كرونازدگي سينما
سعيد خاني
من به عنوان كسي كه سال‌هاست در سينما كار مي‌كنم و با آن آشنا هستم، معتقدم سالن‌هاي سينما بايد در وضعيتي ايده‌آل به روي مردم گشوده مي‌شد ولي متاسفانه اين اتفاق نيفتاد و بازگشايي سينما‌ها در شرايطي صورت گرفت كه اصلا مورد قبول فيلمسازها و سينمادارها نبود. بعد از مشكلاتي كه بيماري كرونا در كشور به وجود آورد، درِ سالن‌هاي سينما با دو فيلم خوب «شناي پروانه» و «خوب بد جلف» باز شد و با اينكه پيش‌تر در خبرها اعلام مي‌شد فيلم‌ها فروش خوبي داشتند اما متاسفانه آنچنان كه بايد و شايد تماشاگران از فيلم‌هاي روي پرده استقبال نكردند. طبيعي هم هست، چون مخاطب سينما را گروهي از افراد جامعه تشكيل مي‌دهند كه دغدغه‌مند هستند و به بيان واضح‌تر، جزو اولين گروه‌هايي از اقشار جامعه هستند كه نسبت به رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي احساس مسووليت مي‌كنند و شايد نگراني‌هايي كه شيوع ويروس كرونا به وجود آورده بود آنها را از تماشاي فيلم روي پرده منع كرد. با تمام تلاشي كه سينمادارها در جهت رعايت پروتكل بهداشتي داشتند، ظاهرا موفق نشدند اعتماد مردم را جلب كنند؛ آن هم در حالي كه دولت كاملا خودش را كنار كشيده و هيچ‌گونه حمايتي از هنر، به خصوص سينما نمي‌كند. نكته بسيار مهم كه گفتنش اين روزها ضروري به نظر مي‌رسد اين است كه خانواده سينما با هر نوع سليقه فيلمسازي، با هرگونه اختلاف‌نظر ايدئولوژيك، به جاي آنكه مقابل هم قرار بگيرند، بايد در كنار هم باشند اما متاسفانه افرادي هستند كه درك درستي از شرايط فعلي سينما ندارند و همچنان كوركورانه در حال تخريب همكاران خود هستند. بايد اين روزها كنار هم باشيم تا سينما زنده بماند. الان ديگر بحث فرد نيست و فرديت اهميت ندارد بلكه سينماست كه داراي اولويت است و در درجه اول اهميت قرار مي‌گيرد.
شرايط اقتصادي حاكم بر اعضاي خانواده سينما بيش از هر زمان ديگر وخيم است و به نظرم سينما در اين دوره و زمانه بيشترين آسيب را با ورود ويروس كرونا ديده است. بياييم كنار سينما باشيم و از منافع جمعي دفاع كنيم. زنده باد سينما؛ به اميد حال خوب خانواده سينماي ايران.