دانه از خوشه انگور جدا شد

استنباطم درباره زنده‌ياد مرتضي پاشايي اين است كه او از ابتداي شكوفا شدنش دلشوره خزانش را داشت. پاشايي خواننده‌يي محبوب و بي‌حاشيه بود و جاي تاسف است كه او آنقدر زود از ميان ما و جامعه هنري ايران رفت. جامعه هنري مثل خوشه انگوري است كه هر يك از هنرمندان همچون حبه‌هاي انگور اين خوشه را آراسته‌اند و هر يك از اين حبه‌ها كه از اين خوشه مي‌افتد، چيزي جز كراهت براي خوشه نمي‌ماند. اميدوارم قدر هنرمندان‌مان را- آنها را كه زنده‌اند- بيشتر بدانيم چرا كه عزيزان هنرمند بسياري از ميان ما رفته‌اند و غم و اندوه‌شان بر دل ما مانده است.
صداي زنده‌ياد مرتضي پاشايي دوست داشتني بود و شخصا صداي ايشان را دوست داشتم. او بلد بود آهنگ‌هايش را به بهترين نحو اجرا كند و در آهنگ، حس جاري بود بي‌آنكه اداي با احساس خواندن را درآورد.