نمايندگان مجلس «عصباني نيستم» را نديده، قضاوت كردند
در سلسله نشست‌هاي نسبت سينماي ايران كه بعداز ظهر روز دوشنبه سومين نشست آن در حوزه هنري با حضور علي معلم و ابوالحسن داوودي برگزار شد، داوودي درباره سينماي اجتماعي گفت: ما تعريف مشتركي از سينماي اجتماعي نداريم و طي اين سال‌ها شاخصه‌هاي مشخصي كه مورد قبول تمام افراد و جناح‌ها باشد؛ مشخص نكرده‌ايم.
توانايي سينماي ايران مطابق با استانداردهاي جهاني، سطح ارتباطش با مخاطب و نقطه نظر و ديدگاه‌هايي كه از جانب تفكرهاي مختلف نظام وجود دارد؛ ظرفيت عامش را در همين حدي كه هست، نگه مي‌دارد و اجازه شكوفايي بيشتر از اين را به آن نمي‌دهد. به همين دليل ما نمي‌توانيم رقابتي با سينماي هاليوود يا باليوود داشته باشيم. در بسياري از موارد در تعريف از فيلم اجتماعي داراي اختلاف فاحش هستيم كه منجر به سياه و سفيد شدن اين فيلم‌ها مي‌شود و بيشتر معضل ما به دليل وجود تفاوت ديدگاه‌هاست. داوودي با اشاره به اينكه سينما بيشتر از هر چيزي از دستورالعمل دور است، افزود: كمتر در مواردي پيش آمده كه يك ديالوگ به شاخصه‌هاي رسمي تبديل شود. به دليل گران بودن حرفه سينما و عام شمول بودن آن؛ اين حوزه با بسياري از ديدگاه‌هاي مختلف ارتباط دارد و يك فيلمساز با يك جريان تفكري و يك دستورالعمل روبه‌رو نيست. اين كارگردان سينما به فيلم «عصباني نيستم» اشاره كرد و گفت: نمايندگان مجلس بدون آنكه اين فيلم را ببينند درمورد عدم اكران آن نظر دادند درصورتي‌كه فيلم يك تصوير است و تنها با شنيده‌ها نمي‌توان آن را قضاوت كرد. در 10 سال گذشته در جامعه ما نسبت رشد بي‌اخلاقي با تصاعد هندسي بوده و نه حسابي و اين نشان از يك بيماري اجتماعي دارد كه بزرگ‌ترين عارضه‌اش را بر سينما مي‌گذارد.