حزب جمهوريخواه فرانسه؟
اليزابت زروفسكي / پيروزي حزب اتحاديه جنش مردمي (UMP) در انتخابات منطقه‌اي مارس شروع خوبي بود تا نيكلا ساركوزي نام حزب خود را به جمهوريخواهان تغيير دهد. براي اتحاديه جنبش ملي تغيير نام يك بازي معمول است. اين حزب در 70 سال گذشته پنج بار نام خود را تغيير داده است. در سال 1947 شارل دوگل رالي مردم فرانسه (RPF) را به عنوان يك حزب محافظه‌كار مدرن تاسيس كرد. در حدود يك دهه از عمر (RPF) ، اين حزب يك‌بار تغيير نام داد. رهبران حزب براي تحكيم قدرت و دور شدن از رسوايي‌ها اين كار را انجام دادند همان‌گونه كه انگيزه ساركوزي نيز اكنون همين است؛ براي انحراف اذهان عمومي از صورتحساب‌هاي دستكاري شده 11 ميليون يورويي، ولخرجي‌هاي ناموفق در مبارزات انتخاباتي و... پيش از آن نيز انتخاب مجدد ساركوزي به رهبري حزب براي پنهان نمودن رسوايي‌هاي رهبر قبلي حزب بود. حالا هدف محافظه‌كارانه ساركوزي همان است كه دوگل از تغيير اختصار (RPF) به (UNR) و بعد ژاك شيراك از تغيير اختصار به (RPR) و (UMP) در سال‌هاي قبل داشتند. «چرا من از كلمه جمهوري استفاده مي‌كنم؟» اين سوالي است كه ساركوزي در سخنراني‌اش در نيس پرسيد و بعد پاسخ داد در ميان ما امروز يكي هست كه بايد بداند ما مديون جمهوري هستيم. همه ما فرقي بين چپ ما و چپ سوسياليست و سپس جمهوريخواه وجود ندارد. ما اول جمهوريخواه هستيم بعد گاليست، ليبرال، ميانه و راديكال. اين موضع‌گيري صريح و شفاف ساركوزي راي‌دهندگان راست‌هاي افراطي را هدف قرار داده بود در حالي كه باعث مي‌شد كسي به ساركوزي اتهام بيگانگي از هويت ملي را نزند.
اما مشكل ساركوزي اين است كه هر كس مي‌تواند بگويد منظور او جمهوري فرانسه است. اقدام ساركوزي به استفاده از اين اصطلاح يك تخلف از انتظار عمومي و حتي اعضاي حزب جنبش ملي است. جمهوري در تعريف يعني افراد مختلف به دليل منفعت عمومي گرد هم آمده‌اند، اما هركس مي‌تواند هدف ديگري داشته باشد. گروهي از وكلاي مدافع جامعه مدني هم براي متوقف كردن ساركوزي براي استفاده از اين اصطلاح دادخواست خود را به دادگاه ارايه كرده‌اند. در همين حال اين نام مشكلات ديگري هم براي ساركوزي ايجاد مي‌كند. ميچ مك كونل و جان بوئنر نه تنها در فرانسه كه در كل اروپا سياستمداران محبوبي نيستند. در حالي كه ساركوزي دست راست امريكا و جورج بوش شناخته مي‌شود و رقيبان او از اين موضوع عليه او استفاده مي‌كنند. شايد ساركوزي به دليل كمبود گزينه شانسي در انتخابات آينده داشته باشد. چنانچه يك نظرسنجي اخيرا نشان مي‌دهد حدود 77 درصد مردم فرانسه ديگر فرانسوا اولاند را نمي‌خواهند اما در آستانه انتخابات پرونده‌هاي حقوقي و كمك‌هايي كه او از معمر قذافي گرفته، مي‌تواند موجب خلق اتفاقات عجيب و غريب شود. ظاهرا ساركوزي اخيرا به مدافع ولاديمير پوتين هم تبديل شده است. او در ماه فوريه گفت نمي‌توان روسيه را براي الحاق كريمه سرزنش كرد. يك سرچ در گوگل هم نشان مي‌دهد كه فضا به نفع مارين لوپن است كه پدر خود را از حزب بركنار كرده است. اگرچه انتخاب لوپن چالش‌هاي زيادتري نسبت به انتخاب ساركوزي ايجاد مي‌كند. منبع: نيويوركر