ابقاي لاريجاني بقاي باهنر
گروه سياسي|تركيب جديد هيات رييسه مجلس مشخص شد؛ با كمترين تغيير و بيشترين معنا. در روزي كه تركيب سياسي هيات رييسه دست نخورده ماند، اقليت حتي به مرزهاي انسجام هم نزديك نشد. 36 راي به روح‌الله حسينيان و 22 راي سفيد در آغاز ماراتن انتخاباتي بهارستان صف آشفته فراكسيون اصولگرايان را نمايان كرد. در آن سو هرچند فراكسيون اكثريت جهش بزرگي نداشت، اما خبري هم از گام‌هاي لرزان تشكلاتي آنها نبود. در تركيب مثلث روساي مجلس، راي لاريجاني، ابوترابي‌فرد و باهنر نسبت به انتخابات يك سال قبل رويش اميدواركننده‌اي براي اكثريتي‌ها داشت. خصوصا راي باهنر كه به لحاظ عددي 48 راي و به لحاظ درصد چيزي نزديك به 20 درصد نسبت به سال گذشته افزايش داشت. او چند روز منتهي به انتخابات را در فشارهاي فزاينده‌اي گذرانده بود؛ از يك‌سو شكاف فراكسيون رهروان مي‌رفت تا منجر به معرفي فرد ديگري به عنوان نامزد نايب رييسي دوم به صحن علني شود و از سوي ديگر سايه رقيبي چون الياس نادران در صحن علني حكايت از نبردي سخت براي رسيدن به كرسي نيابت دوم داشت. شكاف دردسرساز رهرواني‌ها اما گويي قدري پر شده است. اين را مي‌شد از انتخابات داخلي آنها فهميد؛ جايي كه كسي جلوي محمدرضا باهنر اعلام نامزدي نكرد تا نهايتا او، هم انتخابات داخلي فراكسيون و هم انتخابات عمومي در صحن مجلس را بدون رقيب پشت سر بگذارد. دو تغيير ديروز هيات رييسه هم نه باعث نگراني رهروان شد و نه براي اصولگرايان دلخوشي به همراه داشت چرا كه دو رهرواني از تركيب خارج شدند و دو رهرواني ديگر جاي آنها را گرفتند. در انتخابات دبيران هيات رييسه اين احمدرضا دستغيب بود كه جانشين حسين سبحاني‌نيا شد و در تركيب ناظران هم بهروز نعمتي كه اصلا ديروز اعلام نامزدي نكرد، جاي خودش را به عبدالرضا مصري داد. هيچ‌كدام از دو فراكسيون مجلس نتوانستند ديروز انسجام تشكيلاتي خود را آن طور كه مي‌خواستند حفظ كنند. با اين حال وضع اقليت خيلي بدتر از اكثريت بود. اعضاي فراكسيون رهروان در آخرين جلسه خود براي انتخابات صبح ديروز روي دو موضوع هم قسم شدند؛ اول اينكه كسي خارج از ليست توافق شده فراكسيون در صحن اعلام كانديداتوري نكند و دوم هم اينكه راي اعضا به صورت تشكيلاتي به سبد نامزدهاي معرفي شده از سوي فراكسيون رهروان ريخته شود؛ دو قسمي كه اگر پا بر جا مانده بود از ظهر روز سه‌شنبه ديگر هيچ عضوي از فراكسيون اصولگرايان در تركيب هيات رييسه باقي نمي‌ماند. رهرواني‌ها بر عهد اول خود پابرجا ماندند و هيچ كس جز ليستي كه شب قبل مورد توافق اعضا قرار گرفته بود، اعلام نامزدي نكرد. عهد دوم اما طوري شكست كه باز هم سه نماينده فراكسيون اقليت در هيات رييسه صاحب كرسي شدند؛ ضرغام صادقي، محمد دهقان و مهرداد بذرپاش. سه نماينده‌اي كه هر كدام بين 36 تا 50 راي از فراكسيون رقيب گرفتند تا حضورشان را در هيات رييسه تمديد كنند. هرچند عهد دوم رهرواني‌ها بر زمين ماند اما ديروز آنها روز چندان بدي را نگذراندند. اول اينكه هيچ كرسي‌اي از دست آنها خارج نشد و بعد هم فراكسيون رقيب نتوانست براي كرسي مورد مناقشه نايب رييسي دوم نامزدي معرفي كند.
همين به‌هم‌ريختگي رقيب هم قدري تلخي نافرجام ماندن عهد دوشنبه شب آنها را گرفت. ضمن اينكه درصد راي رهروان، علي‌الخصوص براي سه جايگاه رياست و نايب رييسي اول و دوم، نه‌تنها در قياس با سال قبل كه حتي در قياس با تمام سه سال مجلس نهم افزايش پيدا كرد. دو نايب رييس مجلس ديروز بيشترين درصد را نسبت به سه سال گذشته كسب كردند و علي لاريجاني هم تنها هشت راي با ركورد سال 92 خود فاصله داشت. اين اصلا با وضعيت سياسي سال قبل آنها مشابهتي ندارد، جايي كه باهنر به مدد كناره‌گيري غلامرضا تاجگردون در انتخابات داخلي فراكسيون و بعد از آن با راي تقريبا ناپلئوني در صحن علني توانسته بود جايگاهش را حفظ كند. امروز آنها اما تقريبا بدون هيچ مشكلي كرسي نيابت دوم را دوباره به او پيشكش كردند.
پيشنهادهايي كه ناديده گرفته شد
فراكسيون اصولگرايان هم اما توانست همان سه كرسي قبلي‌اش را در هيات رييسه حفظ كند. انتخابات ديروز اما هيچ افقي از اميدواري پيش روي اين طيف از مجلسي‌ها نمي‌گذارد. هيچ‌كدام از سه پيشنهاد رييس فراكسيون اقليت توسط اعضا اجرا نشد. پيشنهاد «ائتلاف با رهروان» و پس از آن «حفظ تركيب موجود هيات رييسه» در همان مراحل ابتدايي رايزني‌هاي داخل فراكسيون اصولگرايان رد شد. پيشنهاد سوم تنها راهكاري بود كه مي‌توانست باقي بماند؛ دادن ليست مجزا براي انتخابات در صحن علني. پيشنهادي كه روي آن توافق شده بود اما نزديكان جبهه پايداري در صحن علني آن را نافرجام گذاشتند. طبق توافقي كه در فراكسيون اصولگرايان صورت گرفته بود، قرار بود كه اين مجموعه در انتخابات هيات رييسه نامزدي براي رقابت با علي لاريجاني و محمد حسن ابوترابي‌فرد معرفي نكند و در عوض الياس نادران وارد رقابت با محمدرضا باهنر شود. كار انتخابات كه در صحن علني كليد خورد اما روح‌الله حسينيان براي رياست مجلس اعلام نامزدي كرد، نامزدي كه خودش و همه نمايندگان ديگر مي‌دانستند براي شكست دادن لاريجاني راه به جايي نخواهد برد. او اما براي شكست دادن لاريجاني نيامده بود؛ حسينيان بعد از اعلام نامزدي در انتخابات ديروز به برخي از نمايندگان درباره دليل اقدامش گفته بود كه براي نشان دادن مخالفتش با پيشنهادهاي حدادعادل در راستاي ائتلاف با اصولگرايان معتدل نامزد رياست مجلس شده است. او در حقيقت 36 رايي كه به سبد ريخته شد را براي دادن علامت به حدادعادل مي‌خواست نه گرفتن جايگاه لاريجاني. 22 راي سفيد انتخابات رييس مجلس هم به همين منوال مي‌تواند اعلام مخالفتي باشد با تاكتيك ماندن لاريجاني و حفظ وضع موجود، بدون آنكه به حسينيان هم امتيازي داده شده باشد. بدين ترتيب نامزدي روح‌الله حسينيان پرمعناترين تحول ديروز مجلس بود. ورود حسينيان به صحنه رقابت و عقب‌نشيني الياس نادران از نامزدي براي نيابت مجلس چيزي جز ايجاد يك خط شكاف جدي در بين طيف‌هاي منتقد دولت را نشان نمي‌دهد.
گام‌هاي محكم رهروان، لرزه بر قدم‌هاي اقليت
با چنين وضعيتي انتخابات ديروز نويد صف‌آرايي‌هايي جديدي براي 7 اسفند دارد. فضاي مجلس با آن روزي كه پيوند باهنر و همفكرانش با اقليت منجر به بركناري رضا فرجي‌دانا شد، تفاوت كرده است. رهرواني‌هاي ضرب خورده از شكاف 12 ماه اخير، هرچند نتوانستند فتح جديدي براي هيات رييسه سال چهارم داشته باشند اما حداقل همان مسير قبلي را با گام‌هايي محكم‌تر برداشتند. آن هم در حالي كه لرزه در قدم‌هاي طيف اقليت به بالاترين ميزان خود رسيده بود.