نبرد كرونا و زنان سلحشور
محمدعلي حيدرنيا
تاريخ ما و راويان اين تاريخ هميشه جنگجويان و قهرمانان صحنههاي نبرد را به صورت و هيبت مردانه نشان دادهاند و هر از گاهي نادر بعضي از شيرزنان و جنگجويان زن و زنان اهل فتوت و جوانمردي، توانستهاند خود را به اين تاريخ (مرد ساخته) تحميل كنند. فرهنگ مرد سالار كمتر مجال بروز به زنان داده است. اما در صحنههايي از تاريخ كه زنان مجال بروز يافتهاند خوش درخشيدهاند و نبرد كرونا از همين فرصتهاست.
نبرد سهمگين covid-19 با جامعه جهاني از خوفناكترين نبردهاي ثبت شده در تاريخ است. اين گونه جنگها كه به نام اپيدمي و يا در سطح وسيعتر پاندمي خوانده ميشوند به علت نامريي بودن دشمن از جنگ با ديوان روايت شده در شاهنامه نيز سختتر است كه مردان بزرگي چون رستم را ميطلبيد. نبرد هرچه سهمگينتر باشد به نيروهاي پيشتاز و خطشكنان جسورتر و شيردلتر نيازمند است و جوانمرداني را ميطلبد كه بيمحابا جان بر كف گيرند و شيردلانه به صف دشمن حمله كنند. بنا به خيلي از ملاحظات هميشه مردان در ميدان نبرد حضور داشته و هيچ فرصتي براي بروز رشادتهاي جنگي زنان به جز نمونههاي نادر فراهم نبوده است تا دلاوري، جانبركفي، شجاعت و ايثار خود را علاوه بر ميدانهاي ديگر در صحنه نبرد نيز بروز دهند. اما در نبرد سهمگين كرونا اين فرصت نمودار شد تا اين شيرزنان، اين (جوانمردان جنگجو) به عنوان پرستار و پزشك به همراه مردان و جلوتر و پر تعدادتر از آنها در خط مقدم اين نبرد حضور يابند. اينان يادآور رستم دستان و اسفنديار رويينتن هستند با اين تمايز كه نه اسلحه قابلي دارند و نه رويينتن هستند. فقط با نيروي جسارت و روحيه قهرماني، خود را به صف دشمن ميكوبند در و بر آنها. اين شيرزنان مسلح به ابزاري هستند كه از آنها قهرمان ساخته است.
براي هر كدام از اين صفاتي كه در ذيل ميآيد ميتوان نمونههاي مستند از ميدان نبرد (پزشكان و پرستاران زن) در جنگ با كرونا شاهد مثال آورد. اما در اين مقاله نميگنجد و خود دلنوشتهاي مفصل را ميطلبد.
شجاعت، اعتماد به نفس، تصميمگيري، فداكاري: (خانم پرستاري را ديدم كه زره جنگ پوشيده و با صلابت به ميدان نبرد ميرفت اما در اوج فداكاري يك جنگجو، با گريه از مردم ميخواست كه شما آسوده در خانه بمانيد.)
تحمل: (شيرزني پرستار در لباس رزم با كرونا ميگفت: يك ماه است كه در خط مقدم هستم و نگران دو چيزم اول كرونا كه جان مردم را نگيرد و دوم فرزندم كه بي من تنهاست.) پشتكار و استقامت، دلاوري، ازخودگذشتگي و از جان گذشتگي: (خانم پرستار 24 ساله زيبايي است كه خانم 80 ساله كرونايي را كه همچون مين ميدان جنگ است را پرستاري ميكند. او با ازخودگذشتگي هيچ به سرانجام خود در برخورد با اين مين ترس ندارد و حتي هيچ مقايسهاي را نيز به ذهن خود راه نميدهد.
تواضع و فروتني: اين شيرزنان به عنوان قهرمانان ملي آنچنان متواضع هستند كه بيشك بعد از پايان جنگ با covid-19 اگر زنده بمانند هيج توقع و درخواستي از جامعه نخواهند داشت و خواهند گفت اين وظيفه شغلي ما بوده است و بس. اما مردم خيلي صميمانه به آنها خواهند گفت: خسته نباشي دلاور، زنده باشي پهلوان. البته قهرماني كه اينچنين صميمانه مورد محبت يك ملت قرار گرفته شايسته بهترين تمجيدها و بايسته رفيعترين تكريمها خواهد بود. و اين چه لذتبخش است.
اين دلنوشته را خاضعانه تقديم ميكنم به روان پاك (قهرمان شهيد جنگ كرونا) شادروان نرجس خانعليزاده پرستار ۲۵ ساله اورژانس بيمارستان ميلاد لاهيجان كه 25 سال زندگي هوده كرد و به پاداش اين هودگي آب حيات نوشيد و عمر جاودان گرفت. خدايا مخواه كه زندگي ما به بيهودگي تلف شود.