چرا حزب جمهوريخواه بازنده بزرگ انتخابات 2016 است؟
ميثم سليماني / بعد از يك انتخابات بزرگ در اول مارس با عنوان سه‌‌شنبه طلايي، پنجشنبه شب نامزدهاي جمهوريخواه انتخابات رياست‌جمهوري امريكا براي يازدهمين بار در ديترويت روبه‌روي همديگر قرار گرفتند تا شانس خود را براي پيروزي در 35 ايالت باقيمانده هموار كنند. با اين حال مناظره پنجشنبه شب، شبيه همه‌چيز به جز مناظره انتخابات رياست‌جمهوري امريكا بود. شايد بهترين تعبير از مناظره يازدهم را مي‌توان در گزارش شبكه خبري سي‌ان‌ان ديد كه نوشت: «مناظره پنجشنبه شب تنها يك دعواي كلامي بود. هيچ برنده‌اي وجود ندارد و تنها يك بازنده دارد و آن مردم امريكا هستند.» مجموع مناظره پنجشنبه‌شب را تنها در چند جمله مي‌توان خلاصه كرد: درگيري لفظي ميان ترامپ، كروز و روبيو و صحبت در مورد مسائل شخصي بي‌ربط.
نامزدهاي جمهوريخواه در اين مناظره تمامي مسائلي را دنبال كردند كه شايد به هيچ عنوان به درد مردم امريكا نمي‌خورد، آنها بيشتر عصبي بودند، به يكديگر توهين مي‌كردند و وارد شخصي‌ترين مسائل همديگر مي‌شدند. چنانچه اگر شخصي به صورت عادي طي دوره‌هاي گذشته مناظره‌هاي انتخاباتي امريكا را دنبال مي‌كرد با چند تفاوت جدي روبه‌رو مي‌شد. صحبت‌هاي نامزدهاي كنوني جمهوريخواهان در انتخابات رياست‌جمهوري امريكا هيچ ارتباطي با مسائل داخلي روز، اقتصاد و سياست خارجي ندارد و شايد سطح اين افراد در همين حد است.
در انتخابات سال 2012 امريكا سه نامزد اصلي حزب جمهوريخواه ريك سنتروم، ميت رامني و نيوت گين گريچ بودند، شايد تفاوت سطح اين افراد و افرادي كه اكنون به عنوان پيشتازان جمهوريخواهان شناخته مي‌شوند، شرايط كنوني را اندكي روشن كند. ريك سنتروم در سال 2012 وقتي خود را به عنوان نامزد حزب جمهوريخواه معرفي كرد كه تجربه حضور در كنگره امريكا از سال 1991 تا 1995 را داشت و از سال 1995تا سال 2007به عنوان عضو جمهوريخواه سناي امريكا شناخته مي‌شد و در طول سال 2001تا 2007 نيز به عنوان رييس حزب جمهوريخواه در سناي امريكا فعاليت مي‌كرد تا در نهايت با گذر از اين شرايط و سابقه سياسي، خود را به عنوان نامزد حزب جمهوريخواه وارد كارزار انتخاباتي كرد.
نفر بعدي ميت رامني بود كه در خانواده‌اي سياسي بزرگ شده بود و از سال 2003تا 2007 به عنوان فرماندار ماساچوست فعاليت مي‌كرد و ازجمله نامزدهاي انتخابات رياست‌جمهوري در سال 2008 بود كه در برابر جان
مك كين با شكست مواجه شد و مجدد در سال 2012 وارد كارزار انتخاباتي شد و توانست خود را به عنوان نامزد نهايي جمهوريخواهان در برابر باراك اوباماي دموكرات قرار دهد. نفر سوم و يكي از مهم‌ترين نامزدهاي جمهوريخواه در آن سال نيوت گينگريچ بود. او يكي از سياستمداران كهنه كار ايالات متحده امريكا در حزب جمهوريخواه بود. او در طول سال‌هاي 1995 تا 1999 به عنوان رييس مجلس نمايندگان امريكا فعاليت مي‌كرد و پيش‌تر نيز رهبري جمهوريخواه‌ها را در مجلس نمايندگان امريكا بر عهده داشت. او يكي از نزديكان جرج بوش نيز شناخته مي‌شد و همواره از جمله قدرتمند‌ترين افراد حزب جمهوريخواه بود و در نهايت سال 2012 وارد كارزار انتخابات رياست‌جمهوري امريكا شد.
در مقايسه سه نامزد اصلي دوره فعلي رقابت‌هاي رياست‌جمهوري حزب جمهوريخواه هيچ كدام چنين سوابق سياسي ندارند. دونالد ترامپ، نامزد پيشتاز حزب جمهوريخواه به عنوان يك شومن تلويزيوني و يك تاجر و معامله‌گر املاك شناخته مي‌شود و بدون هيچ تجربه سياسي وارد كارزار انتخاباتي امريكا شده است. نفر دوم
تد‌كروز است كه به تازگي از سال 2013 وارد سناي امريكا شده و بلافاصله قصد رياست‌جمهوري امريكا را كرده است و نفر سوم نيز سناتور ماركو روبيو جوان حضور دارد كه از سال 2011 به عنوان سناتور وارد سناي امريكا شده است. در انتخابات مقدماتي چند ماه اخير نيز شايد افرادي كه اندكي تجربه داشتند از گردونه رقابت خارج شدند. رند پال، كريس كريستي، جب بوش، مايك هوكابي از جمله افرادي بودند كه از اين گردونه خارج شدند و الان شايد يكي از با سابقه‌ترين عضو جمهوريخواه در كارزار انتخاباتي فرماندار سابق جان كسيچ است كه از ساير نامزدهاي باقي مانده در انتخابات منطقي‌تر رفتار مي‌كند اما هيچ شانسي براي پيروزي ندارد. در نامزدهاي پيشتاز جمهوريخواه هيچ منطقي وجود ندارد و تنها پيشتاز بودن به هر قيمتي در اين بين مطرح است. حتي ترامپ خود را در حال حاضر يك جمهوريخواه نمي‌داند و خود را به عنوان فردي مستقل مي‌داند.
دن بالاز خبرنگار ارشد واشنگتن پست مي‌نويسد كه در حال حاضر بازنده بزرگ انتخابات رياست‌جمهوري 2016 امريكا حزب قديمي جمهوريخواه است. او مي‌گويد: حزب جمهوريخواه اكنون در بحراني بزرگ به سر مي‌برد كه احتمالا دونالد ترامپ به‌عنوان نماد جمهوريخواهان در عرصه رقابت‌ها باقي مي‌ماند. هرسه نامزد جمهوريخواه ديگر خسته‌كننده شده‌اند و حتي توهين‌هاي آنها نيز خسته‌كننده و تكراري شده است.
حتي اگر حزب جمهوريخواه بتواند با اتحاد و جمع‌آوري نماينده‌هاي خود عليه ترامپ او را كنار بزند، باز هم بازنده بزرگ جمهوريخواهان خواهند بود زيرا هيچ نامزدي كه شخصيت رياست‌جمهوري امريكا را داشته باشد در كارزار انتخاباتي خود عرضه نكرده و تنها مردم در حال راي دادن به شخصي هستند كه از همه عصبي‌تر، ناراضي‌تر و متفاوت‌تر است و اين را مي‌توان نتيجه ورود افراطي‌هايي چون اعضاي تي‌پارتي به حزب جمهوريخواه دانست.