فرصت‌ها از دست رفت، انسان‌هاي نازنين را از دست ندهيم
محمود عزيزي
عزيزي از ميان ما رفت كه عاشق تئاتر بود و زندگي‌اش با تئاتر عجين بود. متاسفانه در سال‌هاي گذشته فرصت مناسب
در اختيار زنده‌ياد انوشيروان ارجمند قرار نگرفت تا بتواند اجراهاي بيشتر و بهتري در تئاتر ارايه دهد. البته شرايط نامساعد تئاتر تنها به انوشيروان ارجمند محدود نمي‌شد و اين شرايط نامساعد در كليت تئاتر كشور ما وجود دارد كه باعث مي‌شود تئاتري‌هاي ما نتوانند خواسته‌هاي هنري‌شان را تحقق دهند.او چندين بار براي اجراي آثاري قابل تامل تلاش كرد اما فرصت مطلوبي فراهم نشد. با اين حال ارجمند در هيچ شرايطي از كار كردن در تئاتر دريغ نكرد و با بزرگان و جوانان مستعد براي اجراي تئاتر همراه شد.
او عشقي عميق و بي‌غش به صحنه داشت و زماني كه در اجراي تئاتر «سرشت دردناك زندگي» با او همكار بود، مي‌ديدم كه با چه عشق و تمركزي بر صحنه حضور مي‌يابد، صحنه براي او فضايي مقدس بود كه خير و شر را نشان مي‌داد.بايد تا وقتي چنين هنرمنداني زنده هستند قدرشان را بيشتر بدانيم و حال‌شان را بهتر دريابيم، چرا كه انسان‌هايي توانا، نازنين و پاك سرشت از كنار ما مي‌روند. چندي پيش متني را براي اجرا پيش او بردم كه تمرين‌ها را شروع كنيم اما حيف ايشان در بستر بيماري بود و فرصت دست نداد.پيكره تئاتر ما با آنكه كليتي واحد و منسجم است اما از افرادي پرشمار تشكيل شده كه نبايد با فاصله و از دور با آن مواجه شويم، بلكه بايد از نزديك به هر يك از اين انسان‌هاي نازنين توجه داشته باشيم، تا شايد پيش از رفتن‌شان تفقدي در خور از ايشان به انجام رسانده باشيم.