كوتاه درباره فعاليتهاي هنري اسماعيل شيشهگران
هنر و انديشه اميد
گروه فرهنگي|اسماعيل شيشهگران از آن جمله هنرمنداني است كه ردپايش را ميتوان در ديگر كشورها هم جستوجو كرد. هنرمندي خلاق كه فقط بر اساس تواناييهاي ذاتياش مطرح بود و نه تحصيلات دانشگاهي. كساني كه با شخصيت و هنر اين هنرمند آشنايي دارند، به خوبي ميدانند كه او علاوه بر خلق آثاري بزرگ در زمينه نقاشي و گرافيك، در پرورش شاگرد هم تواناييهاي خاص خود را داشته است. هنرمندي كه ميتوان در كارنامه حرفهاياش به برپايي چندين نمايشگاه انفرادي نقاشي، گرافيك و طراحيهاي عالي همچون «صلح»، «پايان قرن»، «سيگار»، «سكوت»، «جامجهاني فوتبال»، «خاكستر»، «دوچرخه» و شركت در بيش از ۴۰ نمايشگاه گروهي در داخل و خارج از ايران اشاره كرد. زندهياد اسماعيل شيشهگران سال ۱۳۳۴ در تهران متولد شد. او ديپلم نقاشي را از هنرستان هنرهاي زيباي تهران گرفت و دوره كارشناسي را در رشته گرافيك در دانشگاه هنر پشت سر گذاشت. نكته دردناك درباره درگذشت استاد شيشهگران، مرگ او در سكوت خبري مطلق بود و رسانهها سه روز پس از درگذشتش تازه به مخابره اين خبر پرداختند. همانگونه كه بارها درباره اين هنرمند گفته شده و يكي از منتقدان هنرهاي تجسمي هم گفته است، او به نسلي از هنرمندان ايران تعلق دارد كه «آرمانخواهي» را سرلوحه كار داشتند اما از معدود كساني است كه همچنان با اين عقيده از خود و هنرش پاسداري ميكرد. تامل در مجموعه آثار او ما را با تنوعي روبهرو ميكند كه همگي از همان تصور آرماني پيروي دارند.مبارزه با استبداد، آرماني بود كه شيشهگران در جواني با آن آميختگي داشت. براي آن سماجت و خطر كرد اما بر خلاف هممسلكان، چون نتيجه قابل تصور را از حوادث ايام دريافت نكرد و از كار كناره نگرفت، بلكه گستره افكار را گسترش داد و چون به هيچ حزب و سازماني وابستگي نداشت، آرمانهايي فراتر را در منظر خود نشاند؛ آرمانهايي كه به دغدغههاي بشر امروز نزديكتر بود؛ حقوق بشر، آزاديهاي اجتماعي، صلح و…شيشهگران دانشآموخته نقاشي از هنرستان هنرهاي زيبا و گرافيك از دانشگاه هنر است و از آميزش اين دو به رفتاري دست يافته تا معناي آثارش بارزتر جلوه كند. در كار او، هنر عمومي و بيواسطه گرافيك، صراحت «معنا» را بيشتر و قدرت طراحي، استحكام آثارش را تضمين ميكند.
فيگورهاي انساني و حيواني او، محكم و خللناپذيرند و رنگها در يك هارموني هوشمندانه، نهايت درخشش و جلوهگري را دارند.پوسترهايي كه وي با همكاري برادرانش كورش و بهزاد ساخت، مشحون از سمبلهايي آشناست؛ كبوتر آزادي، شهادت، گل، فرياد و رنگهاي محدود و معناگرا كه غالبا به سرخ و سياه مختصر شدهاند.او حتي در آن هنگامي كه به خلق آثار انتزاعي ميپردازد، از تصورات ذهني خود فاصله نميگيرد و با دخالت سمبلهايي كه اينبار در فرم و رنگ خلاصه شدهاند؛ نظير انداموارههاي انساني، رنگ قرمز و فرمهاي تيز و برنده، آرمانهايش را به مخاطب گوشزد ميكند. ٍآثار اين هنرمند را بهرغم رويكرد سياسيشان، نبايد سياسي پنداشت، چراكه «اميد» قطعيترين انديشهاي است كه از ميان آنها زبانه ميكشد. اسماعيل شيشهگران در نقد زندگي بشر، زندگي خود را كريمانه ايثار كرده است. تلاشهاي او در خاطر نسلها، همواره اين كلام شاملوي شاعر را به ياد ميآورند: روزي ما دوباره كبوترهايمان را پيدا خواهيم كرد/ و مهرباني دست زيبايي را خواهد گرفت / ... و من آن روز را انتظار ميكشم/ حتي روزي/ كه ديگر نباشم.يادآور شد كه به درخواست خانواده اين هنرمند فقيد قرار است اين مراسم به صورت خصوصي برگزار شود، اما مراسم ترحيم مرحوم شيشهگران روز سهشنبه (۲۹ بهمن ماه) در مسجد شهرك غرب برگزار ميشود.