نامه اعلام همدلي اجباري به وزير ارشاد
شهرام شهيدي
جناب مستطاب دكتر علي خان جنتي، وزير محترم ارشاد و فرهنگ اسلامي
با سلام و احترام
اينجانب موسيو شيطان از وابستگان غيرنسبي و غيرسببي شيطان بزرگ با شماره ثبت و جواز جهت نمايندگي مجاز آن شيطان، ضمن عرض خسته نباشيد معروض ميدارم نقل قولي از شما شنيدم مبني بر اينكه «خبرگزاريهايي كه همراهي خوبي با دولت دارند نيازمند همراهي و كمك هستند و انتظار داريم با توجه به اينكه دولت به صورتي ناعادلانه مورد هجمه عناصر خارجي و برخي مطبوعات داخلي است، اين رسانهها حمايت شوند.» ما طنزنويسان و نمك پراكنان (كه عدهاي در به وجود آمدن توفان نمك نقش ما را از خشك شدن درياچه اروميه مخربتر ميدانند) دچار يك بحران روحي عاطفي شدهايم. در واقع ما در جواب اين پرسش بنيادين ماندهايم كه بالاخره همراهي با يك دولت، خوب است يا بد است. اگر خوب است چرا ما در دوره دولت قبل مورمورمان ميشد و اسم همكاري با دولت ميآمد كهير ميزديم و رويمان به ديوار چنان شكوفه پراكني ميكرديم كه بيا و ببين و اگر همراهي با دولت بد است كه منتقدان و طنزنويسان همين كار را كردهاند و چرا بايد موافقان دولت مشمول كمك شوند؟ با اين حال از آن جا كه متاسفانه چمدان ارسالي دلار از سوي غربيها (احتمالا به دليل مشكلات بانكي و اثرات دوران تحريم) به ما نرسيده و اگر هم وارد ايران شده در اين دلارهاي اهدايي هم اختلاس رخ داده، اينجانبان نياز وافر به پول جهت گذراندن امورات روزانه داريم. بنابراين ضمن عذرخواهي از هرگونه طنزنويسي عليه اقدامات طنزبرانگيزانه دولتي اعلام ميدارم قصد اصلاح و همراهي با دولت دارم. با اين حساب جهت سر خط آمدن و مشمول وصول چك همراهي دولتي و تامين مالي شدن پرسشهايي را مطرح ميكنم تا بر اساس آن الگو و راه درست زندگيام را انتخاب كنم.
1- باتوجه به لغو كنسرتها و عدم مجوز چاپ به برخي كتابها ما الان بايد در روزنامهمان بگوييم رفتهايم كنسرت لغو شده را ديدهايم و در باب خوبي كنسرت لغو شده بنويسيم كه شامل حمايت از دولت شويم؟
2- اگر قول بدهيم با ادبيات مناسب از اقدامات شكوهمند و تاريخي وزارت ورزش در سروسامان دادن به اوضاع باشگاه پرسپوليس تعريف و تمجيد كنيم چقدر گير ما ميآيد؟
3- اگر بنويسيم دولت هيچ نقشي در تورم ندارد و ما مردم با مصرف بد و قبليها با مديريت افتضاح و بعديها با وعدههاي بد در اين اوضاع مقصرند پسر خوبي شدهايم و به ما هم كمك ميكنيد؟
4- حالا ميفهمم كه سردبير ما تحت چه شرايطي مثل شمشير داموكلس بالا سر ما ايستاده كه از دولت انتقاد نكنيم. با اين حال و با اين مراقبتهاي
شبانهروزي نامبرده اگر هنوز هم شامل مدافعان دولت نيستيم از كه و چه بنويسيم كه دو ريال هم گير ما بيايد؟
5- اين شتر ديدي نديدي تا كي و كجا بايد ادامه داشته باشد و ما از كجا بفهميم كدام شتر دولتي است كه نبينيمش و كدام شتر قابليت جار زدن دارد ؟