اقتصاد با پوشش فرهنگي

به ظاهر تندروها تصميم گرفته‌اند كه مشكلات كشور را اولويت‌بندي كرده و در اولين مرحله مهم‌ترين مشكل را حل كنند. فضاي مجازي و اينستاگرام مادر همه مشكلات است. بله درست متوجه شديد. مهم‌ترين مشكل و مساله كشور فضاي مجازي است كه بايد به حساب آن رسيد. شايد هم درست فكر مي‌كنند. زيرا مشكلات هر جامعه دو وجه عيني و ذهني دارد. اگر مشكل عيني بازتاب ذهني پيدا نكند، در واقع و از نظر آنان مشكل نيست. مشكل آن‌چيزي است كه در ذهن مردم است نه آن چيزي كه در عينيت جامعه است. اگر آن را بتوان عوض كرد مشكلات حل خواهد شد. تا هنگامي كه فقر تبديل به احساس فقر نشود، هيچ خطري براي صاحبان قدرت ندارد. امروز اين فضاي مجازي است كه بازتاب‌دهنده مشكلات عيني است و آنها را در ذهنيت عمومي نيز بازتاب و اين ذهنيت را شكل مي‌دهد. بنابراين درست فكر مي‌كنند كه بايد گلوگاه اين بازتاب دادن، يعني فضاي مجازي را مسدود كنند و كشور را به لحاظ رسانه‌اي به دوران گذشته برگردانند. دوراني كه صداوسيما يكه‌تاز بود و آنچه را كه مي‌پسنديد بازتاب مي‌داد. حملات به وزارت ارتباطات و آتش‌تهيه عليه آن را در چارچوب اين سياست مي‌توان تحليل كرد.  البته اين ظاهر قضيه است زيرا اقدام مهم‌تر آنان گران كردن تعرفه خدمات اينترنت است. در اين مورد اگر صدا از ديوار درآمده باشد، از اصولگرايان هم درمي‌آيد. هدف چيست؟ به‌طور طبيعي با سه برابر كردن تعرفه‌ها، درآمد بسياري نصيب آنان مي‌شود بعد به عنوان يك امتياز و در قالب هديه؛ تعرفه اينترنت داخلي را كم مي‌كنند تا بلكه مردم به سوي اپليكيشن‌هاي داخلي بروند، هر چند مي‌دانند كه مردم چنين استقبالي نمي‌كنند، لذا هدف نهايي افزايش درآمد اپراتورها است و براي آگاهان معلوم است كه صاحبان سهام آنها چه كساني هستند. 

بنابراين اگر كساني گمان كنند كه با فيلتر كردن فضاي مجازي مي‌توانند در حل مشكل عمومي كاري از پيش ببرند، توجه ندارند كه در پشت ماجرا و هدف اصلي افزايش درآمد است و عمل مي‌كند. در اين ميان شركت‌هاي فروش فيلترشكن نيز از ماجرا سودهاي كلان خواهند برد. همچنين شايد هم بخشي از سلبريتي‌ها مجبور شوند كه دوباره به سوي صداوسيما گرايش پيدا و درآمد خود را از اين طريق تامين كنند و قدري به درآمدها و مخاطبان صداوسيما افزوده شود.  از ميان دو انگيزه فرهنگي و اقتصادي فوق، محاسبات درآمدي و اقتصادي به‌طور قطع محقق خواهد شد. چون آنان كه دنبال پول هستند، مي‌دانند چگونه خود را در پوشش‌هاي ديگر پنهان كنند و اهداف خويش را پيش ببرند، ولي به همين اندازه بايد گفت كه انحصار رسانه‌اي و جلوگيري از بازتاب مشكلات در ذهنيت عمومي به‌طور قطع محقق نخواهد شد. هم به علت تجربه‌هاي قبلي و هم به دليل چشم‌اندازي كه از آينده در دست است. مسدود كردن فضاي مجازي در كشوري كه توييتر فيلتر است ولي بيشتر مسوولان آن در آن حضور دارند از طنزهاي اشك‌آور محسوب مي‌شود. در جامعه‌اي كه بخش عمده‌اي از مسوولان آن شب‌ها پاي ماهواره مي‌نشينند تا ببينند ماهواره‌ها چه خبري را برجسته مي‌كنند و صبح در اولين اقدام پاسخ‌هاي بيهوده به آن مي‌دهند، فيلتر كردن فضاي مجازي فاقد معنا و منطق است. در جامعه‌اي كه همه شواهد و قراين حاكي است كه با فيلترينگ تلگرام، خودشان بيش از بقيه زيان كردند و چند ماه نگذشت كه همه آنان كه به دستور از تلگرام رفته بودند، با عجله به آنجا برگشتند فيلتر كردن بي‌معنا است. فيلترينگ نام درستي براي اقدامي كه مي‌خواهند انجام دهند يا در گذشته انجام دادند، نيست، بلكه نام درست آن، توزيع و عرضه و فروش فيلترشكن و افزايش حجم ترافيك و كسب سود بيشتر براي اپراتورها است. در حقيقت اين يك طرح اقتصادي است و نه طرح سياسي يا فرهنگي. پوشش آن طرح فرهنگي و رسانه‌اي است، واقعيت آن طرحي اقتصادي با هدف كسب درآمد بيشتر است.  البته اجراي اين طرح مي‌تواند از مجلس كليد بخورد؛ مجلسي كه كار چنداني ندارد. تا آمد درباره كنكور ورود كند، معلوم شد كه نمي‌تواند دخالت كند، آمد بسته اقتصادي بدهد، باز هم معلوم شد كه اين بسته همچنان بسته بماند بهتر است. پس از انتصاب پرشائبه اخير كه سر و صداي همه را در آورده است، بايد كاري انجام دهد كه حداقل به ظاهر هم كه شده رضايت عده‌اي ولو اندك را جلب كند. با تمام اين اوصاف اگر اقدام به فيلتر كردند، حتما اين ماده اضافه شود كه كليه حقوق‌بگيران و مسوولان كشور موظف هستند از شبكه‌هاي فيلتر شده خارج شوند و الا از مسووليت خود خلع خواهند شد!!