ازخاموشي‌هاي برقي تا اختيارات ضروري دولت
جعفرگلابي
ناچار شدن دولت در خاموشي‌هاي منظم برقي مايه نگراني است .اين يكي از نشانه‌هاي بارز همان اسب زين كرده‌اي است كه آقاي پزشكيان تحويل گرفت و البته تنها ارثيه باقي مانده براي او نيست!ناترازي‌هاي ديگري هم هست كه دولت بايد پنجه‌درپنجه آنها بيفكند و فشار بر مردم را به حداقل خود برساند.اما موضوع برق از اهميت فوق‌العاده‌اي برخوردار است و اي‌كاش شخص رييس‌جمهور درتلويزيون ظاهرمي‌شد و جوانب مختلف موضوع را با مردم در ميان مي‌گذاشت.برخوردهاي اخلاقي در جاي خود درست و ستودني هستند و در همين موضوع هم انصافا دولت كارشناسانه و اخلاقي رفتار كرد و به‌جاي آلوده كردن خطرناك هوا به صبر و آگاهي مردم توسل جست ولي اين حق مردم است كه از اوضاع كشور باخبر باشند و بدانند كه دولت چهاردهم چه چيزي تحويل گرفته است؟چه بسا براثر برخي از سوءتفاهم‌ها، سوءاستفاده‌كنندگان هم از راه برسند و در مشوه كردن اذهان مردم موفق شوند.شادي مكشوف شبكه‌هاي ماهواره‌اي انگليسي و وهابي از سختي‌هايي كه متوجه مردم مي‌شود قابل فهم است ولي با انواع وسوسه‌كنندگان داخلي چه بايد كرد كه موقع را براي خالي كردن دل مردم مغتنم مي‌شمارند و كنايه‌ها و تمسخرها و سياه‌نمايي‌هاي‌شان به اوج مي‌رسد؟ جالب اينكه اقتدارگرايان كه هم‌اكنون طلبكار هم شده‌اند از سويي و افراطيون مخالف و تواب از انقلابيگري از سوي ديگر دو تيغ يك قيچي شده‌اند، همان‌ها كه ازمسببان وضع موجودند و هر‌دو بخشي ازمشكل كشورند. درشرايطي كه قرار داريم و شايد در آينده سخت‌تر هم بشود؛ آگاهي، همكاري و همدلي مردم از ضروريات است و بدون آن امكان عبور بدون خسارت ازگردنه‌هاي پيش روضعيف مي‌نمايد.
مردم ما كمبود برق را بارها حتي پيش از انقلاب در سطحي گسترده و هنگام جنگ تجربه كرده‌اند و عوارض منفي آن بر كسي پوشيده نيست. اگرموضوع به‌درستي مديريت نشود امكان بازتاب‌هاي اجتماعي منفي آن دور ازانتظار نيست.متاسفانه ميزان وابستگي به برق به شدت افزايش پيدا كرده است و هنگامي كه برق نباشد خصوصا درآپارتمان‌ها آب هم قطع مي‌شود و پكيج‌آبگرمكن‌ها هم از كار مي‌افتد و بسياري ازخانه‌ها كه با شوفاژكار مي‌كنند در سرما فرو مي‌روند.
اين البته يكي از آثار خيانت و عهدشكني آقاي ترامپ درخروج از برجام است و جا دارد كه مردم بيش از گذشته روشن شوند كه ما با چه دشمنان نامتعارفي روبه‌رو هستيم و در داخل كدام جريان‌هاي سياسي زمينه برجام‌شكني را فراهم كردند؟
برجام يك فرصت راهبردي و تاريخي بود كه با وفاق و همدلي همه اركان حاكميت مي‌توانست غيرقابل بازگشت شود و براي هميشه با تحريم‌ها خداحافظي كنيم.
به هر حال در شرايط كنوني هيچ راهي جز انتخاب‌هاي سخت و درست و تلاش‌هاي مضاعف براي حفظ كيان كشور نداريم .دولت بايد چالاك شود و قدر دقايق و ساعت‌ها را بداند . مديراني كه در اين اوضاع مسووليت قبول كرده‌اند نه تنها فرصت تنعم وگروه‌گرايي و ساده‌انگاري و خداي ناكرده مال‌اندوزي ندارند بلكه بايد خود را چون رزمندگان جبهه‌هاي جنگ بدانند كه با فداكاري و سختي وخلوص‌نيت گاهي چند شبانه‌روز نمي‌خوابيدند تا معبري براي رخنه دشمن ايجاد نشود.دوران رياست‌طلبي وروزمرگي نيست و همانطور كه آقاي رييس‌جمهور وعده دادند از هر مسوولي كار و تلاش و نتيجه طلب مي‌شود و اينجاست كه آقاي پزشكيان بايد از تعارفات بكاهد و مجدانه، قاطعيت‌هاي گوناگون از خود نشان دهد.در كنار تهديد‌هاي نظامي، ما درگير يك جنگ اقتصادي تمام‌عيارهستيم و يك سهل‌انگاري و اشتباه و خود محوري مي‌تواند رخنه‌هاي خسارت‌بار براي كشور ايجاد كند.هيچ مديري مجبور به پذيرش مسووليت‌هاي سخت و طاقت‌فرسا نيست و اگر از آنان كارشاق و شبانه‌روزي خواسته شود انتظار زيادي صورت نگرفته است. مگر نديديم كه يك اعلام نامسوولانه پيش از سهميه‌بندي بنزين چه غائله‌اي ايجاد كرد و بعدها مقدمه‌اي براي شورش بنزين شد؟ درهنگام جنگ چگونه يك فرمانده بايد از كوچك‌ترين تحركات چشم فرو نبندد و براي جلوگيري از نفوذ و تهاجم نظمي آهني درميان افراد زير‌مجموعه خود برقرار سازد؟ اينك هم دقيقا با چنين رويكردي بايد به معركه اقتصاد وارد شد و بي‌نظمي و منفعت‌طلبي و راحت‌گزيني را به چشم تمرد نگاه كرد و عذر مديران ناآشنا با شرايط خطير كنوني را خواست. ايران ما امروز نيازمند مديران شجاع، كاربلد، قاطع و حتي از خود گذشته است.دولت نيازمند اختيارات لازم براي افزايش قدرت مانور خود است و هنگامش نيست كه براي يك تصميم ضروري انواع ذي‌نفعان را راضي كند و فرصت‌هاي طلايي را از دست بدهد.رفع فيلترينگ و پيوستن به FATF وگشايش‌هاي سياسي نبايد اين همه زمان ببرند و موكول به رضايت فلان روزنامه شوند! اگر مجموع شرايط سخت و خطير است، مثل شرايط اضطراري، دولت با اختيارات لازم خواهد توانست موانع خودساخته را كنار بزند و حل مشكلات را با سرعت در دستور كار قرار دهد.چگونه بايد گفت و كجا بايد برسيم كه همه اركان حاكميت متوجه حساسيت فوق‌العاده شرايط شوند و در تصميمات ضروري كوچك‌ترين تعللي به خود راه ندهند؟