كار قابل توجه شهردار
مسعود مير
بايد ميان دوچرخهسواري در تهران براي رسيدن به مقصد و استفاده از وسايل حملونقل عمومي تفاوتي قائل شويم. در تهران به دليل اقليم و وضعيت جغرافيايي بيشتر از دوچرخه، بايد وسايل حملونقل عمومي گسترش پيدا كند. دوچرخهسواري در تهران موانعي دارد. مثلا منِ روزنامهنگار چطور ميتوانم هر روز مسير شرق تا شمال را از ميان سراشيبيها و مسيرهاي سخت طي كنم و سر كار برسم. با اين حال استفاده از دوچرخه ميتواند كمپين فانتزي خوبي براي شهروندان و ترددهاي كوتاهترشان شود و نهايت اينكه با دوچرخه تفريح كنند. حتي ميتوان با دوچرخه خريدهاي روزانه را انجام داد و مسيرهاي كوتاه را هم طي كرد، اما رفتوآمد به سر كار با دوچرخه چندان ممكن نيست. ما به عنوان روزنامهنگار ياد گرفتهايم كه هر حركت دستهجمعي ميتواند بازخورد خبري داشته باشد و شركت روزنامهنگاران در كمپينهاي دوچرخهسواري بينتيجه نخواهد ماند. ما به تجربه فهميدهايم هر صنفي اگر اقدام دستهجمعي كند بازخورد كارش را خواهد ديد و اقدام به دوچرخهسواري گروهي فينفسه اقدام بدي نيست. در قدم اول كار آقاي شهردار قابل توجه است كه با دوچرخهسواري خود حساسيت مردم را به اين مساله افزايش ميدهد. اما تعارض مساله در اين است كه رانندگان خودرو هنوز نميدانند چگونه قواعد و قوانين مدون راهنمايي و رانندگي را رعايت كنند، چه برسد به دوچرخهسواري كه هنوز جايگاه خود را به عنوان وسيله نقليه پيدا نكرده است. از اين رو به نظرم گسترش دوچرخهسواري بدون ترويج فرهنگ آن ميتواند مشكلزا باشد. دوچرخهسواري در حالي ميتواند اقدامي مثبت باشد كه ما همه خواستار آن باشيم اما ايكاش همين تمركز و توجه را روي وسايل حملونقل عمومي داشته باشيم و بتوانيم يكبار براي هميشه ماجراي اختلاف بودجهاي دولت بر سر ناوگان اتوبوسراني و مترو را حل كنيم. نتيجه اين اقدام بسيار موثر ميشود و زمان انتظار در ايستگاههاي مترو به يك دقيقه كاهش پيدا ميكند. تاثير اين مساله بسيار بيشتر از دوچرخهسواري خواهد بود.
خبرنگار روزنامه همشهري