قصه شيرين ماهواره
4- فرض كنيم كه براي جلوگيري از هجمه فرهنگي و تبليغاتي دنياي غرب عليه اعتقادات مردم ايران و آموزه‌هاي اسلام- حتي به ميزان اندك- هيچ قانوني در ايران وجود نداشت و اگر هم داشت اكثر مردم به آن اعتنا نمي‌كردند، در اين صورت دلسوزان جامعه، چه وظيفه و مسووليتي داشتند؟ فعلا دولت و نيروي انتظامي و بگير و ببندها را مي‌گذاريم كنار، آحاد جامعه چه بايد بكند؟
بايد توجه داشت كه تكنولوژي، چهاراسبه به سمت گسترش و پيشرفت خود مي‌تازد. الان مثل چند دهه قبل نيست كه تريبون و جزوه و كنترل جوانان جواب بدهد. تجهيزات ماهواره تنها در هال منزل نيست، در جيب لباس نوجوانان تا كهنسالان سنگيني مي‌كند، در هر دشت و كوه و دامنه و شهر و خيابان و روستا و بيابان، زنگش به كار است و رنگش پرتلألو! در اين شرايط چه بايد كرد؟ به باور نگارنده، چند اقدام ميان‌مدت و درازمدت به شرط اينكه مقامات بلندپايه بخواهند كه فكري اساسي بكنند، بايد انجام گيرد.
الف- بهترين اقدام اين است كه خانواده‌ها نسبت به تقويت بنيان‌هاي اعتقادي جوانان اقدام كنند و در رابطه با تاثيرات مخرب بعضي برنامه‌هاي تلويزيون‌هاي خارجي، به فرزندان خانواده آموزش دهند.
در عصر پهلوي، سينماها گسترش يافتند، فيلم‌هاي فارسي فراواني با مضامين نامناسب توليد مي‌شد و به نمايش درمي‌آمد و فيلم‌هاي خارجي مبتذل هم در سينماهاي كشور، به خصوص تهران نمايش داده مي‌شد. اما خيلي‌ها در انتخاب فيلم و سينما براي گذراندن اوقات فراغت خود و اهل خانه، با حساسيت كامل دقت مي‌كردند. جوانان بايد به‌گونه‌اي بار بيايند كه ايمان و وجدان‌شان، آنان را كنترل كند.
ب- توليد و پخش فيلم‌هاي مستند يا نمايشي از انحصار سازمان صدا و سيما درآيد و اجازه داده شود كه هنرمندان متعهد ايراني – كه خوشبختانه اكثر اهالي سينما و تئاتر را تشكيل داده‌اند – از هنر و ذوق و استعداد و معلومات خود براي فراهم كردن امكانات تفريحي و آموزشي جامعه، بهره گيرند. رقيب‌سازي براي تلويزيون‌هاي بيگانه، به آساني انجام مي‌پذيرد، اما به شرطي كه در برداشت اشتباه از قانون اساسي مبني بر انحصاري بودن هر نوع فعاليت‌هاي راديو تلويزيوني، دست برداريم و در مسير راه‌اندازي شبكه‌هاي خصوصي مجوزدار، مانع‌تراشي نكنيم. امروزه ديگر در كشورهاي متمايل به كمونيست كه مردم را از فعاليت‌هاي مديريتي بازداشته‌اند هم انحصار تهيه برنامه‌هاي نمايشي در دست دولت وجود ندارد و همانند كشورهاي مغرب زمين، هر موسسه يا فردي مي‌تواند راديو تلويزيون راه بيندازد. خلق آثار هنري و پخش آنها را به مردم بسپارند تا تحولي اساسي در رقابت با ماهواره ايجاد شود.