آخرين تجربه موسيقايي حسين عليزاده منتشر شد
«عشقيم گل» به بازار آمد
اعتماد| «حسين عليزاده» اين روزها در اروپا مشغول برگزاري تور كنسرت‌هاي خود با «عليرضا قرباني» است. تعدادي از اعضاي گروه ضربانگ او را در اين برنامه همراهي مي‌كنند البته تعدادي از نوازندگان گروه خودش هم‌آوايان، همان گروهي كه در انتشار آلبوم «عشقيم گل» او را همراهي كرده‌اند؛ آلبومي كه از روز گذشته در بازار توزيع شده است. چند قطعه از اين اثر البته سال‌ها قبل منتشر شده بود، همان سال‌هاي جنگ، با نام «سرودهاي آذربايجان» عليزاده آن زمان‌ها جوان، در ادامه تجربيات موسيقايي خود آلبومي را به زبان ديگري منتشر كرد و حالا بعد از چند دهه آن تجربه را به شكلي ديگر تكرار كرده است.
«سرودهاي آذربايجان» با زبان آذري و سازهاي آذري نظير تار آذري و سازهاي عاشيقي اجرا شد؛ حالا اما در «عشقيم گل» اركستراسيون از سازهاي ايراني است؛ اما «معتمدي» آذري خوانده است؛ براي نخستين بار خواننده جواني كه حالا پاي ثابت بسياري از آثار اساتيد موسيقي است. از محمدرضا لطفي اگر بگذريم او در سال‌هاي آوازخواني‌اش با فرهاد فخرالديني، مجيد درخشاني و حسين عليزاده آثار متعددي را منتشر كرده است و علاوه بر او «پوريا اخواص» كه به نظر مي‌رسد بيشترين فعاليت‌هاي هنري‌اش همراه با «حسين عليزاده» است و همين روزها هم آلبوم جديدي از او با نام «غم‌نومه فريدون» را آماده انتشار دارد.
آن اثر درست شش ماه پس از حمله عراق به ايران درآمد و هدف آن دعوت از ايراني‌ها جهت اتحاد در برابر دشمن بود، به همين خاطر ناصح‌پور در جايي مي‌خواند: «آذري لر، توركمن لر، فارس لار، كورد لر، عرب لر يوخدور آمان دشمن اطمينان» - آذري‌ها، تركمن‌ها، فارس‌ها، كردها به دشمن اطميناني نيست- ناصح‌پور همراه با عاشيق‌ها و نوازندگان اين اثر توانست به‌خوبي از عهده اجراي آن قطعه برآيد؛ همان اتفاقي كه حالا براي خوانندگان اين اثر رخ داده است؛ براي «محمد معتمدي» و «پوريا اخواص». «عليزاده» همچنان دلش مي‌خواهد تا اين همدلي را ايجاد كند و در كنار آن باز هم حضور زنان برايش اهميت بسياري داشته است؛ به همين خاطر است كه «راحله برزگري» هم در اين اثر كنار اخواص و معتمدي خوانده است. عليزاده درباره اين اثر چنين توضيح داده است: «هيچ‌وقت نمي‌خواهيم از اين گروه استفاده ابزاري كنيم. بسياري مي‌گويند زن‌ها نبايد در كنسرت‌ها حضور داشته باشند؛ ولي هنر بدون وجود زن معنايي ندارد پس در نتيجه به جاي اين قبيل مسائل بهتر است به مشكلات موسيقي بپردازيم. در اين كنسرت قطعات آذري اجرا مي‌كنيم و ما مي‌توانستيم از يك خواننده آذري استفاده كنيم؛ اما محمد معتمدي را انتخاب كرديم تا به عنوان يك خواننده فارسي‌زبان، نشان‌دهنده ميزان عشق و احترام من به مردم آذربايجان باشد.»
اما به نظر مي‌رسد «محمد معتمدي» نيز از اجراي اين اثر بسيار راضي است. او مي‌گويد كه از همكاري با گروه «هم‌آوايان» بسيار راضي است و به عنوان يك تجربه خوب به آن نگاه مي‌كند و علاوه بر آن خواندن به زبان آذري نيز برايش تجربه جالبي بوده است: «چند سال پيش خواننده‌اي در جشنواره موسيقي فجر ميهمان بود و در قسمتي قطعه الهه ناز را از استاد بنان خواند با وجود اينكه با لهجه خواند؛ اما آنقدر زيبا خواند كه احساس پيوند مشترك بين دو كشور به وجود آورد و اشك همه را سرازير كرد. بسياري زبان ديگري دارند اما به زبان اقوام ديگر مي‌خوانند و اين كار به نوبه خود بسيار زيبا است. مردم آذربايجان جزو عزيزترين اقوام ايران هستند و به وسيله اين كنسرت مي‌توانم عشق خودم را نشان دهم. اين اثر در عين حال كه سبب شد تا در كنار استاد عليزاده باشم تجربه تكنيكال و موسيقايي بسيار خوبي است؛ اما براي خود من اين بيشتر يك اتفاق اجتماعي است تا موسيقايي.»
او همچنين در خصوص همين آلبوم به «موسيقي ما» هم گفته است: «ما خواننده‌هاي آذري‌زبان خوبي داريم؛ اما هدف من از اجراي اين كار بيشتر توجه به جنبه‌هاي اجتماعي بوده تا موسيقايي و تكنيكي؛ هرچند كنار استاد عليزاده فعاليت كردن به نوعي اين جنبه‌هاي تكنيكي و موسيقايي را تضمين مي‌كند؛ اما تاكيد مي‌كنم كه تلاش داشته‌ام تا جنبه‌هاي اجتماعي و ملي را تقويت كنم. حالا تا جايي كه توانايي‌ام اجازه دهد، اين تجربه را ادامه خواهم داد. كار كردن روي لهجه مستلزم زمان بسياري است؛ با اين وجود، من اين كار را تا جايي كه بتوانم، ادامه خواهم داد تا به سهم خودم نقش موثري در پيوند قلبي بين اقوام مختلف داشته باشم. البته در تاريخ ايران، هميشه نوعي همدلي ميان اقوام مختلف وجود داشته؛ اما در اين زمان بيش از هر زمان ديگري نياز به اين مساله احساس مي‌شود..»
آن‌طور كه معتمدي مي‌گويد، براي اين اثر علاوه بر چند ماه تمرين همراه با گروه هم‌آوايان، مدتي به تبريز رفته و با موزيسين‌هاي آن منطقه كار كرده است: «اجراي من كپي آواز ديگران نيست. تمام آوازها را از ديوان فضولي انتخاب و تلاش كردم اكسنت‌هاي درستي بر اساس نغمه‌هاي موسيقي آذري به آن بدهم.»
«عشقيم گل» (لزگي) شعري از عباس فولادي و ملامحمد فضولي دارد. «ساري گلين» كه از آهنگ‌هاي قديمي و معروف آذري و از آثار قديمي و فولك محسوب مي‌شود، ديگر قطعه اين اثر است. اين آهنگ قديمي آذري را گروه هم‌آوايان چند سال پيش در قالب آلبوم «به تماشاي آب‌هاي سپيد» اجرا كرده بود و اين بار نيز اين قطعه با تركيب شعري فارسي از سيروس جمالي در اين اثر آمده است. «سن‌سيز» و «گل اوينا» ديگر قطعات اين آلبوم هستند كه در يك بسته كامل شامل يك سي‌دي تصويري از كنسرت گروه «هم‌آوايان» در اسفندماه سال 92 و يك مجموعه صوتي از امروز به بازار آمده است. «محمد معتمدي» قطعات اين اثر را خوانده و «پوريا اخواص» در خطوط موازي و حركات هارمونيك او را همراهي كرده و اين در حالي است كه اين آلبوم همان اجراي زنده كنسرت و بدون ضبط استوديويي است. به هر ترتيب، موسيقي آذربايجان به دستگاه‌هاي موسيقي ايراني نزديك است و بخش موسيقي آذري اين اثر در مايه بيات شيراز تصنيف شده كه از نظر فواصل با آواز بيات اصفهان مطابقت دارد و بخش‌هايي هم در دستگاه سه‌گاه است. تنظيمات اين اثر با وجود آذري بودن كلام، بر اساس سازهاي ايراني تنظيم شده؛ اما فضا و اركستراسيون به گونه‌اي است كه مخاطب -حتي آذري‌زبان- اين مساله را متوجه نمي‌شود.
«عشقيم‌گل» در يك بسته كامل شامل يك سي‌دي تصويري از كنسرت گروه «هم‌آوايان» در اسفندماه سال 92 و يك مجموعه صوتي از ديروز به انتشار درآمده است. در اين اثر پژمان حدادي (سازهاي كوبه‌اي)، سيامك جهانگيري (ني)، بهنام ساماني (دف و سازهاي كوبه‌اي)، نگار بوبان (عود)، پريچهر خواجه (قانون)، رادمان توكلي (تار)، علي بوستان (سه‌تار)، سينا جهان‌آبادي (كمانچه)، سياوش برهاني (بم‌تار)، محمد انشايي (قيچك)، وحيد اسداللهي (نقاره)، پوريا اخواص، راحله برزگري و صبا حسيني (همخوان) هنرنمايي كرده‌اند.