آمديم!

آمديم بالاخره. از «تپق» تا «نق» راه چندان زيادي طي نشده، شش سال ناقابل. آن طنز بود، اين نطنز. رويكردمان را لابد مرور ايام و وصف حال و زمان و خيلي چيزهاي معقول و نامعقول ديگري براي مان تعيين تكليف مي‌كنند اصولا. اين شماره اول‌مان - با وجود دوصفحه‌اي بودن – آنچنان پر از مطالب و گفته‌ها و ناگفته‌هاي دلسوزان انيميشن مملكت شد كه سرمقاله ما كلا ريخت بيرون از صفحه! لاجرم، معرفي خط مشي و اصولي كه براي صفحه «نق» به طور خيلي متعالي براي خود تعريف كرده‌ايم را در شماره‌هاي آتي به طور نم‌نم به نظر كارشناسان خبره خواهيم رساند. در باب مصايب و مشكلات، دربه دري‌ها و فلاكت‌هاي انيميشن و جشنواره فجر، اضافه شدن و سپس حذف بخش انيميشن از جشنواره، بحث سيمرغ و ديپلم افتخار، بودن يا نبودن بين دو تا هفت و سپس هشت انيميشن سينمايي در ليست فيلم‌هاي جشنواره فجر و در نهايت به نمايش درآمدن يا نيامدن فيلم‌ها در برج ميلاد، اتفاق درست و مثبت ورود «آسيفا» در داوري فيلم‌هاي انيميشن جشنواره و تركيب كارشناسي شده و خوب هيات انتخاب و داوري انيميشن جشنواره كه مصداق سپردن كار به كاردان است و ساير مسائل ديگري كه در اين شماره به علت مذكور حجم متراكم مطالب از سرمقاله مختصرمان حذف شد و . . . ساير اتفاقات ريز و درشت بخش انيميشن جشنواره فجر آتي، در دومين شماره «نق» كه ويژه جشنواره فجر است بيشتربه آنها خواهيم پرداخت. فعلا فقط آمديم.