ادغام آموزش و پرورش و آموزش عالي فعلا به صلاح نيست

مجله پايتخت كهن؛ شماره 71؛ من جزو اولين كساني بودم كه بحث ادغام اين دو وزارتخانه را مطرح كردم. وقتي وزير آموزش و پرورش بودم در سال 69، اين موضوع را عنوان كردم و در آن زمان در دولت آيت‌الله هاشمي رفسنجاني كه دكتر معين وزير فرهنگ و آموزش عالي بود هم مقداري درباره آن بحث كرديم. يعني از نظر اصولي به نظر من كار درستي است، اما به لحاظ اجرايي و عملياتي ممكن است الان ميسر وحتي به صلاح نباشد. اينكه مي‌گويم به‌صلاح نباشد از اين لحاظ است كه بالاخره دولت يا هيات وزيران دور يك ميز مي‌نشينند و تصميم مي‌گيرند. اگر وزارت علوم و آموزش و پرورش در هم ادغام شوند اين به اين معناست كه يكي از وزراي فرهنگي و علمي و آموزشي را در دولت كم كرده‌ايم يعني قدرت چانه‌زني در اين بخش در دولت را كاهش داده‌ايم. ببينيد طبيعي است كه وزير صنعت، فكر صنعت است، وزير مخابرات به فكر مخابرات است، بنا نيست آنها براي آموزش، تحقيق و علم، دلسوزي كنند. درست است كه هيات وزيران و دولت مسووليت مشترك دارند ولي در بحث‌هاي دولت هم وزير تلاش مي‌كند از حيطه ماموريت و وظيفه مستقيم خودش دفاع كند، بنابراين از اين لحاظ فعلا صلاح نيست يك عضو از مجموعه آموزشي و علمي دولت را كم كنيم و وزن اين مجموعه را در دولت پايين بياوريم. از نظر عملياتي نيز به نظر من كار بسيار مشكل است و به اين راحتي نيست به خصوص كه وزارت علوم هم به هر حال گرفتاري‌هاي اجرايي‌‌اش زياد شده است. ما پنج ميليون دانشجو در كشور داريم؛ درست است كه همه آنها زير پوشش وزارت علوم قرار ندارند ولي تعداد زيادي دانشگاه‌ها و توسعه بي‌رويه‌شان در سال‌هاي گذشته در اقصي نقاط كشور و مشكلات عديده بودجه‌اي كه امروز با آن مواجه هستند، ادغام اين وزارتخانه را ميسر نمي‌سازد.