به بهانه عيد غدير ...
احمدعلي فولادپور
«غريب» بود، نه دور از «وطن» بلكه در وطن، جز رسول خدا(ص) و اصحابي چند، مدينه با تمام ساكنانش با او «غريبه» بودند! و نه اين كه همه دشمن «علي»(ع) بوده باشند نه! بلكه «علي»(ع) را نمي‌فهميدند، مي‌ديدند درك نمي‌كردند! اكثر مردم كوفه و مدينه و شامات «علي»(ع) را مي‌ستودند حتي به او عشق مي‌ورزيدند و اغلب به علم و ايمان و صداقت و شجاعت و عدالت بي‌نظير «علي»(ع) معترف بودند، اما «زندگي» را به «سبك» علي(ع) برنمي‌تافتند و عملا نمي‌پذيرفتند! و... امروزه در اين عصر نيز پس از گذشت «چهارده قرن» ما مسلمين چه شيعه و چه سني در «عمل» با «علي»(ع) غريبه‌ايم و زندگي را به سبك و سياق علي(ع) هنوز نپذيرفته‌ايم! و جز اين هر گوينده و نويسنده مي‌گويد و بنويسد مسلما «فريب» است يا از سر احساسات كور و بي‌منطق! «مظلوميت» «علي»(ع) را سبب هم همين بود و هست كه اين امام حكيم را ستوده‌اند و مي‌ستاييم اما در عمل به دشمنان او نزديك‌تر از او هستيم! آيتم‌هاي مختلفي را مي‌توان در مورد «مظلوميت» علي(ع) به تصوير كشيد، يكي از مهم‌ترين مورد، مظلوميت مولي اميرالمومنين ستودن صرف او به وسيله ارادتمندان و شيعياني است كه هيچ نشانه‌اي در سيرت و رفتار و كردار و افعال «علي»(ع) در حركت و رفتار و كردار و افعال آنان مشاهده نمي‌شود! «خيبرگشايي» امام علي(ع) را با بهترين نظم و نثرها و با عالي‌ترين و رساترين بيان و وعظ‌ها بيان مي‌كنيم اما «تقوا و عدالت» اين امام مظلوم را در اوج قدرت و خلافت نمي‌گوييم و اگر هم بگوييم به صورت گذرا و ابتر و بدون فلسفه و تفسير، ديگر اين كه اغلب ما سوگمندانه «گمان كرده‌ايم كه خوب بودن و به دستورات خدا و رسول خدا عمل كردن فقط در شأن انبيا و اولياست!» حضرت مولي اميرالمومنين علي عليه‌السلام جهت «سالم‌زيستي» سه گزينه مهم كاربردي را اول براي خود در عمل، دوم براي همه بشريتي كه ...
مي‌خواهند خوب زيستن و خداپسندانه زندگي كردن را در عمل پذيرفته باشند، معرفي كرده‌اند- سه گزينه علي(ع): «عدالت، صداقت و تقوا» بود، رعايت عدل و انصاف در تمام امور حيات و «صداقت» و راستي يعني پرهيز تام از هر گونه كژي و ناراستي و «تقوا» كه همان عمل كردن به فرايض الهي و مباح دانستن «حلال» و دوري كردن از حرام «محرمات» است. بياييد متحدا به عنوان، نمي‌گويم حتما شيعه اثني‌عشري، بلكه به عنوان انسان متمدن و عاقل و خردگرا و منطق‌پذير، به قول معروف كلاه خود را قاضي قرار داده از خود بپرسيم كه اين سه اصل معروف «علي»(ع) يعني «عدالت» و «صداقت» و «تقوا» و پاكي و راستي و رعايت «عدل و انصاف» در جامعه امروز ما چه كاربردي دارند و در كجاها رعايت شده و به كار گرفته مي‌شوند؟! براي مثال:- من نويسنده در شب شهادت اميرالمومنين «علي»(ع) صرفا بنشينم دعا بخوانم؟! و «احياء» نگه دارم كه «اجر»ي داشته باشم و گناهم بخشيده شود به جهنم نروم و ساكن فردوس برين شوم؟! «احياء»داري كنيم يا اين سه اصل «علي»(ع) - «عدالت و صداقت و تقوا» را «احياء» كنيم؟! در حالي كه مي‌دانيم و يقين داريم كه بدون حاكم شدن «عدالت و صداقت و تقوا» در جامعه هر شب شب‌هاي عمر را «احياء»داري كنيم نتيجه مثبتي را به دست نخواهيم آورد!
پس بياييد در شب‌هاي «احياء» امسال به طور جدي و متعهدانه در انديشه «احياء» سيره عملي «علي»(ع) باشيم كه «احياء» شب‌زنده‌داري است و «احياء» زندگي و حيات بخشيدن است بلي، در انديشه «احياء» يعني زنده كردن «عدالت و صداقت و تقوا» باشيم كه شب‌زنده‌داري بدون عمل به اركان دين كه همان سه اصل «علي»(ع) است، جز بي‌خوابي و پريشاني سودي نخواهد داشت! و حال كم‌كم به مفهوم عنوان مقاله كه «غريب و مظلوم» است يعني مولي اميرالمومنين «علي»(ع) در عصر حيات مادي خويش و چه امروز «غريب و مظلوم» بوده است! توجه كنيد! صرف ستودن «علي»(ع) و مدح و ثناي اين امام همام و عمل نكردن به روال و روش و سيره ايشان همان «مظلوميتي» است كه پس از رحلت «پيامبر اسلام(ص)» به «علي»(ع) تحميل شده است! و اين مظلوميت را نه بيگانگان و غيرمسلمان‌ها بلكه ما مسلمين به ايشان تحميل كرده‌ايم «علي»(ع) در بين ما غريبه است «هنوز هم!» قابليت اطاعت از امام «علي»(ع) را پيدا نكرده‌ايم ناگفته نماند اطاعت از «علي»(ع) يعني اطاعت از رسول خدا (ص) و نهايتا اطاعت از «الله» جل جلاله است!
حضرت «مرتضي» اين سه اصل «عدالت و صداقت و تقوا» را همه «دين» دانسته‌اند! و مي‌بينيم و كاملا در اين عصر بيست و يك ميلادي با علم و تجربه بشريت «خردگرا» و مردم انديشه‌مدار دريافته‌اند: عدم «عدالت» در جامعه علت واقعي «فقر» و «انباشت ثروت» در دست غارتگران است!
پديده زشت فواصل «طبقاتي شديد» بدون شك و ترديد در نبودن «عدالت» اجتماعي به وجود آمده‌اند! چرا ما نمي‌پذيريم كه در روزگار ما و در جامعه ما به جاي «صداقت» ناراستي و «دروغ» نشسته و جا خوش كرده است! دروغي كه خداوند متعال در قرآن كريم آن را «دروغ» و دروغگويي را به «دشمني» خود تعبير و تلقي فرموده است!
توجه كنيد!: «دروغ» نه فقط ضد «وحدت و همبستگي» است، بلكه «ضد ارزش» نيز هست يعني دروغ و دروغگويي باورهاي مردم را به اصول دين و طريق مذهب كمرنگ و بي‌اهميت مي‌سازد! وقتي كه به وسيله دروغ و با ابزاري استفاده كردن از دين و مذهب و وسيله قرار دادن «دين» به جهت كسب درآمد و موقعيت‌هاي اجتماعي ثروت‌هاي مادي و معنوي مردم «بلعيده» شده و غارت مي‌شود و دو پديده زشت و ناهنجار در جامعه ظهور مي‌كنند و حضور مي‌يابند، اين دو پديده بسيار «زشت» همان «فقر مادي و فقر فرهنگي» است! و اساسي‌ترين گزينه «علي»(ع) براي خوب زيستي كه «تقواست» همان گزينه‌اي كه حضرت پروردگار هستي در قرآن خلاصه‌اش را فرموده:
«ان اكرمكم عندالله اتقيكم» يعني گرامي‌ترين مردم در نزد من پروردگار همانا اهل «تقوا» مي‌باشند! و پرواضح است بدون «عدالت اجتماعي» در جامعه وارد شدن به حوزه «تقوا و پاكدامني» ممكن نيست! اگر ما شيعيان مولي «علي»(ع) به همين سه اصل و سه گزينه ايشان در جامعه عمل كنيم يعني از مسوولان بالادستي و بازار و ادارات گرفته تا مردم پايين‌دستي هم طبقه‌هاي راقم اين مقاله فقط سه سال به اين سه گزينه حضرت اميرالمومنين «علي»(ع) يعني «عدالت و صداقت و تقوا» توجه و عمل شود همه ناهنجاري‌هاي جامعه ما به «هنجار»ها تبديل مي‌شود- بياييد امتحان كنيم! والسلام.