«گربه بابا فونتن» در تماشاخانه باران ميميرد
رضا دادويي: ترجيح دادم تا وقتي شغل دولتي دارم
در سالنهاي دولتي اجرا نكنم
پيام رضايي/ «نمايش كشتن گربه بابا فونتن يا ديگه منو صدا نزن مادر.» اين عنوان نمايشي است كه از 25 آبان در تماشاخانه باران به صحنه خواهد رفت؛ متني به نويسندگي محمد رحمانيان و كارگرداني رضا دادويي. «من قبلا اين متن را اجرا كردم ولي مساله اين است كه آن موقع قرار بود تئاتر شهر اجرا برويم كه نشد. ولي الان نگاه ديگري به متن و سعي كرديم روش اجرايي متفاوتتري را داشته باشيم كه معناي بازتوليد نداشته باشد.» با اين تفاسير اين نمايش را هم ميتوان جزو آثاري محسوب كرد كه پيشتر اجرا شدهاند و حالا در تئاتر باران دوباره به صحنه ميروند. رضا دادويي كه به عنوان مشاور اجرايي بنياد رودكي مشغول است در گفتوگو با «اعتماد» تاكيد ميكند كه به خاطر شغل دولتياي كه دارد تصميم گرفته در سالنهاي دولتي اجرا نكند: «ترجيح ميدادم تا وقتي مسووليت دولتي دارم در سالنهاي خصوصي اجرا كنم و از سالنهاي دولتي استفاده نكنم. هرچند ترجيح ميدادم در يك سالن دوسويه اجرا كنم. با اينكه تئاتر شهر به ما (بنياد رودكي) ربطي ندارد. يا مثلا تالار حافظ كه به اجراي من نزديك است اما ترجيح دادم از ايدهآلهايم بگذرم.»تصميم جالبي است كه طبيعتا ميتواند كار را از حاشيههاي احتمالي دور نگه دارد. او ميگويد كارش، نمايش شريفي است و ترجيح ميدهد گرفتار حواشي نشود. «چون خودم مسووليت دارم، ترجيح دادم كه در سالنهاي دولتي نروم. يكي چيز شخصي است. من هم ميتوانستم در نوبت اجرايي قرار بگيرم و در يك شرايط مساوي وقتي نوبت به من رسيد اجرا كنم. اما در اين شرايط ترجيح دادم اين كار را نكنم، با اينكه يك سال و نيم است كه براي تماشاخانه باران در نوبت اجرا بودم. ميخواهيم يك كار شريف و آبرومند داشته باشيم. بهتر است حاشيهاي هم دور كار نباشد. تماشاگر خودمان را پيدا كنيم و حرف خودمان را بزنيم.»اما «نمايش كشتن گربه بابا فونتن يا ديگه منو صدا نزن مادر» نوشته محمد رحمانيان است. نويسنده و كارگردان برجسته تئاتر كه البته در سالهاي اخير دست به تجربههايي تازهاي زده است. دادويي معتقد است اين نمايشنامه يكي از بهترين آثار بعد انقلاب است: «به نظر من اين متن آقاي رحمانيان ضمن اينكه از بهترين نمايشنامههاي ايشان است، به نظرم يكي از بهترين آثار بعد از انقلاب هم هست كه فوقالعاده تاثيرگذار و كامل است. خيلي با جزييات است. به نظرم با پژوهش بسيار نوشته شده است. احساس ميكنم چيزهايي در متن هست كه ميتواند در هر دورهاي بازآفريني شود و تماشاگر از آن لذت ببرد. فكر ميكنم به لحاظ مفهومي و خود قصه كه جذاب است، در هر تاريخي كاركردهاي خودش را ميتواند داشته باشد.»ظاهرا قرار است اين اجرا چندان به خواستهاي خود متن تن نداده و شيوهاي تازه را براي اجرايش انتخاب كند: «با آقاي رحمانيان صحبت كرديم. در جريان جزييات هستند. اگرچه بسيار بسيار مينيماليستي است. الزام متن اين است كه خيلي سراغ ميزانسنهاي آنچناني و به رخ كشيدن كارگرداني نرويم. همينها براي من جالب بود؛ مينيماليسم در كار. اينكه بدون ميزانسنهاي پيچيده چگونه با مخاطب ارتباط برقرار ميكنيم.»
اين نمايش از دوشنبه ۲۵ آبان و با بازي الهه حسيني، علي اميري، مجيد آهنگران، الهام فقاني در تماشاخانه باران به صحنه خواهد رفت.