افطار زنانه كابينه
گفتوگوي «اعتماد» با همسران چهار وزير دولت روحاني
فرزانه قبادي / همزمان با حضور دولتمردان در دفتر رهبري براي مراسم افطار، در يكي از محلات جنوبي تهران، همسر رييسجمهور به همراه همسران وزرا به بازديد از شيرخوارگاه رقيه آمدهاند. در اين مراسم نه خبري از تحليلها و نظرات كارشناسانه در مورد توافق هستهاي هست و نه جشني با اين بهانه برپاست. هر چند كه بازار تبريكات گرم است و ميان همسران وزرا كه دور يك ميز نشستهاند، كليپ طنز مربوط به مذاكرات كه در شبكه تلگرام منتشر شده است، دست به دست ميشود و بحثهاي مربوط به توافق، آرام و آهسته در بين ميهمانان ويژه در جريان است، ولي فضاي حاكم فضاي ديگري است. همسران دولتمردان در جمعي ساده و صميمي به بازديد كودكاني ميروند كه لبريز از مهر و عشق با وجود تمام مسائل و مشكلاتشان بدون هيچ سوال و درخواستي از همسر رييسجمهور و همراهانش، ميزبانان كوچك شيرخوارگاه رقيه هستند. فضا آنقدر صميمي و پرمهر است كه در ابتداي ورود نميتوان تشخيص داد كه كدام يك از بانواني كه در اتاق حضور دارند، همسر رييسجمهور است و كدام يك همسر ديگر وزرا. نميداني كداميك از اين كودكان در كنار مركز رها شده و كدام يك به دليل اينكه پدر و مادر صلاحيت نگهداري او را نداشتند، در روزهاي ابتداي تولد راهي بهزيستي شدهاند. در ميان ميهمانان ويژه مركز خبري از اين قضاوتها نبود. مهر بيدريغ اين زنان در فضاي مركز بهگونهاي جاري بود كه نميشد رنگ قضاوت و تكبر را در هيچ كجاي آن پيدا كرد. همسر حسن روحاني هر چند لبخندش را پشت حجابش پنهان كرده بود، اما كودكان صميمي مركز آنقدر ساده و با عشق خود را در آغوشش جا ميدادند كه اطمينان پيدا ميكردي كه حس مهرباني را پشت هيچ حجابي نميتوان پنهان كرد. در ميان هياهوهاي ناشي از حضور مهمانان ارشد در اتاقهاي بخش كودكان، صدايي كودكانه و ساده خطاب به يكي از مهمانان شنيده ميشود كه ميگويد: «خيلي ممنون كه اومدين پيش ما» و همه شروع ميكنند به قربان صدقه رفتن شيرينزبانيهاي كودك.
تلاشهايمان براي مصاحبه با همسر دكتر روحاني تا پايان مراسم بينتيجه ميماند، اما چند نفر از همسران وزرا حاضر به صحبت ميشوند تا از حسوحالشان بعد از بازديد از مركز بگويند. خانم رحماني، همسر علي جنتي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در مورد تجربهاش از بازديد شيرخوارگاه رقيه ميگويد: «گروه خانمهاي وزرا يك خيريه تشكيل دادهايم به نام «روشناي اميد» و كساني كه بعد از رسيدن به سن قانوني از پوشش بهزيستي خارج ميشوند را تحت حمايت قرار ميدهيم. حدود 80 نفر را هم تا به حال تحت حمايت قرار دادهايم، در زمينه روانشناسي و كمكهاي مختلف در زمينه اشتغال و تحصيلات و ازدواجشان در نظر گرفتهايم. اما امروز دومين بازديد اين گروه از شيرخوارگاههاي تحت پوشش بهزيستي تهران است. در شهرستانها هم ما بازديد از مراكز بهزيستي و شيرخوارگاهها داريم. حسي كه در بازديد از اين مراكز به من دست ميدهد، حسي است كه با زبان و كلمه نميتوانم بيان كنم، يك حس دروني است. اين بچهها بيپناه هستند، و بايد در حد توانمان هر كاري كه ميتوانيم برايشان انجام دهيم. اين بچهها به آغوش مادرانه نياز دارند، وقتي كه ما را ميبينند شايد اين حس مادرانه را در ما حس ميكنند كه اينقدر با محبت برخورد ميكنند.» رحماني در پاسخ به اين سوال كه چقدر به عنوان همسر فردي كه در تصميمگيريهاي كلان كشوري نقش موثر دارد، ميتواند در انتقال اين مشكلات نقش داشته باشد، ميگويد: «مسوولان دولت تدبير واميد تا حد زيادي در جريان مشكلات هستند، مسوولان فعلي بهزيستي هم خوشبختانه دغدغهمند هستند و سعي ميكنند از تمام امكانات و تواناييها براي بهبود شرايط بچههايي كه تحتپوشش دارند استفاده كنند. ما هم در حد توانمان سعي ميكنيم مواردي را كه ميبينيم، منتقل كنيم.»خانم پورمحمدي، همسر مصطفي پورمحمدي وزير دادگستري كابينه روحاني در مورد بازديد از شيرخوارگاه ميگويد: «من چندين سال است كه با بهزيستي شهر قم ارتباط دارم و همكاريهايي را با هم داريم، فكر ميكنم ما براي تكامل خودمان به اين ارتباطات نياز داريم، منتي بر سر كسي نيست. براي اينكه در زندگي حس مثبتي داشته باشيم و بتوانيم مفيد باشيم به اين شكل فعاليتها نياز داريم، در اين بين اگر باعث خوشحال شدن بچهها هم بشويم كه سعادت بزرگتري است.» خانم پورمحمدي ميگويد: ما به عنوان همسران وزرا سعي ميكنيم تا جايي كه امكانش را داريم و ميتوانيم با مشكلات مردم از نزديك آشنا شويم و آنها را به همسرانمان منتقل كنيم و ادامه ميدهد: «شخصا هر دو هفته يك بار از منازل نيازمندان بازديد دارم و از نزديك با مشكلاتشان آشنا هستم. بيشتر در حوزه اعصاب و روان و معلولين ورود پيدا كردهام، چند ماهي است كه در بحث اعتياد بانوان هم كارهاي تحقيقاتي انجام ميدهيم. اين معضلات چندين متولي دارد و متاسفانه هيچ كدام هم رسيدگي درستي را نميتوانند انجام دهند. بايد تحقيقات همهجانبه در اين زمينه داشته باشيم تا ببينيم چه راهكاري ميتوانيم ارايه كنيم تا اين معضلات كمتر شود»، در مورد خاطرهاش از اين بازديدها ميگويد: «در قم خانوادهاي را ميشناسم كه سه فرزند معلول ايزوله دارند، و يك دختر 9 ساله سالم هم در اين خانه هست، سال گذشته شب عيد كه براي بازديد از اين خانواده رفته بودم، در كنار هديههايي كه براي خانواده برده بودم يك جعبه شيريني هم بود، اين دختر با ديدن شيريني آنقدر هيجان زده شد كه هنوز صداي جيغ خوشحالياش در ذهن من هست. اين يك حس متناقض است كه هم غمي از ديدن اين شرايط در دل آدم مينشيند و هم شادي از اينكه توانستهايم كودكي را خوشحال كنيم.»خانم دوايي، همسر محمد شريعتمداري، معاون اجرايي رييسجمهور در مورد بازديد از شيرخوارگاه ميگويد: «از ديدن اين بچهها متاثر شدم كه بچههايي به اين نازنيني بايد بدون پدر و مادر بزرگ شوند، اميدوارم همه مردم بتوانند براي حمايت از چنين مراكزي دست به دست هم بدهند تا شرايط اين بچهها بتواند مصداق واقعي به- زيستي باشد.» خانم دوايي در حالي كه تحت تاثير قرار گرفته است، ميگويد: «من واقعا در ابتداي ورودمان به يكي از اتاقها خيلي منقلب شدم، يكي از بچهها خودش را در آغوش من انداخت و من را با محبت بوسيد، خيلي تحت تاثير قرار گرفتم.» خانم دوايي در مورد فعاليتهاي همسران دولتمردان در دولت اصلاحات و دولت تدبير و اميد ميگويد و اينكه فعاليتهايشان در خيريه «روشناي اميد» از دولت اصلاحات آغاز شده و همچنان هم ادامه دارد و ميگوييد آقاي شريعتمداري خيلي عاطفي است و اگر امشب اين بچهها را ميديد بيشتر از خود ايشان تحت تاثير قرار ميگرفت و ادامه ميدهد: «من يك نوه دارم كه حدود يك ماه است به دنيا آمده، وقتي كه اين بچهها را ديدم فكر كردم كه ما چطور با نوهمان رفتار ميكنيم و مدام تر و خشكش ميكنيم اما اينجا بچهها خيلي از محبت و عشق خانواده محرومند.»خانم رسولي همسر عباس آخوندي، وزير مسكن و شهرسازي دولت تدبير و اميد، فعال و پرشور و پر انرژي در حال پيگيري وضعيت كودكان از رييس بهزيستي است كه به سراغش ميرويم، ميگويد: «ما به اصرار خودمان به شيرخوارگاه رقيه آمديم چون فكر كرديم شيرخوارگاه آمنه به قدر كافي شناخته شده هست و بايد توجهها را به سمت مراكزي مثل اينجا كه كمتر شناخته شدهاند و در مناطق محرومتر شهر قرار دارند، جلب كنيم.» رسولي در مورد تجربهاش در بازديدهاي بهزيستي ميگويد: «مربياني كه در مراكز بهزيستي هستند سعي ميكنند در مراكز از بچهها فقط نگهداري كنند و رشد بدهند، مادر اين بچهها نيستند، اين بچهها با مفاهيمي كه بچههاي عادي با آن آشنا هستند مثل مهماني، مادر، خاله، تفريح و... غريبهاند. بايد سعي كنيم در قالب شبه خانواده بچهها را با اين مفاهيم آشنا كنيم. بسياري از كساني كه به سراغ بچههاي بهزيستي ميآيند كساني هستند كه خودشان يك مشكلي دارند، مثلا كساني كه خودشان بچهدار نميشوند ميآيند تا براي بچههاي اين مراكز مادري كنند، در حالي كه نبايد اينطور باشد در دنيا اينطور است كه آدمها عشقشان را با اين بچهها تقسيم ميكنند، مثلا كسي كه دو فرزند سالم دارد سرپرستي يك بچه معلول را تقبل ميكند و يا سعي ميكند فضاي خانواده را براي بچههاي بيسرپرست فراهم كنند، نبايد اينطور فكر كنيم كه بچههاي بهزيستي فقط متعلق به كساني هستند كه بچهدار نميشوند، اين بچهها بچه تمام ما هستند.» رسولي درمورد نقش همسران دولتمردان در طرح و حل مشكلات سطوح مختلف جامعه ميگويد: «ما در مورد سيستم بهزيستي سعي كرديم از پايينترين سطوح ورود پيدا كنيم چون اگر از سطح مديريتي وارد ميشديم بازهم يكسري مشكلات را نميديديم، اما وقتي از سطوح پايينتر ورود كنيم مشكلات را از نزديك ميتوانيم لمس كنيم و بعد از اين ديدن بايد با تمام توان براي رفع آنها تلاش كنيم.»در پايان مراسم محسني بندپي، رييس سازمان بهزيستي ضمن خوشامدگويي به ميهمانان هديه 15 ميليون توماني همسر رييسجمهور را به مدير شيرخوارگاه آمنه تقديم كرد.