پس از« جدال شيخين» سخنگوي شوراي نگهبان از «آشتي فقيهان» خبر داد
اصلاح‌ذات البين
بيست‌وششم مردادماه فضاي رسانه‌اي كشور با خبري خاص و اظهاراتي متفاوت‌تر از عرف عمومي جمهوري اسلامي مواجه شد. آيت‌الله محمد يزدي به عنوان دبيركل جامعه مدرسين حوزه علميه قم در جريان ديدار خود با «مسوولان مركز بسيج اساتيد و نخبگان حوزه علميه قم» علاوه بر حسن روحاني و آيت‌الله علوي بروجردي، شمشمير انتقاد بر مردي كشيد كه اين روزها درست به اندازه دوري‌اش از قدرتمندترين كرسي دستگاه قضا، حاشيه امن پيشينش ناامن شده و چپ و راست انتقاداتي را عليه او مطرح مي‌كنند.
و اين‌طور شد كه صادق آملي لاريجاني پس از هاشمي‌رفسنجاني و آيت‌الله شبيري زنجاني شد سومين روحاني بلندپايه و نام‌آشنايي كه يك عضو فقهاي شوراي نگهبان او را ملامت مي‌كند.اولين رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام در مواجهه با انتقادات آيت‌الله يزدي، مشي سكوتش در برابر تخريب‌ها را نشكست و تنها به ابلاغ «سلام» و «درخواست شفا» براي او بسنده كرد؛ موضعي 180 درجه مخالف آنچه صادق آملي‌لاريجاني پيش گرفت. دبيركل جامعه مدرسين حوزه علميه قم در اظهاراتش از شايعه مهاجرت رييس سابق دستگاه قضا به «نجف» و ماجراي «حوزه علميه لاكچري» او شروع كرد و با سخني گزنده او را به باد انتقاد گرفت و تعابيري به‌كار برد كه تكرارشان كه حال فصل آشتي فرا رسيده ضرورت ندارد، اما آيت‌الله آملي لاريجاني نيز با لحن غير ملايم آن انتقادات را پاسخ گفت؛ پاسخي كه به جدال شيخين تعبير شد.آملي لاريجاني در نامه‌اش كه ابتدا در پايگاه اطلاع‌رساني مجمع تشخيص منتشر شد و 48 ساعت بعد و با بالاگرفتن واكنش‌ها و ورود مراجع تقليد به موضوع حذف شد ولي افكار عمومي و رسانه‌هاي جمعي چنين نكردند كه نكردند. عباسعلي كدخدايي، نزديك‌ترين چهره به لحاظ طرز تفكر به آيت‌الله احمد جنتي، دبير ريش سفيد شوراي نگهبان در كنار بسياري از چهره‌ها در زمره مسوولاني قرار داشت كه اين نامه‌نگاري‌ها را به صلاح نمي‌دانست ولي با اين تفاوت كه او در حساب كاربري‌اش در توييتر در توصيف اين اختلاف جدي رييس سابق و اسبق دستگاه قضا، كليدواژه‌اي به كار برد كه خود عاملي شد براي انتقادات بيشتر به شوراي نگهبان و عملكرد فقهايش.
دعواي طلبگي و اتهامات بي‌پاسخ
كدخدايي نوشت بود كه «در هر جمعي ازجمله شوراي نگهبان دعواي طلبگي طبيعي است؛ گاهي صداها بلند شده و مباحث داغ ليكن بعد از آن دوستي‌ها پابرجاست. دشمنان طمع نكنند! اعضاي شورا با وجود اختلاف نظر، با هم برادرند؛ تذكار رهبر بزرگوار شايسته عنايت است؛ دشمن اصلي را با دوستاني كه با آنها اختلاف نظرداريم، اشتباه نگيريم.» همين اظهارنظر و دعواي طلبگي خواندن اين اختلاف به مزاج شبكه‌هاي اجتماعي و ديگر ناظران خوش نيامد تا جايي كه اين سوال مطرح شد چگونه يك عضو شوراي نگهبان ديگري را در پرده به عدم پيروي از رهبري و ساخت حوزه علميه لاكچري متهم كرده و طرف مقابل او را به «لطايف‌الحيل» براي گرفتن يك ساختمان و ضعف «استفراغ وسع» در نگارش كتاب‌هايش متهم مي‌كند با اين حال قائم‌مقام دبير شوراي نگهبان آن را «دعواي طلبگي» مي‌داند. بي‌شك اين دعواي طلبگي بر سر موضوعات علمي و فقهي نبود، اما نبايد تلاش سخنگوي شوراي نگهبان را در اصلاح ذات‌البيني ناديده گرفت. اصلاحي كه احتمالا با پا درمياني ريش‌سفيدان شوراي نگهبان و تلاش شخص سخنگو نتيجه داده ، عكس‌هاي آن عصر چهارشنبه منتشر شد و مورد توجه قرار گرفت.
آشتي به وقت شهريور
اينكه اين دعوا چرا و چگونه آغاز شد يا اينكه ماجراي آن «جلسه كذايي شوراي نگهبان» چه بوده اما بعيد نيست كه در آينده در فضايي دوستانه بر معني دقيق كلمه طلبگي ابهامات برطرف شود و اختلاف‌ها با شفافيت هرچه تمام‌تر روشن شود. در اين ميان قطعا احتياجي به لاپوشاني نيست. اختلاف در چنين جمعي طبيعي و ضروري است اما مي‌شود اين اختلافات را در محيط‌هايي به دور از هياهو طرح كرد و براهين و ادله طرفين را شنيد. اختلاف دو فقيه اين شورا آن‌قدر قابل توجه بود كه اگر اين جلسه به جاي پشت درهاي بسته مقابل خبرنگاران برگزار مي‌شد، سالن مملو از نمايندگان رسانه‌ها مي‌شد ولي او در توييتي نوشت: «امروز روز خوبي بود براي همه در شوراي نگهبان. هر دو، يكي مي‌شويم تا نبود اختلاف. به قول آن پير سفر كرده بايد همه فريادها را بر سر امريكا كشيد و البته كه اختلاف‌نظر، طبيعي هر جامعه بالنده‌اي است. از اختلاف راه چه غم، رهنما يكي است.».به هر روي آملي‌لاريجاني و شيخ محمد يزدي تغيير مكان دادند و در نشست شوراي نگهبان كنار هم نشستند و در مقابل چشمان نظاره‌گر آيت‌الله جنتي، دست دوستي به هم داده و لبخندي به لب آوردند و اين پيام به مردم مخابره شد كه مي‌شود حين اختلاف سليقه جدي با لبخند و دوستي مقابل هم نشست و به بحث‌هاي طلبگي ادامه داد.