشاني حق و تدليس ندارند. با اين حال ما هم در اين زمينه سعي قابل ملاحظه‌اي نمي‌كنيم. همين الآن هم اگر مي‌بينيد جريان روشنفكري دنيا با مردم ايران همراه است، آن را بايد به حساب عنايت‌هاي خداي متعال كه ياور مظلومان است بگذاريد كه حرف ما را به گوش ايشان رسانده. از بي‌ادبي‌ها و بي‌اخلاقي‌ها و ندانم‌كاري‌هاي ترامپ بيش از اينها بايد استفاده كرد. عدو شود سبب خير اگر خدا خواهد. مطمئن باشيد فرانسوي‌ها هم از رفتار پر از خضوع و خشوع مكرون در برابر ترامپ سرافكنده بلكه خشمگينند. يك پله بالاتر، در خود امريكا هم ايران، يار همدل كم ندارد. ظريف سعي كرده تا علاوه بر كار ديپلماتيك بخشي از بار رسانه را بر دوش بكشد. خدا خيرش بدهد اما اين كافي نيست. ما نياز به يك كار منسجم و مستمر داريم تا يك اتحاد مردمي وسيع عليه ترامپ شكل دهيم. مقدمات كار فراهم است اما مادامي كه ما در تبيين حرف‌مان در داخل مشكل داريم، تا زماني كه مشغول منكوب كردن و ضايع كردن يكديگريم، به خصوص مادامي كه عملا بيش از پيش بر طبل تفرقه و نقار و دعوا مي‌كوبيم، بعيد است در كار رسانه بين‌المللي به توفيقي دست يابيم. لازم است آقايان به خود بيايند و رويكرد رسانه‌اي خود را چه در داخل و چه در خارج تغيير دهند. تغيير ندهند فرصت‌هاي طلايي را از دست داده‌ايم.