محسن غرويان:
مبناي خاتمي گفت‌وگوي تمدن‌هاست
محسن غرويان، استاد حوزه و دانشگاه در واكنش به اين اظهارنظر «محمدجواد حاج‌علي‌اكبري»، رييس شوراي سياست‌گذاري ائمه جمعه، مبني بر اينكه موضع‌گيري ائمه جمعه به نفع جناح‌هاي سياسي خط قرمز است و امام جمعه نمي‌تواند وارد اين بحث‌ها شود، گفت: «نكته خوبي است اما در عمل متاسفانه مشاهده نمي‌كنيم يا خيلي كم مشاهده مي‌شود كه ائمه جمعه به نفع جناح خاص سياسي صحبت نكنند بلكه بسياري از ائمه جمعه چه در عمل و چه در سخنان‌شان، طرفدار جناح خاصي هستند. بنابراين اين شعار، شعار خوبي است اما در عمل بايد ديده شود و مردم حس كنند كه امام جمعه مباحثي را مطرح مي‌كند كه شامل همه فعالان و گروه‌هاي مختلف سياسي است.»
به گزارش برنا؛ غرويان افزود: «ائمه جمعه بايد در سياست دخالت كنند ولي در حد كليات صحبت كنند و خود را در حد يك عضو حزب خاص يا گروه خاص تنزل ندهند. » اين مدرس حوزه علميه در مورد هجمه افرادي چون پناهيان به رييس دولت اصلاحات در پي انتشار مقاله وي در گاردين نيز بيان كرد: «خاتمي يك شخصيت بين‌المللي است و محبوبيت زيادي در داخل كشور دارد. بنابراين گذشته افراد، مجموعه افكار و شخصيت افراد مشخص است. خاتمي زماني كه در دوران رياست‌جمهوري‌اش، در هر يك از مجامع بين‌المللي حضور پيدا مي‌كرد وجهه ايران را برجسته مي‌كرد و حضور او در سطح بين‌المللي، حضوري افتخارآميز بود. امثال آقاي پناهيان و اينها بهتر است وارد اين بحث‌ها نشوند چون به ضرر خودشان تمام مي‌شود. به هر حال شخصيت‌ها هر كدام در وزن‌هاي اجتماعي خاصي ارزيابي مي‌شوند و بهتر است هر فردي، حريم خود را درست تشخيص دهد و به جايگاه اجتماعي خود و ديگران توجه داشته باشد.»
محسن غرويان در پاسخ به اين سوال كه چرا پناهيان در مورد سخنان احمدي‌نژاد مبني بر مذاكره با امريكا اظهارنظر نمي‌كند؟ نيز اظهار كرد: «سخنان آقاي پناهيان براساس حساب و مبنا نيست بلكه موضع‌گيري‌هاي شخصي، يا خيلي جناحي و حزبي است. بنابراين روشن است حال و وضعيت آقاي احمدي‌نژاد هم معلوم است. او مبناي مشخصي ندارد و هر روز موضعي مي‌گيرد و نان به نرخ روز مي‌خورد كه نبايد اينگونه سخن بگويد. اما مبناي سخنان آقاي خاتمي از زمان رياست‌جمهوري اينگونه بود كه ابتدا گفت‌وگوي تمدن‌ها را برابر نظريات علمي برخورد تمدن‌هاي هانتينگتون مطرح كرد كه در واقع در سطح يك متفكر سياسي نظريه‌پردازي بود؛ مبناي آقاي خاتمي گفت‌وگو است و فكر مي‌كنم واقعيت‌هاي جهان هم ما را به سمت پذيرش گفت‌وگو و مذاكره دير يا زود خواهد برد.»