مقدمهاي بر انتخابات
محمد كاظمي
كمكم به انتخابات مجلس شوراي اسلامي نزديك ميشويم و فعاليتهاي مختلف پيرامون آن آغاز شده است. هر چند همه انتخابات گذشته مهم بوده و در اوضاع كلي كشور اثرات عميق گذاشتهاند ولي روشن است كه انتخابات پيش رو علاوه بر اهميت معمول از ويژگي و شرايط خاصي برخوردار است. به تعبير برخي از بزرگان در اسفند ماه سال جاري نوع و كميت حضور مردم پاي صندوقهاي راي در امنيت كشور تاثير مستقيم خواهد گذاشت و قطعا رفتار دشمنان ايران را تحتالشعاع خود قرار خواهد داد. مسلما همه ناظران سياسي و دولتهاي دور و نزديك بسيار مايلند مشاهده كنند كه پس از حوادث مختلف طي دو سال گذشته افكار و آراي مردم چه سمت و سويي پيدا كرده و نسبت اكثريت جامعه با حاكميت داراي كدام افت و خيز شده است؟ كاملا بديهي است كه اگر ما شاهد شركت گسترده مردم در انتخابات باشيم، اولين و مهمترين معنا و پيامش اين است كه با وجود همه مشكلات و موانع و فشار بيگانگان، صاحبان كشور نگاه به درون دارند و رفع نواقص و معضلات را از طريق سازوكارهاي موجود ميهني دنبال ميكنند. چنين رويداد بزرگي باطلالاسحر تبليغات گسترده و بيسابقه صدها شبكه ماهوارهاي و سايتهاي ضد انقلاب و كانالهاي برانداز خواهد بود و ...
نا اميدي عظيمي را در اردوگاه بدخواهان ايران زمين مستولي خواهد كرد. به عبارتي مردم خواهند توانست، معادلات موجود سياسي و حتي اقتصادي و نظامي پيرامون كشور را به سود منافع ملي تغيير دهند و فشارهاي كنوني را به حداقل برسانند. اين معنا را هر آشنا به الفباي سياست ميداند ولي متاسفانه هستند، سياسيوني كه نتيجه انتخابات را مهمتر از پرشوري انتخابات ميدانند و نه تنها موانع حضور حداكثري و چشمگير مردم پاي صندوقهاي راي را برنميدارند بلكه بعضا در سرد كردن مردم ميكوشند و به حداقلها اكتفا دارند! آنها حتي خود هم با زبانها و ادبيات مختلف اعتراف كردهاند كه پايگاه رايشان ثابت است و هر چه مردم بيشتر در انتخابات شركت كنند، نفع رقيب را در بر دارد و شكستشان را سنگينتر خواهد كرد. اگر كشور در شرايط عادي بود اين كنش سياسي محل ايراد نبود و يك جناح سياسي آزاد بود كه تحركات قانوني خود را براساس شانس پيروزي نمايندگانش تنظيم كند. اما امروز كه دشمنان كشور بسيج شدهاند و حداكثر فشار ممكن را متوجه ايران و مردم كردهاند براي هر دلسوز متعهدي امنيت و منافع ملي بايد در اولويت و پيروزي در انتخابات در درجات بعدي از اهميت باشد. وقتي به هر دليل امنيت و اساس كشور و تماميت ارضي و حفظ نظام در گرو شركت گسترده مردم در انتخابات است، چگونه ممكن است عدهاي اين جرات و جسارت را داشته باشند كه به قيمت تحصيل يك خطر بزرگ، اميد مردم به صندوقهاي راي را كم كنند؟ بگذاريم اكثريت مردم با كمترين هزينه ممكن به دفاع از كشور برخيزند و واقعا به بدخواهان و دشمنان تودهني بزنند. اينكه چه كساني جواز حضور در خانه ملت را پيدا ميكنند، فرع بر راي كلي است كه مردم با شركت در انتخابات به امنيت كشور و نظام ميدهند. نه تنها رفع موانع حضور حداكثري مردم در انتخابات يك ضرورت بيچون و چراست بلكه ايجاد شور و نشاط و انگيزه و اميد براي برگزاري باشكوه اين رويداد عظيم و تعيينكننده، وظيفه هر مسوول و صاحب نفوذ است. از همين حالا بايد گفتوگو و شرح حقايق براي مردم را آغاز كنيم. از هر خطا و اهمال و سستي و منفعتجويي عذر بخواهيم. چنين عذري اگر توام با صداقت و عمل باشد از سوي مردم پذيرفته ميشود. اعتقاد راسخ من به عنوان يكي از نمايندگان مردم اين است كه اگر در فرصت باقيمانده به درستي عمل شود، همه دستاندركاران كوچك و بزرگ انتخابات به مر قانون عمل كنند، اختلافات فقط زير سقف منافع ملي تعريف شود، جلوي دخالتهاي غيرقانوني در انتخابات گرفته شود، خطرها و راههاي رفع آنها به دقت تبيين شود و ادب و احترام و اخلاق بر همه فعاليتهاي انتخاباتي سايه افكند، ميتوان به يك ركورد بيسابقه از حضور مردم پاي صندوقهاي راي دست يافت. مردم كشور خود را دوست دارند و تحت هيچ شرايطي كوچكترين خدشه به آن را نميپذيرند، براي آنها بايد ثابت شود كه با شركت در انتخابات، سدي عظيم در مقابل هجوم بيگانگان به وجود ميآيد و هيچكس از اين نجابت و احساس مسووليت مردم سوءاستفاده نخواهد كرد.