اعتراف يك اسراييلي به آپارتايد
«بردلي برستون» روزنامه‌نگار پيشكسوت اسراييلي كه هم‌اكنون در روزنامه هاآرتص مشغول به كار است و ضمنا سردبيري سايت اين روزنامه را نيز برعهده دارد، در يادداشتي كه اخيرا اين وب‌سايت منتشر كرده به ريشه‌هاي آپارتايدي اسراييل و نمود آن در بخش‌هاي مختلف اين رژيم پرداخته است.
در اين يادداشت آمده است: بيان آنچه مي‌خواهم بنويسم برايم آسان نخواهد بود. پيش از اين من يكي از آنهايي بودم كه با الصاق برچسب آپارتايد به اسراييل مشكل داشتند. من يكي از آنهايي بودم كه دليل مي‌آوردند درست است كه سياست‌هاي شهرك‌سازي و اشغالگري اسراييل ضددموكراتيك و خشن و يك جور خودكشي با پنبه است، اما اسراييل را نمي‌توان آپارتايد ناميد. حالا، با ملاحظه حوادث چند هفته گذشته، ديگر جزو آن آدم‌ها نيستم. بعد از اينكه ديدم تروريست‌ها يك خانه فلسطيني را در كرانه باختري با بمب به آتش كشيدند، خانواده‌اي را نابود كردند، يك نوزاد 18 ماهه و پدرش را به قتل رساندند و مادرش را به 90 درصد سوختگي جسماني مبتلا كردند، ديگر به آن طرز تفكر تعلقي ندارم. بر آن بيفزاييد اين مساله را كه دولت اسراييل حكم داده است اين خانواده فلسطيني مشمول حمايت و غرامت مالي نخواهد شد، همان حمايت و غرامتي كه به طور خودكار براي اسراييلي‌هاي قرباني تروريسم (از جمله براي شهرك‌نشينان) منظور مي‌شود.
ديگر نمي‌توانم تظاهر كنم. حالا كه «عايلت شاكد» وزير عدالت اسراييل صريحا پرتاب سنگ را مساوي تروريسم اعلام كرد .
آپارتايد يعني آن خاخام يهودي كه پيشگام حمايت از تفكيك نژادي، نابرابري، نژادپرستي و انقياد است.
آپارتايد يعني «آوي‌ديچر» نماينده حزب ليكود در كنست و رييس سابق «شين‌بت» كه روز يكشنبه خواستار جاده‌ها و بزرگراه‌هاي جدا و مجزا براي يهوديان و عرب‌ها در كرانه باختري شد. آپارتايد يعني صدها حمله‌اي كه شهرك‌نشينان عليه املاك، وسايل امرار معاش، و جان و مال فلسطينيان مرتكب مي‌شوند و هيچ محكوميت، مسووليت، يا حتي مظنونيتي هم به همراه ندارد. آپارتايد يعني فلسطينيان بي‌شماري كه بدون محاكمه زنداني مي‌شوند، بدون محاكمه گلوله مي‌خورند و كشته مي‌شوند، هنگام فرار از پشت گلوله مي‌خورند بي‌اينكه دليل موجهي داشته باشد.
منبع: شفقنا