مشكل آموزش و پرورش ساختاري است وزير سهم كوچكي دارد
برخي جريانات براي تسويهحسابهاي جناحي با دولت از استيضاح وزير به عنوان يك اهرم استفاده ميكنند در حالي كه همگان ميدانند مشكل آموزش و پرورش ايران ساختاري بوده و وزير سهم كوچكي در ايجاد بحران داشته است.
اسماعيل عبدي، دبيركل كانون صنفي معلمان ايران در پاسخ با اين پرسش «اعتماد» كه در اين شرايط استيضاح با چه هدفي صورت ميپذيرد و چه كساني دنبال استيضاح هستند؟ گفت: بدون شك پاشنهآشيل همه دولتها از سال 76 آموزش و پرورش بوده است. عملكرد دولتهاي
هفتم و هشتم با وزارت آقايان مظفر و حاجي، دولتهاي نهم و دهم با آقايان فرشيدي، علي احمدي و حاجي بابايي و دولت يازدهم با آقاي فاني پر از نقايص و ضعفهاي جدي بوده است تا جايي كه كمتر كارشناسي توان دفاع از عملكرد دولتها در اين وزارتخانه را دارد. البته جدا از ضعفهاي موجود در آموزش و پرورش دولت يازدهم و فراز و نشيبهاي فراوان، بدون ترديد در طرح استيضاح مسائل جناحي و سياسي پر رنگ بوده است. برخي جريانات براي تسويه حسابهاي جناحي با دولت از استيضاح وزير به عنوان يك اهرم استفاده ميكنند در حالي كه همگان ميدانند مشكل آموزش و پرورش ايران ساختاري بوده و وزير سهم كوچكي در ايجاد بحران داشته است.
ايشان در ادامه به «اعتماد» درمورد عملكرد فاني و تيمش نيز گفت. در ابتدا دكتر فاني گفته بود كه قصد دارد امنيت فرهنگي را جايگزين فرهنگ امنيتي كند و تشكلهاي صنفي را به ديدار پذيرفت و يك رابط براي ارتباط با تشكلهاي صنفي تعيين كرد. او به عنوان نخستين وزير براي آزادي معلمان زنداني به قوهقضاييه نامه نوشت و تمام پروندههاي فعالان صنفي كه در دولت پيشين با نفوذ اقتدارگرايان در هياتهاي تخلفات اداري حكم گرفته بودند با دستور وزير بازبيني شدند و در چند مورد حكم تبعيد فعالان صنفي در هيات عالي نظارت نقض شد. قائم مقام وزير و مشاور وزير در تشكلهاي صنفي در جلسه شوراي هماهنگي تشكلهاي صنفي معلمان سراسر كشور در تهران حضور يافتند.
وي ادامه داد: اماتيم دكتر فاني در انتصابات بسيار ضعيف عمل كرده است زيرا در بسياري از مناطق مديران كل اصولگرا و مديران مياني اصلاحطلب هستند. وزارتخانه آموزش و پرورش دولت يازدهم با واگذاري غير كارشناسي مدارس به بخش خصوصي، تبديل وضعيت نشدن معلمان پيماني و تبعيض در پرداخت حقوق به معلمان آزاد بدون بيمه و قراداد ضعيف با بيمه آتيهسازان حافظ و التهابات و خشونتهاي يك سال اخير در مدارس همواره مورد نقد بوده و اين موارد موجب دستمايه و تقويت اراده مجلس در استيضاح شده است.
« اعتماد» پرسيد مجلسي كه به دكتر نجفي راي اعتماد نداد آيا ميتواند مدعي دلسوزي معلمان و آموزش و پرورش باشد؟ اين فعال صنفي اينگونه پاسخ داد: پيش از راي عدم اعتماد به دكتر نجفي اين مجلس در زمان تصدي حاجي بابايي بر وزارت آموزش پرورش نشان داد كه كاملا سياسي است. زيرا دولت دهم به گفته بيشتر كارشناسان درحوزه آموزش و پرورش ضعيفترين عملكرد را در بين همه دولتها داشته و همين مجلس در استيضاح او كوتاهي كرده است. بيگمان در آن زمان استيضاح كمترين واكنش نمايندگان به شرايط نابسامان آموزش و پرورش ميتوانست باشد، زيرا:
- معلمان پيش دبستاني در دولت دهم با حقوق
200 هزارتومان و بيمه 15 روز وضعيت نامشخصي داشتند.
- معلمان آزاد با حقوق 300 هزار تومان بدون بيمه فعاليت ميكردند.
-دانشآموزان در چند نوبت در اردوهاي راهيان نور و دريا كشته شدند و وزارتخانه سكوت كرد.
-بيش از صد هزار نفر به شكل قبيلهاي و فاميلي خارج از ضوابط وارد آموزش و پرورش شدند! حتي برخي آنان بيسواد و كم سواد بودندكه پس از ورود به
آموزش و پرورش مدرك گرفته و برخي آنان هماكنون از خدمتگزاري ارتقا يافته و به عنوان آموزگار مشغول به كارند!!
-تغييرات خلقالساعه مقاطع تحصيلي و درونمايههاي كتب درسي سبب سردرگمي مسوولان، معلمان و خانوادهها شده بود.
- وزير پس از كشته شدن كودكان معصوم در واقعه دلخراش آتشسوزي شينآباد كردستان به جاي اعلام استعفا در پاسخ به خبرنگاري گفت: برويد دليل آتشسوزي را از مسوولش بپرسيد!
از دبيركل كانون صنفي پرسيديم به نظر شما آيا استيضاح راي ميآورد و نمايندگان در اين باره جدي هستند؟ او گفت: با احترام به عقيده واقعي برخي نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي، به باور من استيضاح وزير تابعي است از برآيند داد و ستد دولت با نمايندگاني كه هنگام راي اعتماد لابي كرده و راي اعتماد خود را درازاي دخالت در انتصابات به دكتر فاني دادند. به عبارت ديگر اگر دكتر فاني همچنان به برخي مديران كل اصولگرا و اعضاي صندوق ذخيره فرهنگيان روي خوش نشان دهد تا به اين ترتيب منافع برخي افراد حفظ شود، طرح استيضاح جدي نخواهد بود. تا حدي هم استيضاح به شرايط بينالمللي دولت در مذاكرات وابسته است.
«اعتماد»: اين استيضاح تا چه حد به اعتراضات اخير معلمان و تشكلهاي صنفي مرتبط است؟ عبدي: تشكلهاي صنفي و معلمان اعتراضشان فقط به وزير و عملكرد او نيست بلكه به سيستمي است كه وزير در آن قرار دارد. كل ساختار و پولي كه دولت در اختيار دارد زير سوال است و در اين وضعيت كمتر فردي ميتواند كارآمد عمل كند. كانون صنفي معلمان ايران به عنوان يك تشكل آوانگارد در اعتراضات با درك فضا، زمان تجمع را در دهم اسفند خارج از ساعات آموزشي قرار داد تا دستمايهاي براي كنترل معلمان نشود و شوراي مركزي تشكلهاي صنفي نيز تجمع 17 ارديبهشت را در روز غيركاري قرار داد تا آموزش آسيب نبيند و از بروز خشونت عليه معلمان جلوگيري شود. اگر اعتراضات به خشونت كشيده ميشد در بعد بينالمللي يك نقطه ضعف حقوق بشري عليه دولت ايجاد ميشد. با وجود نارضايتي شديد از عملكرد ضعيف دولت و وضعيت نابسامان آموزش و پرورش، نوع اعتراضات را قدم به قدم هدايت كرديم زيرا بدون شك از راديكال شدن فضا متضرر ميشديم.
استراتژي ما ديدار، تومار، تذكر، نامه، چانهزني و پس از آن تجمعات مسالمتآميز بود. ما از اينكه برخي جريانات ميخواهند سوار بر موج اعتراضات شده و معلمان را پياده نظام منافع خود قرار داده و برايشان اشك تمساح بريزند آگاه بوديم لذا از بروز هيجان در بدنه كاستيم و حتي در نخستين تجمع با استراتژي سكوت وارد شديم.
ما معتقديم كه اولويت دولت، ايجاد امنيت منطقهاي و پيروزي درمذاكرات است، زيرا اين برد يك برد صنفي است و ادامه تحريمها به ضرر معلمان زير خط فقر و طبقه متوسط خواهد بود.
بدون ترديد نمايندگان نميتواند از اعتراضات معلمان استفاده كنند چون افكار عمومي آگاه شده كه اصل اعتراض فرهنگيان فقط به كارفرما نيست و معلمان و تشكلها در اعتراضات و قطعنامههاي پاياني هم مجلس و هم دولت را در شكلگيري وضعيت كنوني دخيل ميدانند.