ريشه اسلام ستيزي مكرون
مرتضي مكي
رييس‌جمهور فرانسه در روزهاي اخير به بهانه دو اقدام تروريستي در اين كشور، حملاتي لفظي را عليه مسلمانان صورت داده و تاكيد كرده است كه به هيچ وجه از مواضع خود عقب‌نشيني نخواهد كرد. اظهارات اسلام‌ستيزانه امانوئل مكرون در حالي مطرح مي‌شود كه به نظر مي‌رسد او اين اظهارات را براي تقويت جايگاه خود در جامعه فرانسه بيان مي‌كند. جامعه فرانسه طي چند سال گذشته تغيير و تحولات زيادي را شاهد بوده كه از جمله اين تحولات مي‌توان به تضعيف پايگاه احزاب راست و چپ سنتي در اين كشور اشاره كرد. اين احزاب به دليل عدم پاسخگويي به مطالبات مردم به ويژه در حوزه اقتصادي و ناتواني در بهبود وضعيت معيشتي به حاشيه رفتند و به همين دليل در سال 2017 شاهد برگزاري يك انتخابات رقابتي ميان امانوئل مكرون به عنوان نماينده راست ميانه‌رو و ماري لوپن به عنوان رهبر جريان راست افراطي فرانسه بوديم. در حقيقت اين انتخابات نشان‌دهنده دو قطبي اصلي موجود ميان مردم فرانسه بود و نشان داد در حال حاضر در اين كشور دو قطبي جدي ميان احزاب ميانه‌رو و احزاب افراطي وجود دارد. امانوئل مكرون در انتخابات قبلي توانست با تكيه بر حمايت اكثر احزاب ميانه‌رو ماري لوپن را شكست دهد، اما اكنون و پس از گذشت چند سال از آغاز به كار دولت او، در شرايطي قرار گرفته است كه محبوبيت خانم لوپن بسيار بهتر از محبوبيت امانوئل مكرون است. مكرون كه دو سال ديگر بايد خود را براي شركت در رقابت انتخاباتي آماده كند، تلاش دارد تا آنچه نتوانسته در حوزه‌هاي اقتصادي و اجتماعي براي مردم فرانسه انجام دهد، در حوزه سياسي با اين‌گونه فضاسازي‌ها عليه اقليت‌هايي نظير مسلمانان جبران كرده و از ريزش آراي خود به نفع جريان راست افراطي جلوگيري كند. در اين ميان بايد ديد مسلمانان و به ويژه كشورهاي مسلمان چه اقداماتي مي‌توانند براي مقابله با اقدامات اسلام‌ستيزانه مكرون انجام دهند. متاسفانه تاكنون واكنش‌ها در سطح دولت‌ها به آن شدت و حدتي نبود كه بخواهد دولت فرانسه را به عقب‌نشيني از مواضع خود وادارد و رييس‌جمهور اين كشور را مجبور كند كه از جامعه مسلمانان عذرخواهي كند. به جز جمهوري‌اسلامي ايران و پاكستان اين تنها تركيه بود كه واكنشي شديد به اظهارات رييس‌جمهور فرانسه نشان داد كه ريشه اين واكنش تند را هم بايد در اختلافات سياسي و ژئوپليتيكي فرانسه و تركيه جست‌وجو كرد.
در ماه‌هاي اخير هر جا كه اردوغان تلاش كرده سياست‌هاي تهاجمي خود را دنبال كند، از ليبي و مديترانه گرفته تا قفقاز، امانوئل مكرون تلاش كرده تا در مقابل او بايستد و از همين‌رو بايد تصريح كرد كه انگيزه‌هاي سياسي اردوغان براي اين نوع واكنش نشان دادن بيش از انگيزه‌هاي ديني و مذهبي اوست. جز سه كشوري كه نام برده شد، هيچ كشور مسلمان ديگري واكنشي قاطع و در سطح مسوولان ارشد دولتي به اين موضوع نشان نداده و با اين وصف بعيد به نظر مي‌رسد كه تلاش‌ها براي تحت فشار قرار دادن دولت فرانسه به نتيجه مشخصي برسد. اين اولين بار نيست كه دولتمردان فرانسه، ديدگاه‌هاي اسلام‌ستيزانه خود را در چارچوب آزادي بيان مطرح و محدوديت‌هايي را عليه مسلمانان وضع مي‌كنند. با كمال تاسف بايد اظهار كرد محدوديت‌هاي زيادي عليه جامعه مسلمانان فرانسه وجود دارد و هربار به بهانه‌هاي مختلف و بدون پايه و اساس اين محدوديت‌ها تشديد مي‌شود. هربار كه اين اتفاق رخ مي‌دهد تا مدتي موج خبري به وجود مي‌آيد و پس از آن بدون رخ دادن اتفاق خاصي اين موج فروكش مي‌كند. هرچند كه مسلمانان زيادي تاكنون از ضرورت تحريم كالاهاي فرانسوي سخن گفته‌اند اما تا زماني كه اراده‌اي جدي براي وادار كردن دولت فرانسه به عقب‌نشيني از مواضع خود در سطح دولت‌ها وجود نداشته باشد، نمي‌توان اميد داشت كه اين پويش‌ها موثر واقع شود. اگر چنين همدلي و اتحادي ميان مسلمانان شكل گيرد كه واقعا فرانسه از نظر اقتصادي با چالش مواجه شود، اتفاقي بسيار خوب خواهد بود كه ممكن است بتواند در كاهش محدوديت‌هايي كه عليه مسلمانان فرانسه به وجود آمده، موثر عمل كند.